ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΤΑΡΕΤΣ ΒΑΡΣΑΝΟΥΦΙΟΥ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ.

Όνειρο ή πραγματικότητα;

Είπε ό π. Βαρσανούφιος:

- Όταν διάβασα την ομιλία του επισκόπου Ιγνατίου για τον θάνατο, εκείνα πού μέχρι τότε δεν θα καταλάβαινα, τώρα έγιναν κατανοητά. Το σύγγραμμα του αυτό είναι καταπληκτικό- μοναδικό στο είδος. Λαϊκός ακόμη, τότε πού δεν το είχα ακόμη διαβάσει, είχα ιδεί ένα παράξενο όνειρο, το διηγήθηκα σέ έναν πολύ ενάρετο ηγούμενο:

Βρισκόμουν στην μέση μιας απέραντης χιονισμένης στέπας. Στον ορίζοντα έβλεπα να ορθώνεται ένα τεράστιο βουνό, του οποίου ή κορυφή έφτανε μέχρι τον ουρανό. Στεκόμουν ντυμένος με ένα ελαφρύ ρούχο και ανυπόδητος. Το κρύο ήταν τόσο τσουχτερό, πού μόνο σέ όνειρο θα μπορούσε να το αντέξει κανείς. 

Ακόμη και το σίδερο θα πάγωνε. Ταυτόχρονα φυσούσε τέτοιος αέρας, πού διαπερνούσε ακόμη και τα κόκκαλα μου. Δεν ήξερα, πού να κρυφτώ. Και να. Ξαφνικά, ακούω γαυγίσματα. Έτρεμα ολόκληρος από τον φόβο. Πίστευα, πώς το θηρίο (ίσως σκυλί) θα ριχνόταν επάνω μου και θα με κατασπάρασσε ζωντανό. 

Κοίταζα από όλες τις πλευρές, πού να κρυφτώ. Τίποτα άλλο δεν έβλεπες έκτος από μία αχανή έκταση από πάγο. Κάνοντας μερικά βήματα διαπίστωσα ότι βρισκόμουν στην άκρη ενός γκρεμού. Από κάτω έτρεχε ένα ορμητικό ποτάμι. Κάποια στιγμή συνειδητοποίησα, ότι γλιστρούσα, έπεφτα. Μάταια προσπαθούσα με τα παγωμένα μου χέρια να πιαστώ από τον πάγο. Εκεί πού έπεφτα, στο κενό, ξύπνησα έντρομος!

Σαν κάπως πολύ γραφικό το όνειρο σου, σχολίασε  ό ηγούμενος.

Τί άραγε να σημαίνουν όλα αυτά, πάτερ; Μήπως είναι περιγραφή της κόλασης;

Μπορεί. Ίσως, κάποιου είδους βασανιστηρίου ελαφράς μορφής.Αν είναι έτσι ή κόλαση, καλλίτερα να μην είχε γεννηθή ό άνθρωπος!

Από τώρα στον ύπνο μου βλέπω τα βασανιστήρια της κόλασης. «Κύριε, Κύριε μου, Σέ παρακαλώ τιμώρησε με εδώ τώρα, στην παρούσα ζωή. Μόνο λύτρωσε με από τα αιώνια κολαστήρια»! Ίσως οι  διακονητές μου να έχουν προσέξει ότι, το πρωί  ξυπνάω κάπως νευρικά. Δεν τούς λέω τίποτα. Και όμως, πολλές φορές, την μισή μου ημέρα συμπεριφέρομαι σαν χαμένος! Είπε ό Γέροντας:

Τα όνειρα, δεν πρέπει ποτέ να τα εμπιστευόμαστε. Υπάρχει όμως και μία εξαίρεση: Όταν μάς δείχνουν την κόλαση και τα αιώνια βασανιστήρια. Και πάλι, μόνο όταν μάς ταρακουνούν. Όταν μάς οδηγούν σέ συντριβή και μετάνοια.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΡΗΜΑΤΑ ΖΩΗΣ. ΟΣΙΟΥ ΣΤΑΡΕΤΣ ΝΙΚΩΝΟΣ ΜΠΕΛΙΑΕΦ (1931)