ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΓΑΠΗ. ΜΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΊΑ.

Αυτό σημαίνει αγάπη! 

Για αρκετά χρόνια πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, υπήρχε ένα υπέροχο παντρεμένο ζευγάρι. Αγαπούσαν ο ένας τον άλλο πολύ. Ο σύζυγος προσπάθησε σε κάθε περίπτωση να εκφράσει την αγάπη του στη σύζυγό του. Και ήταν όμορφη, ευαίσθητη και είχε μια εύθραυστη υγεία. 

Αλλά τότε άρχισε ο πόλεμος και ο σύζυγος έπρεπε να πάει στο πόλεμο.  Εκεί έπρεπε να περάσει πολλές δοκιμασίες, αλλά κάθε φορά επέζησε με θαυματουργό τρόπο. Και κάθε μέρα προσευχόταν στον Θεό για να τον βοηθήσει να επιβιώσει, να επιστρέψει στην πατρίδα του στη γυναίκα του, την οποία αγαπούσε τόσο πολύ. Η ιδέα ότι θα την αγκαλιάσει πάλι ζεστανε  την ψυχή του και τον βοήθησε να υπομείνει πείνα, κρύο και πληγές. 

Όταν τελείωσε ο πόλεμος, ήταν ευτυχισμένος όπως πάντα, σπεύδοντας σπίτι, από χαρά . Το χωριό είναι ήδη ορατό, και ένας φίλος έρχεται να τον συναντήσει! Όμως η χαρά του να δει ο ένας τον άλλον ζωντανό και αβλαβές υποχώρησε  όταν , ένας φίλος άρχισε να τον παρηγορεί, μιλώντας για κάποιο είδους δοκιμασία που του έπεσε.

- Τι συμβαίνει ρώτησε. , Δεν ξέρεις τίποτα; Η γυναίκα σου είναι σοβαρά άρρωστη. Συνηλθε , φυσικά, αλλά μόνο το πρόσωπό της είναι τώρα παραμορφωμένο, είπε ο  φίλος  να ανταποκριθεις με  συμπάθεια. 

Ο σύζυγος, όπως έπεσε κάτω, βυθίστηκε στο έδαφος και έκλαιγε πικρά. 

Και το βράδυ έρχεται στο σπίτι του. Η γυναίκα, βλέποντας τον,  χαίρεται και ευχαριστεί τον Θεό για το θαύμα που επέστρεψε στο σπίτι ζωντανός! Και μετά κάθονται στο τραπέζι ... και ξαφνικά συνειδητοποιεί ότι ο σύζυγός της, τόσο αγαπητός, έχασε την όραση στον πόλεμο! Νομίζοντας ότι ήταν τυφλός λόγω του τραυματισμού του, δεν τον ρώτησε για τίποτα, έτσι ώστε να μην τον προκαλέσει περιττό πόνο. Συνέχισε να τον φροντίζει, όπως αρμόζει σε μια αγαπημένη γυναίκα, και έζησαν ευτυχισμένοι για άλλα 15 χρόνια.

Στη συνέχεια, μετά από αυτά τα 15 χρόνια πλήρους ευτυχίας, αλλά και από ταλαιπωρία, καθώς ήταν άρρωστη και άρρωστος, η γυναίκα έδωσε την ψυχή της στο Θεό. Όταν η αγαπημένη σύζυγος έκλεισε τα μάτια ... Ο σύζυγος τα άνοιξε  Όλα αυτά τα χρόνια υποκρίθηκε ότι ήταν τυφλός ώστε να μην πολλαπλασιάσει τα βάσανα της. " 

Αυτό σημαίνει να αγαπάς! Κάντε τον εαυτό σας τυφλό ώστε να μην βλάψετε το άλλο.

Πολύ συχνά θα ήταν καλύτερο να κλείνουμε τα μάτια μας, επειδή η άποψή μας είναι πολύ πιο δύσκολη από ό, τι νομίζουμε και  οποιον κοιτάμε, μπορεί να επιδεινωθεί από αυτή τη φευγαλέα εμφάνιση. Πολλοί άνθρωποι χάνουν τη δύναμη για να αγωνιστούν με τον εαυτό τους ή με τις δοκιμασίες που περνούν μόνο και μόνο επειδή δεν θα τους δούμε όπως θα έπρεπε! Εξαιτίας μας, η ζωή τους μπορεί να γίνει ακόμη πιο δύσκολη, γιατί δεν βλέπουμε πώς η ψυχή τους δυσκολεύεται.

Αλλά για να κλείσουμε τα μάτια μας σε αυτό, πρέπει να αγαπάμε ! Δεν μπορούμε να σταματήσουμε να βλέπουμε τη ντροπή κάποιου άλλου, όταν έχουμε αδιαφορία ή την  ηλιθιότητα ή την  επιθυμία να περιθωριοποιήσουμε ένα άτομο, αλλά μόνο όταν δείξουμε ευαισθησία, ευγενια και γενναιοδωρία.

Πρέπει η αγάπη να συμπεριφέρεται απλά και φυσικά; Προφανώς, ναι! Είναι απαραίτητο να αγαπάμε και να μην κάνουμε  τον άλλο να αισθανετε προσβεβλημένος ή να επικρίνουμε . Για να μην γίνουμε ο λόγος για τον οποίο πάσχει, αλλά, αντίθετα, να τον βοηθήσουμε , να σβήσει τον πόνο του όσο μπορούμε. 

Δεν είναι αυτό που κάνει ο Χριστός στη ζωή μας; Μας φαίνεται ότι μας κοιτάζει με κλειστά μάτια, διότι αλλιώς δεν θα μπορούσαμε καν να τον κοιτάξουμε, αισθανόμενοι  τους εαυτούς τόσο ένοχους ενώπιον Του. 

Και σκέφτηκα επίσης: πόσο σπάνια ακούμε αυτές τις μέρες για περιπτώσεις όπως αυτή ! Η αγάπη τώρα φάνηκε να κρύβεται ήταν σαν να μην εχουμε
πλέον τη δύναμη να αγαπάμε, ή ίσως να γινόμαστε πολύ εγωιστές;

Παλαιότερα , η σχέση μεταξύ της αγάπης ήταν πολύ πιο ανθεκτική, πιο όμορφη, πιο ευτυχισμένη. Παλαιότερα υπήρχε ομορφιά και η ιερή αγάπη των δύο. Μια απλή χειρονομία, ένα μικρό λουλούδι, μια ματιά γινοντουσαν  μια πηγή χαράς, ενός κτυπηματος καρδιάς και χαρούμενων δακρύων. Και τώρα ... Ακούτε μόνο για το χωρισμό και τη θλίψη. Σκάνδαλα και χρεώσεις. 

Όλοι διαμαρτύρονται για κάποιον. Όλοι κατηγορούν κάποιον. Υπάρχουν πολύ λίγοι που θα πάρουν την ευθύνη και την ευθύνη για το χωρισμό τους στον εαυτό τους. Ίσως δεν μπορούμε πλέον να αγαπάμε; Δεν μπορώ να συγχωρήσω πια; Η αγάπη δεν μας πειράζει πια; Ή μήπως είμαστε τόσο υποδουλωμένοι από την αγάπη του εαυτού ότι ο γείτονάς μας γίνεται βάρος για εμάς;

Όλοι γνωρίζουμε ότι για να μπορέσουν οι σχέσεις, η οικογενειακή ζωή να συνεχιστεί, είναι απαραίτητο να πολλαπλασιάσει με την αγάπη του την ευτυχία και την ομορφιά της ζωής ενός άλλου. Είναι γνωστό εδώ και καιρό ότι "η αγάπη είναι μια φωτιά, αλλά καίει όταν ρίχνεις καυσόξυλα", και τότε μπορείς πάντα να αγαπάς. 

Σε κανένα από τα βιβλία δεν είναι γραμμένο και κανείς δεν λέει ότι η αγάπη σημαίνει μόνο να βιώνεις την ευτυχία, όχι, να αγαπάς σημαίνει να εύχεσαι καλό και ευτυχία στον άλλον. Αυτό σημαίνει - να εγκαταλείψεις τον εγωισμό και την υπερηφάνεια  να δεχτείς ότι υπάρχει ειρήνη,  να  προσεύχεσαι  με την ελπίδα, να είμαστε ικανοποιημένοι με  το μικρό , το οποίο έχεις , και να δώσεις τις ευχαριστίες γι 'αυτό, να είσαι ευτυχισμένος με αγάπη αυτή είναι η σοφία της ζωής. Η αγάπη είναι να έχουμε μια σοφή καρδιά.

 Η αγάπη σημαίνει να κατέχεις μια επιστήμη που θεραπεύει και όχι να σκοτώνεις ψυχές και να καταστρέφεις !

Ίσως εκείνοι που διαβάζουν αυτές τις γραμμές να έχουν διαφορετική άποψη, νομίζουν ότι δεν είναι κατάλληλο για μένα να γράφω για σχέσεις αγάπης, επειδή δεν ξέρω πόσο δύσκολο είναι. Μπορεί να έχουν δίκιο, αλλά όπως και κάθε ιερέας, υποφέρω πολύ περισσότερο από ό, τι μπορείτε να φανταστείτε όταν βλέπω μια καρδιά σχισμένη, δάκρυα στο όμορφο πρόσωπο ενός άλλου. Αλλά η αγάπη είναι τόσο δύσκολη να τη δεις ... 

Αρχιμανδρίτης Σιλουανού (Βισάν)