Ο ΑΓΙΟΓΡΑΦΟΣ ΤΩΝ ΔΡΟΜΩΝ.

O Αγιογράφος των δρόμων

        Αγιογραφίες σε γκράφιτι; Κι όμως όσο «ξένο» κι αν ακούγεται στους τοίχους της Αθήνας είναι γεγονός. Ο καλλιτέχνης που υπογράφει με το ψευδώνυμο «Φικος» είναι ένας μοντέρνος ζωγράφος – αγιογράφος που όπως όλοι οι «street artists» ή «καλλιτέχνες του δρόμου» κατά το ελληνικότερον προσπαθεί με τον δικό του τρόπο να βάλει κυριολεκτικά τις δικές του πινελιές στην εικόνα της πόλης.

           Ακόμη κι όταν τα θέματα του δεν προέρχονται από την χριστιανική πίστη αλλά από την ελληνική ιστορία ή τη μυθολογία, ο τρόπος που τα απεικονίζει είναι… αγιογραφικός μιας και αυτός είναι ο δικός του τρόπος να περνά το δικό του χριστιανικό μήνυμα.

         Είναι ένα «πάντρεμα» της βυζαντινής με την σύγχρονη τέχνη.

Είναι ο πρώτος street art καλλιτέχνης σε όλο τον κόσμο που έχει καταφέρει να συνδυάσει την αγιογραφία με τη μοντέρνα ζωγραφική! Εργα του υπάρχουν σε πολλά σημεία της Αθήνας και σε πόλεις του εξωτερικού, αρκεί -όπως παραδέχεται ο 26χρονος Αντώνης Φίκος- να τον εμπνεύσει ο... τοίχος που θα βρει μπροστά του!

          Στην Ιρλανδία τον λατρεύουν, ενώ στο Λονδίνο, στη διάσημη γκαλερί Sacred Space στο Notting Hill, όπου εκτίθενται αυτήν την περίοδο τα έργα του, η ζωγραφική του έχει αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές. Ο Ελληνας καλλιτέχνης Fikos θεωρείται ένας μοντέρνος ζωγράφος, έντονα επηρεασμένος από τη βυζαντινή ζωγραφική, την οποία υπηρετεί από τα παιδικά του κιόλας χρόνια.

           «Τις πρώτες βυζαντινές εικόνες τις έφτιαξα σε ηλικία 13 ετών. Παράλληλα έκανα και graffiti, τα οποία όμως δεν είχαν καμία σχέση με αυτά που κάνω σήμερα, αφού δεν ξέφευγαν από το κλασικό μοτίβο με τα γράμματα και τα μοντέρνα σχέδια» εξηγεί ο Fikos, ο οποίος φωτογραφήθηκε για την «Espresso» μπροστά από ένα έργο που είχε φτιάξει πριν από λίγους μήνες μέσα σε ένα παλιό και εγκαταλειμμένο εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Φιλαδέλφεια.

          «Ουσιαστικά αυτό που κάνω θεωρείται βυζαντινή σύγχρονη τέχνη και είναι ένα “πάντρεμα” της βυζαντινής με τη σύγχρονη ζωγραφική. Μου πήρε αρκετά χρόνια μέχρι να τελειοποιήσω το ταίριασμα αυτό, που πιστεύω πως είναι κάτι ξεχωριστό στον χώρο της street art. Τα χρώματα που χρησιμοποιώ είναι ακριλικά, ενώ τα σχέδιά μου έχουν να κάνουν με τη συναισθηματική φόρτιση της στιγμής».

           Από τότε που θυμάται τον εαυτό του ο 26χρονος καλλιτέχνης πάντα ζωγράφιζε. Στον ελεύθερο χρόνο του κρατούσε συνεχώς στα χέρια του μολύβια και τα αγαπημένα του χρώματα. «Από μικρός ζωγράφιζα ό,τι έβλεπα γύρω μου, από εικόνες μέχρι κόμικς και τοπία. Σε ηλικία 13 ετών άρχισα και τις σπουδές πάνω στη βυζαντινή ζωγραφική, καθώς οι γονείς μου έβλεπαν πως είχα ιδιαίτερη κλίση. Δάσκαλός μου ήταν ο σπουδαίος Γιώργος Κόρδης, από τον οποίο έμαθα πολλά μυστικά της τέχνης. Μάλιστα, λίγα χρόνια αργότερα συνεργαστήκαμε και σε επαγγελματικό επίπεδο για πέντε χρόνια στην εικονογράφηση ορθόδοξων ιερών ναών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό».

          Δάσκαλος και μαθητής από το 2006 που άρχισαν τη συνεργασία τους έχουν εργαστεί σε πολλές εκκλησίες, μεταξύ των οποίων είναι οι ναοί της Παναγίας Φανερωμένης στη Βουλιαγμένη, της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στον Γέρακα, της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στο Χαλάνδρι, του Αγίου Αντωνίου στην Αθήνα, αλλά και του Αγίου Γεωργίου και του Αγίου Νικολάου στη Βηρυτό του Λιβάνου, του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά στο Βουκουρέστι, της Αγίας Τριάδας στην Κολούμπια της Νότιας Καρολίνας και της Αγίας Σοφίας στη Φιλαδέλφεια της Πενσιλβάνιας στην Αμερική.

        «Κάποιες στιγμές αισθάνομαι ευλογημένος που βρέθηκα δίπλα σε αυτόν τον σπουδαίο δάσκαλο, ο οποίος με έμαθε πραγματική αγιογραφία και όχι αντιγραφή» λέει ο Φίκος.

         Εχοντας εργαστεί ως graffiti artist αλλά και εικονογράφος ορθόδοξων χριστιανικών ναών, συνεχίζει την εξελικτική πορεία του μέσω μεγάλων τοιχογραφιών σε δημόσιους χώρους. Η αξία αυτών των έργων είναι μοναδική, καθώς είναι η πρώτη φορά που η μνημειακή βυζαντινή τέχνη συναντά ένα σύγχρονο κίνημα, όπως η street art.

          «Η αλήθεια είναι πως αρχικά κάποιοι δεν μπορούσαν να κατανοήσουν το νόημα και τη δύναμη της τέχνης μου. Αυτό είναι κάτι που δεν με απασχολεί, αφού δεν αρέσουν σε όλους όλα τα είδη της ζωγραφικής. Πιστεύω πως κάνω κάτι πολύ ιδιαίτερο, το οποίο στο εξωτερικό αρέσει πάρα πολύ, ενώ στη χώρα μου είναι πιο συγκρατημένοι στις κριτικές τους ακόμα οι άνθρωποι της τέχνης».

           Εκτός από την Ελλάδα, δουλειά του έχει παρουσιαστεί σε Γαλλία, Βουλγαρία, Αγγλία, Ιρλανδία, Λιθουανία, Νορβηγία και Μεξικό, σε πολλούς εκθεσιακούς χώρους και μουσεία, ενώ έχει βραβευτεί και σε διαγωνισμούς όπου έχει λάβει μέρος. «Ονειρό μου είναι να γίνει γνωστό σε όλο τον κόσμο πώς μια τέχνη που ξεκίνησε από την Ελλάδα μπορεί να είναι ακόμα και σήμερα το ίδιο σύγχρονη και ουσιαστική» καταλήγει ο 26χρονος.

 http://vizantinaistorika.blogspot.gr/2014/06/o_22.html