Ὁ καθένας ἐπιτελεῖ ἕνα ἔργο.

«Ὅταν ὁ Christian Herter ἦταν κυβερνήτης

τῆς Massachusetts, προετοίμαζε μεθοδικά τήν ὑποψηφιότητά του γιά τή δεύτερη συνεχόμενη θητεία του στὸ ἀξίωμα. Μία μέρα, ὕστερα ἀπό ἕνα βαρυφορτωμένο προεκλογικό πρωϊνό πρόγραμμα (καί χωρίς τή

μεσολάβησι μεσημεριανοῦ γεύματος), ὁ κυβερνήτης

παρευρέθηκε στο barbeque πού γινόταν στο προαύ-

λιο κάποιας ἐκκλησίας. Ηταν ἀπόγευμα καί ὁ Herter

λιμοκτονοῦσε κυριολεκτικά.

Φτάνοντας στήν οὐρά, ὁ Herter ἅπλωσε τό πιάτο

του στή γυναῖκα πού εἶχε ἀναλάβει τό σερβίρισμα

τοῦ κοτόπουλου. Ἐκείνη, ἀφοῦ ἔπιασε μέ τή τσιμπί-

δα ἕνα κομμάτι καί τό ἀπέθεσε στό πιάτο τοῦ κυβερνήτου, στράφηκε στόν ἑπόμενο καλεσμένο.

—Μέ συγχωρεῖτε, εἶπε ὁ Herter, μήπως μπορῶ νά

ἔχω ἀκόμη ἕνα κομμάτι ἀπ᾿ αὐτό τό κοτόπουλο;

−Λυπᾶμαι, ἐπανέλαβε ἡ γυναῖκα. Δέν μπορῶ νά

σᾶς δώσω δεύτερο κομμάτι.

Μολονότι ἄνθρωπος χαμηλῶν τόνων καί μετριοπαθής, ὁ κυβερνήτης Herter ἀποφάσισε νά κάνη χρῆσι τοῦ κύρους καί τῆς πυγμῆς πού ἀπέρρεαν

ἀπό τό ἀξίωμά του.

―Ξέρετε ποιός εἶμαι ἐγώ;, εἶπε. Ὁ κυβερνήτης τῆς

πολιτείας σας.

—Ἐσεῖς ξέρετε ποιά εἶμαι ἐγώ; ἀντέτεινε ἡ γυναῖκα. Ἡ ὑπεύθυνη τῆς κουζίνας. Προχωρῆστε, παρακαλῶ, κύριέ μου»(The Best of Bits and Pieces)

Ὁ καθένας ἐπιτελεῖ ἕνα ἔργο.