"Στὴ ζωὴ ποὺ πέρασα συνάντησα
καὶ καλοὺς ἀνθρώπους καὶ κακούς.
Περισσότερο καλούς.
Ὁ κόσμος δὲν εἶναι κακός,
κακὸ τὸν κάνουμε ἐμεῖς.
Ἐμεῖς μὲ τὶς κακίες μας, μὲ τὶς ζήλιες μας,
κάνουμε κακὸ τὸν κόσμο ἀπέναντί μας…
Εὐχαριστῶ τὸ Θεό,
εὐχαριστῶ καὶ τοὺς ἀνθρώπους".
Καίτη Γκρέυ
Θέλει θάρρος πολὺ καὶ εἰλικρίνεια
τὸ ν’ αναγνωρίζεις
τὴν καλοσύνη τῶν ἀνθρώπων,
ἐνῷ γνωρίζεις τὰ πάθη τους
ἢ ἀκόμα περισσότερο
ἔχοντας ὑποστεῖ ἐξ αἰτίας αὐτῶν
θλίψεις, δεινὰ καὶ ἀδικίες.
Μουτζοῦρα ἡ ἁμαρτία
καὶ ἀσχημαίνει τὸν ἄνθρωπο.
Μὰ πίσω ἀπὸ τὴ μουτζοῦρα
ἡ ὀμορφιὰ τοῦ ἀνθρώπου στέκει ἐκεῖ ὁλάκερη.
Κι ἂν ἐσὺ δὲν θέλεις νὰ τὴν ἀναγνωρίσεις
γίνεσαι διάβολος,
γιατί στενεύεις τὴν ἀλήθεια, τὴν διαβάλλεις,
γιὰ νὰ τὴ φέρεις στὰ μέτρα σου,
γιὰ νὰ δικαιώσεις τὸν ἑαυτό σου.
Γι’ αὐτὸ οἱ νηπτικοὶ Πατέρες
μᾶς προτρέπουν νὰ δοῦμε κατάματα
τὶς δικές μας κακίες,
τὶς ἁμαρτίες καὶ τὰ πάθη μας,
γιατί ἐμεῖς κάνουμε τὸν κόσμο κακό.
Θαυμάζω τοὺς λαϊκοὺς αὐτοὺς ἀνθρώπους
ποὺ ἐνῷ ἔζησαν στὴ "νύχτα"
καὶ στὸ σκοτάδι της,
καλλιέργησαν μέσα στὴ ψυχή τους
μιὰ πίστη ἁπλῆ καὶ μιὰ εὐσέβεια γνήσια,
οἱ ὁποῖες τοὺς κατέστησαν ἱκανοὺς
βιωματικὰ νὰ θεολογοῦν.
Ὁ κόσμος εἶναι καλός κι οἱ ἄνθρωποι εἶναι καλοί.
Αὐτὸς ἦταν ὁ ἀπολογισμὸς τῆς Καίτης Γκρέυ
ἀπὸ μιὰ ἑκατοντάχρονη ζωή,
λίγες μέρες πρὶν ἀπὸ τὴν κοίμησή της.
Μὲ τὸ μέτρο ποὺ ἔκρινε τὸν κόσμο,
μὲ τὸ μέτρο αὐτὸ θὰ κριθεῖ,
καὶ εὔχομαι καὶ πιστεύω πὼς ὁ Θεός
θὰ τὴν βάλει στὸν Παράδεισο
μαζὶ μὲ τ’ ἄλλα Του τὰ ἀηδόνια.
π. Μιλτιάδης Ζέρβας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου