Στα εννιάμερα του Γέροντα Ανανία Κουστένη

Στα εννιάμερα του Γέροντα Ανανία Κουστένη :Ενα Αρθρο του Καθηγητου Δημήτρη Τριανταφυλοπουλου

Χριστὸς ἀνέστη, φίλες καὶ φίλοι!

Ἡ φιλία ὑποχρεώνει – πῶς ν᾽ ἀρνηθεῖς στὸν ἑβδομαδιαῖο

πνευματικὸ τροφοδότη μας δυὸ λόγια γιὰ τὸν Γέροντά σου π.

Ἀνανία Κουστένη, ποὺ ἀκόμη δὲν συμπληρώθηκαν ἐννιάμερα

ἀπὸ τὴν πολυώδυνη κοίμησή του ἐξαιτίας τῆς πολύστονης πανδημίας (1945-15.5.2021); Ἀλλὰ καὶ πάλι, τί πρῶτον τί δ᾽ ὕστερον;

Δὲν ξέρω πόση κατάχρηση γίνεται στὸν χαρακτηρισμό του

ὡς ᾽Εξαρχειώτη, καθὼς ἐκεῖνος σεμνυνόταν γιὰ τὴν καταγωγή

του ἀπὸ τὴν Καρκαλοῦ τῆς φημισμένης γιὰ τὰ γράμματα Δημητσάνας – ἕνας βέρος Μωραΐτης στὴν καρδιὰ τῆς ἀναρχικῆς

Ἀθήνας! Αὐτὸς ὁ ταπεινὸς Γέροντας, ποὺ ἄφηνε, ὅταν ἦταν καλά,

τὴν πόρτα του πάντα ἀνοιχτὴ στὸν κάθε παπαδιαμαντικὸ πεινασμένο ἀνθρωπίσκο, ὅπως ἀγάπαγε νὰ λέει, βγαίνοντας χαράματα

νὰ πάει νὰ λειτουργήσει χαιρέταγε ἐγκάρδια ὅλους τοὐς σκουπιδιάρηδες ποὺ συναντοῦσε! Ναί, αὐτὸς ὁ ἴδιος εἶχε τὴν παρρησία

νὰ μιλάει θαρρετὰ καὶ ἀνυπόκριτα μὲ ὕπατους ἀξιωματούχους καὶ

ἀνώτατους Ἱεράρχες, νὰ στηλιτεύει καὶ νὰ νουθετεῖ ἀγαπητικά,

μὲ λόγο ποιμαντικὸ καὶ ὑποφητικὸ ἂν ἤσουν σὲ θέση νὰ καταλάβεις! Καὶ μὴ ξεχνάει ὁ φίλος ἀναγνώστης, πὼς ἔχει νὰ κάνει μὲ

ἕναν γνήσιο ὑποτακτικὸ τοῦ ἁγίου Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου, ἕναν ἰσόβιο ὑμνητὴ τοῦ ἁγίου Νεκταρίου καὶ τοῦ ἁγίου Νικολάου τοῦ Πλανᾶ. Τί θέλω νὰ πῶ; Τίποτε ἄλλο πέρα ἀπὸ τὸ

προφανές: Κράταγε ἀπὸ γερὴ ἑλληνορθόδοξη φύτρα, μπῆκε παιδιόθεν στὴν αὐστηρὴ ἄσκηση καὶ τὴν ἀσύνορη ἀγάπη τῆς

φιλοκαλικῆς Ὀρθοδοξίας!

Πολλά μὲ παραξένευαν –ὀρθολογιστὴ ἀρχαιολόγο,

σημειῶστε!– ἀπό τὸν «διάκοσμο» στὸ κελλάκι του καὶ στὸ τέμπλο τοῦ ναΐσκου τοῦ ἁγίου Νεοφύτου στὴν πολυκατοικία τῆς

Νεάπολης, ὅπου λειτουργοῦσε πέρα ἀπό τὸν Ἅγιο Ἀνδρέα στὰ

Πετράλωνα. Στὸ εἰκονοστάσι του στὸ κελλάκι του (Μετσόβου 35

στὰ Ἐξάρχεια, μία γωνία μετὰ τὸν Ἅγιο Βασίλειο τῆς ὁδοῦ Μπουμπουλίνας), γεμάτοι οἱ τοῖχοι καὶ τὸ μικρὸ εἰκονοστάσι, ποὺ

σεβαστικὰ τὸ τύλιγε, ἂν καλὰ θυμᾶμαι, μιὰ ἑλληνικὴ σημαία: οἱ

πεφιλημένοι του ἅγιοι, παλαιοὶ καὶ νεώτεροι (Νεκτάριος, Νικόλαος Πλανᾶς, Πορφύριος κ.ἄ.) δίπλα-δίπλα μὲ τὸν Κωνσταντίνο

Παλαιολόγο, Ρήγα Βελεστινλῆ, Πατριάρχη Γρηγόριο Ε´, Κολοκοτρώνη, Καραϊσκάκη, Μάρκο Μπότσαρη, Μακρυγιάννη, Καποδίστρια, Παῦλο Μελᾶ, Παπαδιαμάντη, ἴσως καὶ ἄλλους ποὺ δὲν

συγκράτησε ἡ μνήμη μου μὲ τὴ μακρὰ ἀπουσία μου ἀπὸ τὴν

Ἑλλάδα. Κάπως ἔτσι εἶναι ἀραδιασμένες καὶ στὴν ποδέα τοῦ τέμπλου τοῦ Ἁγ. Νεκταρίου, θαρρῶ τὶς συντροφεύει καὶ ὁ κόμης

Διονύσιος Σολωμός. Καὶ ἄκουσα πὼς πολὺ εὐφράνθηκες, ὅταν

στὸ ἐκκλησάκι σου τῆς Παναγίας τῶν Βλαχερνῶν στὴ γενέτειρά

σου, ἐκεῖ ποὺ ἀναπαύτηκε τὸ σκήνωμά σου, ὁ εὐλογημένος χρωστήρας τοῦ ἀνεψιοῦ σου ἁγιογράφου Δημήτρη Κουστένη ἔβαλε

στὸ νάρθηκα γενναίους καὶ μάρτυρες τοῦ Εἰκοσιένα νὰ παραστέκουν ἁγίους, ὅπως ἀκριβῶς οἱ παπποῦδες μας ἔμπαζαν στὶς

ἐκκλησιές τους ἀρχαίους «Φιλοσόφους» καὶ τὸν Μεγαλέξανδρο,

ὡς σεσωσμένους ἐν Χριστῷ.

«Ἐθνικιστικὴ Ὀρθοδοξία», θὰ συμπέραινε κανένας

ἐπιπόλαια. Θὰ τὸν παρέπεμπα σὲ πάμπολλα γραπτὰ τοῦ Γέροντα,

ποὺ ἡ ἐν Χριστῷ ἐλευθερία του δὲν γνώριζε τέτοια στενάχωρα,

ἀποπνικτικὰ δεσμά! Πόσες δεκάδες φορὲς δὲν ἐπανέλαβε μὲ

ἔμφαση τὸν λόγο τοῦ ἁγίου Νεκταρίου, πὼς οἱ ἑτερόδοξοι

Χριστιανοὶ τῆς Δύσης εἶναι πληγωμένοι ἄνθρωποι, ποὺ χρειάζονται ἀγάπη καὶ ὑπομονή, ἀντὶ νὰ τοὺς ἀποστρεφόμαστε καὶ νὰ

τοὺς ἀποκαλοῦμε, ἀδιάκριτα καὶ ἀφιλάνθρωπα, αἱρετικούς!

Ξέρω πὼς θὰ μὲ μάλλωνε αὐστηρὰ ἂν έβλεπε τὸν τίτλο τοῦ

σημειώματος – κατὰ τί ἱεραπόστολος στὰ Ἐξάρχεια; Γέροντά μου

καλέ, καὶ μόνη ἡ διήγησή σου, γιὰ τὸ πῶς ἀπέτρεψες ἕναν καταπελπισμένο ποὺ τράβαγε γιὰ αὐτοκτονία, ἁπλῶς διαβάζοντάς του

τὸν Λαμπριάτικο Ψάλτη τοῦ Σκιαθίτη Μεγαλέξανδρου, φανερώνει πόσες ψυχὲς ξεκλείδωσες ἐκεῖ, στὸ ταπεινὸ κελλάκι σου μὲ τὸ

μυστικό, ἀναστάσιμο φῶς του! Καὶ τολμάω νὰ πῶ, πὼς ἦταν

ἐξαρχειώτικη φλασιὰ ἡ ἀμίμητη ἀπάντησή σου κάποιο Πάσχα,

ποὺ ἐξαντλημένος ἀπὸ τὴν πολύωρη ὀρθοστασία νὰ μοιράζεις

ἀντίδωρο, εὐχὲς καὶ λακωνικὲς νουθεσίες στὸν καθένα ἀπὸ τὸ πυκνότατο ἐκκλησίασμα, ἀντευχήθηκες στὸ Χριστὸς ἀνέστη! κάποιου μὲ ἀτάκα ἀνατρεπτική: Μαγκιά Του!..

Γέροντα, ἐξάρχων προστατευτικὰ στὰ Ἐξάρχειά σου, δέου

καὶ σκέπε ἀεὶ ὅλα τὰ παιδιά σου!

Λευκωσία (στὰ ἑπτάμερα ἀπὸ τὴν ἀνάπαυσή του)

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Δ. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΣ