Αν δέ αρνηθείς να τούς αφήσεις να φύγουν, Εγώ θα χτυπήσω ολόκληρη την χώρα σου με βατράχους.
Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου
Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2013
ΕΞΟΔΟΣ. ΟΙ ΠΛΗΓΕΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ. ΑΝΑΛΥΣΗ. ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΛΗΓΗ. ΟΙ ΒΑΤΡΑΧΟΙ.
Οι
βάτραχοι (7,26-8,11)
Και
είπε ό Κύριος στον Μωυσή:
«Πήγαινε
στον Φαραώ και πες σ' αυτόν Τα έξης λέγει ό Κύριος- Άφησε τον λαό μου να πάει να
με λατρεύσει.
Αν δέ αρνηθείς να τούς αφήσεις να φύγουν, Εγώ θα χτυπήσω ολόκληρη την χώρα σου με βατράχους.
Ό
ποταμός θα βγάλει βατράχους και θα ανεβούν και θα εισέλθουν στα ανάκτορα σου και
στα υπνοδωμάτια σου και στα κρεβάτια σου και στα σπίτια των αυλικών σου και του
λαού σου και στις σκάφες όπου ζυμώνουν και στους φούρνους σου.
Και
οι βάτραχοι θα ανεβούν πάνω σου, στους αυλικούς σου και στον λαό σου».
Και
είπε ό Κύριος στον Μωυσή: «Πες στον Ααρών τον αδελφό σου- Άπλωσε με το χέρι σου
την ράβδο σου επάνω στους από σου και από των οικιών υμών και από των επαύλεων και
ποταμούς και στις διώρυγες και στις λίμνες και βγάλε βατράχους».
Και
άπλωσε ό Ααρών το χέρι του επάνω στα νερά της Αιγύπτου και βγήκαν βάτραχοι. Και
γέμισαν οι βάτραχοι πού βγήκαν όλη την χώρα της Αιγύπτου. Αλλά το ίδιο έκαναν και οι μάγοι των
Αιγυπτίων με τα μυστικά τους τεχνάσματα και έβγαλαν βατράχους στην χώρα τους.
Τότε
κάλεσε ό Φαραώ τον Μωυσή και τον Ααρών και είπε: «Παρακαλέστε για μένα τον Κύριο,
να σηκώσει τούς βατράχους από μένα και από τον λαό μου και εγώ θα αφήσω τον λαό
σας να λατρεύσουν τον Κύριο». Και είπε ό Μωυσής στον Φαραώ: «Όρισε μού πότε
θέλεις να δεηθώ για σένα, για τούς αυλικούς σου και για τον λαό σου, ώστε να
εξαφανιστούν οι βάτραχοι από σένα και από τον λαό σου και από τις οικίες σας- θα
παραμείνουν μόνο στον ποταμό».
Ό
Φαραώ απάντησε: «Αύριο». Του είπε, λοιπόν, ό Μωυσής: «Θα γίνει όπως είπες, για να
μάθεις ότι δεν υπάρχει κανείς άλλος Θεός εκτός από τον Κύριο. Και θα απομακρυνθούν
οι βάτραχοι από σένα και από τις οικίες σας και από τις επαύλεις σας και από
τους αυλικούς σον και από τον λαό σου. Θα παραμείναν μόνο στον ποταμό». Τότε ό
Μωυσής και ό Ααρών αναχώρησαν από τον Φαραώ-και βόησε ό Μωυσής προς τον Κύριο για
να απομακρυνθούν οι βάτραχοι, όπως συμφώνησε με τον Φαραώ.
Και
έκανε ό Κύριος, όπως προσευχήθηκε ό Μωυσής. Και ψόφησαν οι βάτραχοι στις
οικίες, στις επαύλεις και στα χωράφια.
Και
τους μάζεψαν κατά σωρούς και βρώμισε ή γη. Όταν όμως είδε ό Φαραώ ότι ανακουφίστηκαν
(από τούς βατράχους) σκληρύνθηκε (πάλι) ή καρδιά τον και δεν εκπλήρωσε το αίτημα
τους, ακριβώς όπως είχε πει ό Κύριος.
ΑΝΑΛΥΣΗ
Ή
δεύτερη πληγή κατά της Αιγύπτου ήταν ένα αναρίθμητο πλήθος από βατράχους, πού
βγήκαν από τον ποταμό και κατέκλυσαν τις πόλεις, τα σπίτια, τα υπνοδωμάτια, τα
κρεβάτια, τούς φούρνους και τις σκάφες πού ζύμωναν. Δεν υπήρχε τρόπος να τούς
διαφύγουν. Πάλι έδώ ή τιμωρία ήταν διπλή: α) Οι βάτραχοι ήταν ιερά ζώα για τούς
Αιγυπτίους, πού τούς θεωρούσαν ως σύμβολα παραγωγικής δύναμης και τούς συνέδεαν
ιδίως με την θεά ΗΕΚΑ την οποία παρίσταναν ως φέρουσα κεφαλή βατράχου. Τα ιερά
ζώα δεν έπρεπε να φονεύονται και αν ακόμη έφονεύοντο τυχαίως, οι φονείς τους έτιμωρούντο
με θάνατο.
Το να βασανίζονται οι Αιγύπτιοι με ένα πλήθος βατράχων, πού δεν
έπρεπε να σκοτώνουν, ήταν μία σοβαρή δοκιμασία για τα θρησκευτικά αισθήματα
τους και οδηγούντο σέ περιφρόνηση της ίδιας της θρησκείας τους. β) Ή πληγή ήταν
φοβερή, αηδιαστική. Οι βάτραχοι ήταν αποκρουστικοί στην όραση, ενοχλητικοί στην
ακοή, σιχαμεροί στο να τούς αγγίξεις. Ή διαρκής τους παντού παρουσία ήταν ένα
συνεχές μαρτύριο για τούς Αιγυπτίους. Αν άλλες μετέπειτα πληγές ήταν πιο
επιβλαβείς, ή πληγή των βατράχων ήταν ίσως ή πιο αηδιαστική.
Ό
Φαραώ φάνηκε να λυγίζει από την πληγή των βατράχων και κάλεσε τούς Μωυσή και Ααρών
να παρακαλέσουν τον Κύριο να απομακρύνει την πληγή αυτή, δίνοντας μάλιστα την
υπόσχεση ότι θα εκπληρώσει το αίτημα τους, να τούς αφήσει να φύγουν (στίχ. 4).
Σκληρύνθηκε όμως πάλι ή καρδιά του Φαραώ μετά το θαύμα της απομακρύνσεως των
βατράχων και δεν ήθελε να αφήσει τον Ισραήλ να φύγει (στχ. 11). Πώς εξηγείται αυτή
ή μεταβολή του Φαραώ; Απλούστατα: Ή καρδιά του Φαραώ ήταν πάντα σκληρή. Και
όταν έφαίνετο ότι υποχωρούσε από φόβο, πάλι, μετά την παρέλευση του κινδύνου,
έπανήρχετο στην φυσική της σκληρότητα.
ΕΞΟΔΟΣ. ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ. ΥΠΟ ΙΕΡΕΜΙΟΥ ΦΟΥΝΤΑ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου