Φωτιά
Η ιστορία του ιερέα
Ο π. Αρχιμανδρίτης τέλεσε αργόσυρτη λειτουργία για την ανάπαυση της ψυχής της Γερόντισσας Ευφημίας Γρηγορίεβνας. Κηδεύτηκε μαζί με δεκατέσσερις ιερομόναχους με ολόκληρα άμφια. Ο τάφος της βρίσκεται στο παρεκκλήσι, δίπλα στον ερημικό Γεώργιο, και από την άλλη πλευρά βρίσκεται ο μονάχος Μητροφάνης, τον οποίο γνώριζε προσωπικά και χρησιμοποίησε τις συμβουλές και τις οδηγίες του.
Ο αείμνηστος ιερέας, ο ερημίτης Γεώργιος και ο Μέγας Πρεσβύτερος πατέρας Ιλαρίων από το Τροεκούροφ, όπου βρίσκεται τώρα η γυναικεία κοινότητα, διέταξαν να την ταφούν στο παρεκκλήσι.
Εγώ ο ίδιος αγαπούσα, σεβόμουν και σεβόμουν πολύ τη γριά. Και με αγαπούσε τρυφερά, σαν γιο, και με φρόντιζε σαν την ψυχή της. Όλα μου τα συναισθήματα και η καρδιά μου ήταν πάντα ανοιχτά σε αυτήν. Αν παραμελώ τον εαυτό μου, θα με προειδοποιεί και θα με καθοδηγεί πάντα.
Κατόπιν δικής της επιθυμίας, την άλειψα με άγιο λάδι, την Κυριακή, μετά από πρόωρη λειτουργία, την εξομολόγησα την κοινώνισα τα Ιερά Μυστήρια του Σώματος και του Αίματος του Χριστού. Την Πέμπτη την κοινώνισα και πάλι με τα Ιερά Μυστήρια. Την Παρασκευή, μια ώρα πριν τον θάνατό της, την επισκέφτηκα και όλη την ώρα είχε καθαρή μνήμη και μιλούσε.
Τέσσερις μέρες πριν από το θάνατό της, άρχισε να ακούει πολύ καλά, αν και ήταν κωφή για πολλά χρόνια. Πέθανε μόλις την πήρε ο ύπνος. Η νεκρή βρισκόταν σε ένα ζεστό δωμάτιο, αλλά δεν υπήρχε μυρωδιά από αυτήν και δεν ήταν πρησμένη. Αντίθετα, η νεκρή είχε αδυνατίσει: το πρόσωπό της ήταν καθαρό, ευχάριστο, ανοιχτό κίτρινο, σαν κερί. Πέθανε αφού εργάστηκε σε αυτόν τον κόσμο για 115 χρόνια.
Το περίεργο είναι ότι τα μαύρα μαλλιά της στο κεφάλι της δεν έχουν γκριζάρει. Ήθελε διακαώς να μετακομίσει στην αιωνιότητα και συχνά ζητούσε από τον Κύριο τον Θεό αυτό.
Η ζωή της γριάς ήταν γεμάτη θαύματα. Ήταν κάπως άγια ανόητη, αλλά όχι πάντα, κατά καιρούς την έπιανε. Όταν έμενε σε ένα κελί στο χωριό της, ξαφνικά ξέσπασε φωτιά το βράδυ. Ήταν χειμώνας.
Ο συναγερμός σήμανε. Σηκώθηκε και έτρεξε στο χωριό ξυπόλητη μόνο με τα εσώρουχά της και πλησιάζοντας στο σπίτι, διέταξε την πυρκαγιά:
- Λοιπόν, φωτιά, έλα εδώ, κάψε αυτό το σπίτι: εδώ μένουν μεγάλοι αμαρτωλοί και αμετανόητοι.
Η φωτιά την υπάκουσε. Οι φλεγόμενες μάρκες πέταξαν από την πηγή της φωτιάς και το σπίτι πήρε φωτιά, όσο μακριά κι αν ήταν από αυτό το μέρος. Έτσι, κατέστρεψε πολλά σπίτια. Και όλα αυτά τα έκανε χωρίς μνήμη. Συνήλθε στο σπίτι του ιερέα, και όταν είδε τον εαυτό της ημίγυμνη, ένιωσε ντροπή για τη γύμνια της: ντύθηκε. Αυτή είναι μια αληθινή ιστορία. Μου το είπε η ίδια και πολλοί το επιβεβαίωσαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου