Νηστεύω σημαίνει δεν τρώω. Δεν τρώω προσπαθώντας να κατευθύνω την επιθυμία μου προς Εκείνον στον οποίο θα βρει το πλήρωμά της. Στο εν ου έστι χρεία. Ξέρουμε ότι αυτό δεν είναι εύκολο. Η επιθυμία μας δεν ορίζεται από μας τους ίδιους. Δεν είμαστε οι κύριοι της επιθυμίας μας. Δεν την κουμαντάρουμε εμείς. Δεν μπορώ με άλλα λόγια να πω "θα επιθυμήσω τώρα τον Θεό". Δεν είναι έλλογη απόφαση η επιθυμία. Είναι σχεδόν ανεξέλεγκτη. Οι χριστιανοί ωστόσο υποψιαζόμαστε, αν μη τι άλλο, ότι η επιθυμία μας πρέπει να στραφεί κατεξοχήν προς τον Θεό. Και επειδή αυτό δεν μπορούμε να το διαχειριστούμε αυτόματα και επειδή το μυαλό μας το εγκρίνει, στρεφόμαστε στην άσκηση. Και στη νηστεία. Παρότι η καρδιά μας δεν το θέλει, δεν το επιθυμεί - στην αρχή έστω. Καρδίας μη θελούσης, κατά τον άγιο Μακάριο. Και επιμένουμε. Η δική μας επιθυμία που είναι συνηθισμένη να μας σέρνει όπου θέλει, όχι πάντως προς τον Θεό, σιγά σιγά συμμορφώνεται με το να μην της γίνεται το χατήρι. Πολλοί σε αυτό βλέπουν μια μίζερη ζωή, αφού έτσι "προδίδουμε την επιθυμία μας, δεν την ακούμε που μας καλεί"... Γι' αυτό και οικτίρουν τους χριστιανούς "που δεν ξέρουν να ζουν". Το είπε και ο απόστολος σήμερα, "ὡς περικαθάρματα τοῦ κόσμου ἐγενήθημεν, πάντων περίψημα ἕως ἄρτι". Ας είναι... Αν ακολουθούμε τις επιθυμίες του κόσμου θα διαπιστώσουμε ό,τι διαπιστώνει όλος ο κόσμος, ότι η ανθρώπινη επιθυμία στο τέλος μαραίνεται, και τίποτα πλέον δεν θα επιθυμούμε. Έλλειψη επιθυμίας για οτιδήποτε. Αν στρέψουμε με την άσκηση την επιθυμία προς τον Θεό αυτή θα ανθίσει. Απαιτούνται όμως τουλάχιστον δυο πράγματα. Υπευθυνότητα εκ μέρους μας και τήρηση του νόμου της άσκησης και της νηστείας. Η άσκηση γίνεται εντός πλαισίου, εντός ορίων. Γιατί άνευ ορίων, η επιθυμία εξαχνώνεται, χάνεται. Καλή Σαρακοστή...
Γιωργος Μπάρλας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου