Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Δευτέρα 9 Απριλίου 2018

'Η μετάνοια δεν έχει τέλος πάνω στη γη


Ή μοναχική ζωή είναι βεβαίως γεμάτη από πόνο, αλλά παρ’όλα αύτά έχει καί παρηγοριές, έτσι ώστε κατόπιν νά μήν μπορεί κανείς νά στραφεί πουθενά άλλου. Υποφέρουμε, καί με τις θλίψεις μας συμμετέχουμε στά παθήματα τού Χριστού γιά τή σωτηρία τού κόσμου. Αλλά δέν χρησιμοποιούμε τέτοιες εκφράσεις για νά χαρακτηρίσουμε την κατάστασή μας την ζούμε μάλλον ώς κατάσταση μετάνοιας στην όποια οφείλουμε νά παραμείνουμε. 'Η μετάνοια δεν έχει τέλος πάνω στη γη . 'Η όποιαδήποτε διαφορά μας με τον Χριστό απαιτεί βαθειά μετάνοια. Ό Συμεών ό Νέος Θεολόγος λέει ότι, αν δεν είμαστε αληθινά όμοιοι με τον Κύριο σε όλα τά πράγματα, δεν θά μπορέσουμε νά μείνουμε αιωνίως μαζί Του... 

Έτσι, οφείλουμε νά συμπεριφερόμαστε με ύπομονή.
Στην καθημερινή ζωή είναι πολύ σπουδαίο να «αφουγκραζόμαστε» από τό πρωί μέχρι τό βράδυ γιά νά άκούσουμε τις ύποδείξεις τού Θεού, πού μάς λέει τί νά κάνουμε καί πώς νά ενεργούμε. Αλλά δεν μπορούμε να ελευθερωθούμε οριστικά από τούς κακούς λογισμούς. Ακόμη καί αύτοί πού είναι τέλειοι δεν τό μπορούν. Ή τελειότητά τους δεν είναι τέτοιας φύσεως πού να μήν ενοχλούνται από τίποτε.

'Η τελειότητα συνίσταται σε αυτό: γιά όσους είναι έμπειροι στήν πνευματική ζωή, τούς είναι λιγότερο δύσκολο να υπερβούν αυτό πού προηγουμένως τούς κλόνιζε. Αλλά πρέπει να καταλάβουμε ότι ή αιώνια ζωή δεν έχει άλλη πηγή παρά τον ’Ίδιο τον Θεό. Επιθυμούμε να ένεργούμε μόνο όπως ό Ιδιος ό Θεός τό θέλει. Αύτός είναι ό σκοπός μας, αλλά δεν έχουμε φθάσει άκόμη σε αυτό. Ισως μετά τον θάνατο να δοκιμάσουμε κάποιες άκόμη δυσκολίες ώστε να προοδεύσουμε στο έπίπεδο αυτό -δεν γνωρίζω. Έν πάση περιπτώσει, όποιοι προσεύχονται γιά όσους έχουν ήδη φύγει από αυτό τον κόσμο, μπορούν να μάς δώσουν χιλιάδες μαρτυρίες γιά τό ότι οί κεκοιμημένοι είναι ζωντανοί. Με ποιόν όμως τρόπο, δεν τό γνωρίζουμε.


Είναι παράξενο, δεν συνηθίσαμε να έχουμε πάντοτε άγρυπνη την προσοχή μας σε oτι συμβαίνει γύρω μας και μέσα μας. Τό ξεχνάμε. Οί εντυπώσεις τής ύλικής ζωής έξωτερικά έπιβάλλονται σε τέτοιο σημείο, πού ξεχνά κανείς τήν πνευματική ζωή.
Δύο πράγματα δεν πρέπει να συγχέουμε. Όπως σάς είπα ήδη πολλές φορές, στις θεολογικές σχολές ή θεολογική επιστήμη δεν προσφέρει τή γνώση τού Θεού καί τήν άληθινή έν Θεώ ζωή. Στήν περίπτωση αύτή, ή θεολογία γίνεται κατά κάποιον τρόπο μιά διανοητική δεξιότητα, προσιτή σε όλο τον κόσμο.


Ό μοναχισμός είναι ένα άλλο είδος ζωής. Είναι να δεχθούμε τή γνώση τού Θεού από τήν ίδια τή ζωή, διαμένοντας στον Θεό, όταν ό Θεός έρχεται μέσα στήν καρδιά μας, στο βάθος της καρδιάς μας. Οί άνθρωποι είναι συχνά άφελείς, δεν έχουν έμπειρία της ζωής αύτοϋ τού κόσμου. Έτσι, παρατηρούμε τό έξής παράδοξο: οί άνθρωποι, τά τέκνα τού αίώνος τούτου, να είναι πιο λογικοί στή σφαίρα αυτού τού κόσμου από oτι τά τέκνα του φωτός, πράγμα πού και ό Ίδιος ό Χριστός είπε . Έτσι, μπορεί να συμβεί να γίνουμε θύματα μιάς πνευματικής πλάνης, πού συνίσταται στο να δίνουμε σημασία περισσότερο σε αυτό πού προσφέρει ή επιστήμη των θεολογικών σχολών παρά στήν άγιότητα τού βίου.


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΟΙΚΟΔΟΜΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΝΑΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΜΑΣ. ΓΕΡΩΝ ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ ΣΑΧΑΡΩΦ

Δεν υπάρχουν σχόλια: