Στις 18 Μαρτίου, πριν από 183 χρόνια, η μοναχή Σάρα /+18.03.1840/, η ταμίας της μονής Novodevichy στη Μόσχα, εκοιμήθη στον Κύριο.

Στις 18 Μαρτίου, πριν από 183 χρόνια, η μοναχή Σάρα /+18.03.1840/, η ταμίας της μονής Novodevichy στη Μόσχα, εκοιμήθη στον Κύριο.

Το 1812, οι Γάλλοι που υποχωρούσαν από τη Μόσχα προσπάθησαν να ανατινάξουν το μοναστήρι. Η μοναχή Σάρα κατάφερε να ρίξει νερό πάνω από τα αναμμένα φυτίλια στα  βαρέλια πυρίτιδας, αποτρέποντας έτσι την έκρηξη της Μονής Novodevichy.

Κατά τη διάρκεια του Πατριωτικού Πολέμου του 1812, πριν από την κατάληψη της πόλης της Μόσχας από τους Γάλλους, η ηγουμένη της Μονής Novodevichy, με εντολή του κυβερνώντος επισκόπου, πήρε την εικόνα της Θεοτόκου στο Σμολένσκ, τα πολύτιμα αντικείμενα, το σκευοφυλάκιο του μοναστηριού και πήγε στη Vologda. Κάποιες από τις μοναχές έφυγαν μαζί της.

Στο μοναστήρι παρέμεινε η ταμίας - η μητέρα Σάρα, που έκανε όρκο στον Θεό να ζήσει στο μοναστήρι επ' αόριστον, και αρκετές άλλες μοναχές.

Ένα απόσπασμα των Γάλλων, που αριθμούσε πάνω από 2 χιλιάδες άτομα με όπλα, προχώρησε προς τις πύλες του μοναστηριού και οι μοναχές αναγκάστηκαν να τον αφήσουν να μπει. Η μητέρα Σάρα παρακάλεσε να μην κάψουν το μοναστήρι.

Γάλλοι στρατιώτες έζησαν στο μοναστήρι για περίπου ένα μήνα, μέχρι τις 22 Οκτωβρίου. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, άρχισαν οι παγετοί, οι προμήθειες τροφίμων στο μοναστήρι τελείωσαν και οι Γάλλοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη Μόσχα. Δεν υπήρχαν επίσης ζεστά ρούχα, και οι στρατιώτες, φεύγοντας, ντυμένοι με ιερατικά άμφια.

Πριν φύγουν, οι Γάλλοι προετοίμασαν το μοναστήρι για βομβαρδισμό. Το βράδυ της 21ης ​​προς 22η Οκτωβρίου, στη γιορτή του Αποστόλου Ιάκωβου Αλφέεφ, μέχρι τα ξημερώματα, απρόσκλητοι καλεσμένοι κόλλησαν αναμμένα κεριά σε ξύλινα εικονοστάσια, τα πέταξαν στο πάτωμα, στα διάσπαρτα παντού.
Η ταμίας Σάρα και οι μοναχές έτρεξαν μέσα από το μοναστήρι. Ό,τι πήρε φωτιά από τα κεριά έσβησε.

Στο υπόγειο του καθεδρικού ναού του Σμολένσκ, οι Γάλλοι άφησαν έξι κιβώτια πυρίτιδας με φυσίγγια και έξι βαρέλια με πυρίτιδα χωρίς φελλό με αναμμένες φιτίλιες πάνω τους.

Λίγα δευτερόλεπτα έμειναν πριν από την έκρηξη, όταν η μοναχή Σάρα έσβησε τα φυτίλια και έριξε νερό πάνω στην πυρίτιδα. Το μοναστήρι σώθηκε.

Στην Εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου, ένα παρεκκλήσι καθαγιάστηκε στο όνομα του ιερού Αποστόλου Jacob Alfeev - "Στη μνήμη της απελευθέρωσης από την έκρηξη κατά την εισβολή του Ναπολέοντα". Ο διάδρομος αργότερα καταργήθηκε.

Σύμφωνα με ττην ιστορία ο  Ναπολέων φέρεται να δήλωσε ότι δεν θα έφευγε από τη Μόσχα μέχρι να δει την καταστροφή της μονής Novodevichy. Ο Γάλλος αυτοκράτορας στάθηκε για πολλή ώρα στους λόφους του Σπάροου, περιμένοντας μια πύρινη λάμψη στην άλλη πλευρά του ποταμού της Μόσχας.

Και τότε ένας Μοσχοβίτης, που είχε μια περιουσία δίπλα στο μοναστήρι, έβαλε φωτιά στο σπίτι του. Η φωτιά φούντωσε τόσο έντονα που ο Ναπολέων αποφάσισε ότι ο Νοβοντέβιτσι φλεγόταν και έφυγε από τη Μόσχα.

Η Μοναχή Σάρα εισήλθε στο μοναστήρι το 1784, ήταν ταμίας για 30 χρόνια και πέθανε στις 18 Μαρτίου 1840, σε ηλικία 75 ετών. Τάφηκε στη δυτική βεράντα του καθεδρικού ναού Σμολένσκι, απέναντι από τον βωμό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.

Ο τάφος δεν έχει διατηρηθεί.