Σταθείτε όρθιοι για να βοηθήσετε τους
άλλους
15 Απριλίου.
«Ο Μωυσής ο υπηρέτης μου πέθανε
λοιπόν, σηκωθείτε» ( Ιησούς του Ναυή 1:2 )
Είναι απίθανο ο Τζόσουα, τη στιγμή
της θλίψης που έπληξε τους πάντες, να ένιωσε ικανός να υπακούσει στον Θεό και
να εμφανιστεί αμέσως μπροστά στο πλήθος. Οι άνθρωποι συνήθως έχουν μια φυσική
ανάγκη να παραδοθούν πρώτα στη μοναξιά τους στη θλίψη τους. Συγκλονισμένοι από
ένα ξαφνικό χτύπημα, χρειάζονται κυρίως σιωπή και μοναξιά, αυτή η ανάγκη είναι
από έναν ακούσιο φόβο της στιγμής της επιστροφής στη ζωή. Η μοναξιά και το κενό
αιχμαλωτίζουν την ψυχή. Ζήσαμε μαζί για πολύ καιρό, μοιραζόμασταν τα πάντα, και
τώρα το ένα πάρθηκε και το άλλο έμεινε! Έμεινε χωρίς στήριξη, χωρίς επίγεια
στήριξη! Πώς συρρικνώνεται η καρδιά σε αυτό; Πόσο θέλω να κρυφτώ από τους
ανθρώπους μέχρι να περάσει η πρώτη επίθεση φλεγόμενης θλίψης!
Ωστόσο, ο Κύριος μας καλεί, όπως
κάλεσε τον Ιησού του Ναυή, να σηκωθούμε και να Τον ακολουθήσουμε. Όσο κι αν
αγαπάμε τη θλίψη μας, δεν θα τη γιατρέψουμε. Ένας τρόπος για να θεραπεύσετε μια
πληγή καρδιάς είναι να την στραφείτε στον Κύριο, να ξεχάσετε τον εαυτό σας σε
Αυτόν και να σηκωθείτε, στο όνομά Του, για να βοηθήσετε τους άλλους. Και
σημειώστε ότι ο Κύριος δεν διατάζει αυτόν τον διάδοχο του Μωυσή να σταθεί μόνος
- Λέει: «Θα είμαι μαζί σας. Δεν θα φύγω από σένα, ούτε θα σε εγκαταλείψω» (
Ιησούς του Ναυή 1:5 ). Θα γεμίσω τον κενό χώρο. Όχι μόνο δεν θα σε αφήσω, αλλά
δεν θα κάνω ούτε ένα βήμα μακριά σου, απλά σήκω και πήγαινε να Με υπηρετήσεις.
Τεντωθείτε μπροστά, μην φοβάστε το μέλλον. Όλη σου η δύναμη, η προστασία, η
σοφία, η ευθυμία, η παρηγοριά σου είναι σε αυτό: «Είμαι μαζί σου!»
Ας σηκωθούμε κι εμείς και ας Τον
ακολουθήσουμε. Ας Του παραδώσουμε τη λύπη μας και ας πάμε μαζί Του προς τη
θλίψη του κόσμου. Θα πρέπει να περπατήσουμε κατά μήκος του ρέματος των
αναρίθμητων ανθρώπινων θλίψεων. εκεί θα θάψουμε την προσωπική μας θλίψη - και
θα «παρηγορήσουμε τους άλλους με την παρηγοριά με την οποία μας παρηγόρησε ο
Θεός» ( Β Κορ. 1:4 ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου