Μακαριστή Σωτηρία Νούση!!!! Τό όραμα.
«Από μικρή δεν μιλούσα. Μίλησα, όταν έγινα επτάμιση χρονών. Όταν πήγαινα μικρή στην Εκκλησία κι ο παπάς έλεγε, “Ευλογημένη η βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος...”, έβλεπα την σκεπή της Εκκλησίας να φεύγει και να γίνεται ένα με τον ουρανό (να ανοίγει) κι άκουγα ουράνιες ψαλμωδίες».
«Κάθε εβδομάδα, η γιαγιά μου, μ' έπαιρνε στο Κοιμητήριο. Μου έκανε εντύπωση το γεγονός, που την περίοδο του Πάσχα έβλεπα τους τάφους ανοιχτούς και τις ψυχές να κάθονται και να ζητούν ελεημοσύνη κι άλλες είχαν μπροστά τους ένα πιάτο κι έτρωγαν. Εγώ τους έβλεπα κι έκλαιγα, δεν ήξερα πώς να τους βοηθήσω. Αναρωτιόμουν, γιατί οι τάφοι είναι όλοι ανοιχτοί, ενώ τον άλλο καιρό είναι κλειστοί κι έκλαιγα πολύ. Με ρωτούσε η γιαγιά μου, “γιατί κλαις, παιδί μου;”, και δεν μπορούσα να της εξηγήσω, αφού δεν μιλούσα. Έκανα νοήματα, αλλά η γιαγιά μου δεν καταλάβαινε...»
Μακαριστή Σωτηρία Νούση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου