Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ ΚΑΙ ΑΓΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ ΖΒΕΡΕΦ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΒΟΡΟΝΕΖ. ΠΩΣ ΔΙΗΓΗΘΗΚΕ ΕΝΑ ΘΑΥΜΑΣΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΣΕ ΕΝΑ ΟΡΦΑΝΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ.

 Όταν αποφάσισε να ανταλλάξει μερικά πολύτιμα εκκλησιαστικά αντικείμενα μέ τρόφιμα για τούς πεινασμένους, κάποιοι τον επέκριναν. Αλλά εκείνος τούς είπε:

-       Στην εκκλησία τά αντικείμενα αυτά απλώς υπάρχουν, μένοντας αναξιοποίητα. Και από την άλλη μεριά, οι άνθρωποι πεθαίνουν από την πείνα. Είναι, λοιπόν, περιττά- δεν μάς χρειάζονται.

Σ’ ένα από τά κηρύγματά του διηγήθηκε το ακόλουθο συγκινητικό και διδακτικό γεγονός:

-       Από την πείνα πέθανε ό πατέρας ενός παιδιού. Λίγο αργότερα πέθανε και ή μητέρα του. Καθώς οι γείτονες μετέφεραν τη νεκρή στο κοιμητήριο, το παιδί συντετριμμένο βάδιζε πίσω από το φέρετρο. Μετά την ταφή, όλοι έφυγαν. Μόνο το παιδί κάθισε πάνω στον τάφο και άρχισε να κλαίει γοερά. Ανάμεσα στ’ αναφιλητά του, Απευθύνθηκε μέ παράπονο στον Θεό, λέγοντας: “Κύριε, Κύριε! Ή μητέρα μου, λίγο πριν πεθάνει, μου είπε ότι θα έρθεις Εσύ να μέ βοηθήσεις. Αλλά δεν έρχεσαι. Γιατί; Σε περιμένω... Σε περιμένω... και δεν έρχεσαι!”. "Ύστερα, καθώς τά δάκρυά του πότιζαν το χώμα του μνήματος, στράφηκε στη μητέρα του σαν να ήταν ζωντανή. “Μαμά”, της είπε, “μ’ ακούς;

 Ό Κύριος δεν έρχεται!”. ’Έτσι κλαίγοντας και μονολογώντας, Αποκοιμήθηκε. Ξύπνησε μ’ ένα ελαφρό σκούντημα. Άνοιξε τά μάτια του και είδε ένα καλοσυνάτο πρόσωπο να τον κοιτάζει. “Γιατί κοιμάσαι εδώ;”, ρώτησε το παιδί ό άγνωστος. Εκείνο, κλαίγοντας πάλι, του διηγήθηκε τί είχε συμβεί. “Ώστε έτσι!”, είπε ό περαστικός. “Μάθε, λοιπόν, ότι ό Κύριος μέ έστειλε να σε συναντήσω”. Πήρε το παιδί στο σπίτι του και το ανέθρεψε σαν δικό του... Βλέπετε πώς πρέπει να επικαλούμαστε τον Κύριο και πώς ή παιδική προσευχή φτάνει ως τον ουρανό;

 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΑΓΙΟΙ ΚΑΤΑΔΙΚΟΙ. ΡΩΣΟΙ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΕΣ ΤΟΥ ΕΙΚΟΣΤΟΥ ΑΙΩΝΑ. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ.