ΓΕΡΩΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ι.Μ. ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ.Άμμάδες στην γυναικεία μονή της Ζωοδόχου Πηγής στο νησί του Θεολόγου ..Μοναχή Χριστοδούλη ή έγκλειστος

Μοναχή Χριστοδούλη ή έγκλειστος

Την γνώρισα στα υστερνά της. Το εργόχειρό της ήταν ίερορράπτρια. Δεν ήτανε σπουδαία στο εργόχειρό της, άλλ’ ή φτωχολογιά εκεί κατέφευγε. Σ’ όλους τους μαθητές τής Πατμιάδος Σχολής αυτή έραβε τα ρασάκια. Με τα λίγα έσοδά της συντηρείτο, γιατί τό μοναστήρι ήταν ιδιόρρυθμο καί δεν έκάλυπτε τις ανάγκες των

αδελφών τής Μονής.

Κάθε φορά που πήγαινα στήν γυναικεία Μονή, ή Χριστοδούλη πίσω από την πύλη περίμενε κάποιον να βρει να άγγαρεύση είτε γιά λίγο ψωμί είτε γιά διάφορα τρόφιμα. Έβαζα κακό λογισμό: «Μά πέντε βήματα είναι ό φούρνος καί τό μαγαζί καί περιμένει εμένα να τής ψωνίσω;». Κάθε φορά έδινε καί φιλοδώρημα. Προσπαθούσα να τό αποφύγω. Λίγες φορές τό πέτυχα. Επιμένοντας πώς είναι ευλογία τής Παναγίας, μέ έκαμπτε να τό πάρω.

Ή Χριστοδούλη ήταν ασκητικός άνθρωπος. Ή στρωμνή της ήταν καταγής, στοιβές πατικωμένες, μέ προσκέφαλο μιά πέτρα. Μιά παλιοκουβέρτα τά σκέπαζε όλα. Λιτό ήταν καί τό φαγητό της.

Σάν κοιμήθηκε λύθηκε ή απορία μου, γιατί ή Χριστοδούλη μ’ έστελνε σέ θελήματα. Μίλησε ό πατήρ Παύλος Νικηταράς καί έλάλησε τά εξής:

- Ή γερόντισσα Χριστοδούλη είσήλθε στο μοναστήρι τής Παναγίας πριν από εξήντα χρόνια καί σήμερα εξέρχεται γιά πρώτη καί τελευταία φορά, βασταζομένη υπό τεσσάρων, γιά τό κοιμητήριο τής Μονής.

Εξήκοντα χρόνια στο μοναστήρι, δίπλα στο σπίτι της, καί ποτέ δέν έξήλθε τής πύλης! Δοξασμένος ό Θεός.

 Υπάρχουν καί σήμερα καλογριές σάν τού παλιού καιρού.’Άν βάλουμε κανόνα στον εαυτό μας, καί τον πιο σκληρό, καί τον κρατήσουμε μυστικά καί από τούς Αγγέλους, ό Κύριος θά βοηθήση να τον έκτελέσουμε μέχρι το τέλος. Οταν τον έβαζε ή απαλή κόρη, άραγε να μή σκέφθηκε πώς κάποτε θά άρρωστήσουν οί γείτονες γονείς της και θά πρέπει να τούς παρασταθή, ή ακόμα καί οί στενοί της συγγενείς; Θά γιορτάση τό μοναστήρι τον Θεολόγο καί τον Οσιο - δεν θά δημιουργηθή μέσα της ό πόθος να προσκύνηση; Άν άρρωστήση βαριά, δεν θά πρέπει να ταξιδέψη εκτός νησιού γιά γιατρούς καί θεραπείες; Ολα τά νίκησε ο κανόνας τής άσκησης, καί θεία καί ανθρώπινα καί ανάγκες, καί έμεινε έγκλειστος, τού Θεού συνεργούντος, εξήντα χρόνια!

ΜΟΡΦΕΣ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΣΑ ΝΑ ΑΣΚΟΥΝΤΑΙ ΣΤΟ ΣΚΑΜΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.

ΓΕΡΩΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ.