“Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου,
ελθέτω η βασιλεία σου, γεννηθήτω το θέλημά σου ´
ως εν ουρανώ και επί της γης.
Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον
και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών,
ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών
και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν,
αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού. Αμήν.”
«ΠΑΤΕΡΑ ΜΑΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΥΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ». Αυτά τα λόγια εμπνέουν την ψυχή ότι ο Κύριος είναι ο Θεός και Δημιουργός μας - ο Θεός Πατέρας - ο Δημιουργός του κόσμου, ο Βασιλιάς του ουρανού και της γης, που κάθεται στον ουράνιο θρόνο και κυβερνά ολόκληρο το σύμπαν - το Πρώτο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδας.
« αγιασθήτω το όνομά σου,ελθέτω η βασιλεία σου, ». Ας δοξαστεί το άγιο όνομά Σου και στον ουρανό και στη γη και ας επισκιάσει εμάς που επικαλούμε το όνομά Σου. Είθε να υπάρχει για εμάς, οι αμαρτωλοί, η Βασιλεία Σου - ευδαιμονία στην αιώνια ζωή και η Βασιλεία Σου στις καρδιές μας - ελευθερία από κάθε αμαρτία και πληρότητα κάθε αρετής.
(γεννηθήτω το θέλημά σου ως εν ουρανώ και επί της γης ». Όλα στη ζωή μας γίνονται σύμφωνα με την πρόνοια του Θεού και σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Με βαθιά ταπείνωση, σε προσευχητική έκσταση, η ψυχή φωνάζει στον Επουράνιο Πατέρα: «Έχω δέος και σιωπώ μπροστά στο άγιο θέλημά Σου και στα πεπρωμένα Σου, ακατανόητα για μένα. Δεν έχω άλλη επιθυμία εκτός από την επιθυμία να εκπληρώσω το άγιο θέλημά Σου. Δίδαξέ με να είμαι υποταγμένος και υπάκουος στον πνευματικό μου πατέρα μέχρι θανάτου, γιατί πιστεύω ότι μέσω αυτού μου αποκαλύπτεις το θέλημά Σου.
Μην αφήσεις ούτε μια στιγμή να εκπληρωθεί το θέλημά μου, που είναι πολλαπλό αμάρτημα: αγάπη για τον εαυτό, κακία, μίσος, φθόνος, υπερηφάνεια. Κύριε, δώσε μου τη χάρη να κάνω πάντα το θέλημά Σου, που είναι αγάπη για όλους (και για τους εχθρούς) και αγιότητα μας».
«ΔΩΣΤΕ ΜΑΣ ΤΟ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΜΑΣ ΨΩΜΙ ». Ο Επουράνιος Πατέρας μας δίνει απλόχερα τα ελέη Του κάθε μέρα, στέλνοντάς μας όλα όσα χρειαζόμαστε για την επίγεια ζωή μας. Δεν μας λέει να ανησυχούμε για το μέλλον, για το αύριο, αλλά μόνο για τα πιο απαραίτητα - το καθημερινό ψωμί της ημέρας. Μας προστάζει να μεριμνήσουμε περισσότερο για τον Ουράνιο Άρτο, που τρέφει και οδηγεί την ψυχή στην αιώνια ζωή, δηλαδή να φροντίζουμε για τη συχνή κοινωνία των Αγίων Ζωοδόχων Μυστηρίων του Χριστού του Καθαρότερου Σώματος και του Τιμίου. Αίμα του Σωτήρος Χριστού.
Με ανέκφραστη χαρά και ευγνωμοσύνη προς τον Επουράνιο Πατέρα, η ψυχή φωνάζει με τρυφερότητα: «Δώσε μας αυτό το Ψωμί κάθε μέρα! Και Πίνοντας Αυτό! Είθε εμείς, κορεσμένοι από Σένα, να μπορέσουμε να περάσουμε από το θλιβερό μονοπάτι της ζωής μας χωρίς να σκοντάψουμε και, αγιασμένοι, φωτισμένοι, θεωμένοι από Σένα, ας εισέλθουμε στο παλάτι της δόξας Σου για την αιώνια δόξα του ονόματός Σου. ”
« και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών ». Ο στοργικός Επουράνιος Πατέρας μας συγχωρεί όλες τις ομολογημένες αμαρτίες, τα λάθη της ζωής, τις ανομίες - με την προϋπόθεση ότι αντιμετωπίζουμε όλους τους ανθρώπους με αγάπη, εάν συγχωρούμε ειλικρινά τους πάντες και τα πάντα, εάν δεν έχουμε μόνο κακία ή μνησικακία εναντίον κανενός, αλλά και θλίψη. Λέγοντας αυτά τα λόγια της προσευχής του Κυρίου, η ψυχή γεμίζει με ευλάβεια ευγνωμοσύνη στον Θεό για τη συγχώρεση και την αγάπη Του για εμάς τους αμαρτωλούς και για το γεγονός ότι με τη χάρη Του μας βοηθά να αφήσουμε τα πάντα στους παραβάτες μας, να συγχωρήσουμε όλους τους οφειλέτες και την αγάπη μας τους.
«ΚΑΙ ΜΗΝ ΜΑΣ ΟΔΗΓΗΣΕ ΣΕ ΠΕΙΡΑΣΜΟ, ΑΛΛΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΚΟ».
Με παιδική απλότητα και εμπιστοσύνη, η ψυχή πέφτει στον Θεό με την ελπίδα της πατρικής φροντίδας και προστασίας στους πειρασμούς που μας έρχονται από το κακό, κακό πνεύμα. Ο κακός είναι σκληρός και πονηρός, αναζητά ως θύματα αυτούς που δεν προσέχουν τις καρδιές και τις πράξεις τους. Τέτοιοι άνθρωποι βολικά πέφτουν σε μια πονηρή παγίδα, στο δίκτυο ενός κακού πνεύματος, και απορροφώντας τους, τους καταδικάζει σε αιώνιο μαρτύριο.
Συνειδητοποιώντας την αδυναμία και την αδυναμία της ενάντια στην κακή δύναμη, η ψυχή προφέρει αυτά τα λόγια προσευχής με ένα ιδιαίτερο, βαθύ συναίσθημα, που συνδυάζει απεριόριστη πίστη και ελπίδα για τη βοήθεια του Επουράνιου Πατέρα και ένα ταπεινό συναίσθημα της ασημαντότητας, της αναξιότητας, της αδυναμίας της. , και φλογερή αγάπη για τον Δημιουργό του, Σωτήρα, Προστάτη, Ευεργέτη - Θεό.
(Θεοτόκε Παρθένε, χαῖρε Κεχαριτωμένη Μαρία
ὁ Κύριος μετά σοῦ.
Εὐλογημένη σύ ἐν γυναιξί
καί εὐλογημένος ὁ καρπός τῆς κοιλίας σου,
ὃτι σωτῆρα ἒτεκες τῶν ψυχῶν ἡμῶν.)
Ω, το ποθητό χάδι, η χαρά των αγγέλων! Ω, υπέροχο θαύμα! Ανέκφραστη αγάπη , θάλασσα ελέους και γενναιοδωρίας για το ανθρώπινο γένος! Μαζί με τον Αρχάγγελο Γαβριήλ σε μεγαλώνουν όλες οι φυλές της γης, κι εμείς ανάξιοι με τα βρωμερά χείλη μας τολμάμε να ψάλλουμε το μεγαλείο Σου με φόβο και ευλάβεια!
(Θεοτόκε Παρθένε, χαῖρε Κεχαριτωμένη Μαρία ὁ Κύριος μετά σοῦ.)
Το νόημα αυτών των λέξεων προσευχής το αισθάνεται ξεκάθαρα η ψυχή: η Παναγία -το άφατο Αγνό Περιστέρι- για τη σωτηρία του ανθρώπινου γένους, συνέλαβε και περιείχε στην κοιλιά της τον Ασυγκράτητο Θεό.
Η χάρη του Θεού είναι μαζί σου, ο ίδιος ο Κύριος είναι μαζί σου, σε Σένα βρίσκεται όλη η δύναμη και η δόξα, και πώς να μη σε μεγαλύνουμε εμείς οι γήινοι, που ψάλλονται από τους αγγέλους και όλους τους αγίους.
Φαντάζεται και η ψυχή μου τη χαρά της Υπεραγίας Θεοτόκου όταν τραγουδούσε το τραγούδι Της στη δίκαιη Ελισάβετ: «Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριο, και αγαλλιάζει το πνεύμα μου στον Θεό, τον Σωτήρα μου».
Με τη μεσολάβηση της Μητέρας του Θεού, ο Κύριος στέλνει χαρά σε εμάς τους αμαρτωλούς, ιδιαίτερα αισθητή μετά από δάκρυα μετάνοιας, κατά τη διάρκεια της ένθερμης, απερίσπαστης προσευχής, μετά από νίκη επί του εαυτού μας, στα πάθη μας, σαν ως ανταμοιβή, στέλνει χαρά και τρυφερότητα στην ψυχή.
«ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΣ ΕΙΣΤΕ ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΣ Ο ΚΑΡΠΟΣ ΤΗΣ ΚΟΙΛΙΑΣ ΣΟΥ». Η Μητέρα του Θεού ανάμεσα στο γυναικείο πρόσωπο από τη δημιουργία του κόσμου είναι πάνω από όλα - ευλογημένη μεταξύ όλων των συζύγων και είναι η Μητέρα όλων μας. Δέχτηκε στην κοιλιά Της τον Ευλογημένο Καρπό - τον Ασυγκράτητο Θεό - μέσω της εισροής του Αγίου Πνεύματος αφού Της ανακοινώθηκε αυτό το Μυστήριο μέσω του Αρχαγγέλου Γαβριήλ.
ΌΤΙ ΣΩΤΉΡΑ ΕΤΕΚΕΣ ΤΏΝ ΨΥΧΏΝ ΗΜΏΝ
Η Υπεραγία Θεοτόκος γέννησε τον Υιό του Θεού - Ιησού Χριστό. Στη γέννηση του Σωτήρα του κόσμου - του Υιού και Θεού Του, διατήρησε την παρθενία της και παρέμεινε για πάντα Παρθένος... Ω, θαύμα θαυμαστό! Και γι' αυτό ονομάζεται Θεοτόκος και Παναγία.
Μέσω αυτής, ο Θεός αποκάλυψε το μυστικό της ενσάρκωσης του Υιού Του, του Σωτήρα του κόσμου, ο οποίος με τα βάσανα του σταυρού έσωσε το ανθρώπινο γένος από την αμαρτία, την κατάρα και τον θάνατο. Με την υπακοή του, ο Ιησούς Χριστός ικανοποίησε τη δικαιοσύνη του Θεού και αφαίρεσε την κατάρα από την ανθρώπινη φυλή που συνέβη λόγω της ανυπακοής του Αδάμ. Μέσω της Μητέρας του Θεού ήρθε η σωτηρία στον κόσμο. Είναι η πρώτη μας Παρακλήτρια και Παρακλήτρια ενώπιον του Υιού και του Θεού Της, βλέπει τα πάντα, ακούει τα πάντα και μας βοηθά αισθητά σε όλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου