ΓΕΡΩΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ι.Μ. ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ.Άμμάδες στην γυναικεία μονή της Ζωοδόχου Πηγής στο νησί του Θεολόγου ..Ή Κυπριανή, το άγγελμα τής ημέρας.

Ή Κυπριανή, το άγγελμα τής ημέρας

Ήταν μια στητή γυναίκα με παρουσιαστικό αρχοντικό, μέ φωνή ανατολίτικη, πού τον λόγο της τον έκανε πομπώδη καί όμορφο. 'Όταν συναντούσε άνθρωπο, δεν ρωτούσε ως συνήθως τα νέα: «Πώς πολιτεύεται

ό κόσμος; Ποιοι ξενιτεμένοι ήρθαν στο νησί μας;». Εκείνη

είχε τά δικά της νέα τά νέα τής Εκκλησίας. Δεν πάνα χαλούσε ό κόσμος· ή Κυπριανή ζούσε τον κόσμο των 'Αγίων σαν αιώνιο παρόν.

Ό γιορταζόμενος σήμερα Άγιος καί ή γιορτή πού θά έχουμε αύριο ήταν τά νέα τής μοναχής Κυπριανής καί ή συνεχής ενασχόλησή της. 'Όταν επισκεπτόμαστε τό μοναστήρι, δεν

χρειαζόταν να τήν αναζητήσουμε· ερχόταν μόνη της μέ τό βιβλίο ύπομάσχαλα. «Ό Άγιος μας σήμερα μάς διδάσκει, αδελφοί μου, να προσέχουμε αυτά καί αυτά». Ό «Εύεργετινός»

ήταν ή άλλη της αγάπη. Σε κάθε περίπτωση μέ λόγια λίγα

καί τό κατάλληλο παράδειγμα έδινε τής θεωρίας την έπίβαση.

Δέν ήταν φλύαρη γριά. Ό λόγος της πάντα νόστιμος καί

μετρημένος. Ή απουσία της, μετά την κοίμησή της, ήταν πάντα αισθητή. Έλειπε από τό μοναστήρι τό άγγελμα τής ήμέρας.

Κάποια φορά μού διηγείτο τις περιοδείες τού εύαγγελιστού Ίωάννου τόσο συναρπαστικά, πού μείναμε περισσότερο από δύο ώρες όρθιοι στής μπουκαμβίλιας τον ίσκιο, χωρίς να νιώσουμε ούτε κούραση ούτε τό πέρασμα τής ώρας.

Ήτανε ταπεινή μοναχή καί είχε ευχάριστο λόγο. Δέν σέ

κούραζε. Δέν έκανε την δασκάλα. Μαθήτευε κι αύτή σ’ αυτά

πού έλεγε. Δικά της λόγια δέν έλεγε· πάντα των 'Αγίων. Κατάκριση δέν ήξερε να κάνη. Ολους τούς έβλεπε μέ αγάπη, καί τά ασθενή καί έξουθενημένα μέ πόνο αληθινής μάννας.

Δέν γνωρίζω τά χρόνια της, την καταγωγή της. Γνώρισα

μόνον την αγάπη της γιά τον Χριστό καί τούς 'Αγίους. Ας έχει ανάπαυση μέ τις άμμάδες τής χώρας των ζώντων.

ΜΟΡΦΕΣ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΣΑ ΝΑ ΑΣΚΟΥΝΤΑΙ ΣΤΟ ΣΚΑΜΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.

ΓΕΡΩΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ.