«Σε μια επαρχιακή εκκλησία, λίγο ξεχασμένη από τον κόσμο, κανείς δεν ήρθε στη λειτουργία το πρωί της Κυριακής.
Έτσι η λειτουργία τελέστηκε μόνο από τον ιερέα και τον ψάλτη μπροστά στον υπεύθυνο πωλητή των λαμπάδων.
Ο ιερέας ξεπέρασε τον εαυτό του, τελώντας μια τόσο όμορφη λειτουργία, με ένα κήρυγμα τόσο συγκινητικό που οι δυο τους τον ρώτησαν έκπληκτοι στο τέλος:
«Πάτερ, γιατί ήθελες να κάνεις τέτοια λειτουργία και τέτοιο κήρυγμα στην άδεια εκκλησία;».
«Τι άδεια ;» απάντησε ο πατέρας. «Λοιπόν, δεν ήρθε κανείς!» είπε ο ψάλτης και ο νεοκωρος
«Η εκκλησία ήταν γεμάτη, αγαπητοί μου.
Η εκκλησία ήταν γεμάτη από αγγέλους και ας μην ήρθαν στη λειτουργία, αν και έπρεπε.
Οι άγγελοι υπακούουν στις διαταγές, και ακόμη κι αν ο φύλακας δεν έρθει στη Λειτουργία, έρχονται.
Όταν έρχεται ο άνθρωπος, ο άγγελος χαίρεται, όταν δεν έρχεται στεναχωριέται.
Αλλά οι άγγελοι έρχονται πάντα στη Λειτουργία. Σήμερα, η εκκλησία ήταν γεμάτη θλιμμένους αγγέλους που έψαλλαν μαζί μου τόσο όμορφα και αυτό με ενθουσίασε».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου