Ένθεα Μαργαριτάρια

Ένθεα Μαργαριτάρια

Λίγα φτωχά λόγια στη (σημερινή) μνήμη μιας Οσίας ψυχής…

…Σαν σήμερα (ξημερώνοντας του Αγίου Σάββα, με το Αγιορειτικό Εορτολόγιο) πριν 36 χρόνια - 5 Δεκεμβρίου 1985, η Οσία ψυχή ενός αγνώστου Αγιορείτου Γέροντος, του παπα-Ματθαίου Καρακαλληνού, διαπορθμεύτηκε στην αιωνιότητα σε ηλικία 84 ετών, μετά από ολιγοήμερη ασθένεια του πολυβασανισμένου από την άσκηση και τις κακουχίες σαρκίου του.

Λειτουργούσε καθημερινά, παρά τα άτονα (ανεπιμέλητα, από ασκητική επιλογή του…) έλκη των ποδών του σε όλο το μήκος των μηρών, επί 55 συναπτά έτη, έως και δύο εβδομάδες προ της Οσιακής κοιμήσεώς του!

Αντί για “κόλυβο” στη οσία μνήμη του, θα παραθέσω στην αγάπη σας κάτι ελάχιστο, από τα πολλά ένθεα ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΑ που είχα ακούσει να βγαίνουν από το άγιο στόμα του (τον διακονούσα ως αρχάριος μοναχός, επί έναν ολόκληρο χρόνο, μέχρι που κοιμήθηκε, και είχα έτσι την ευκαιρία της καθημερινής εντρύφησης στη σοφία των λόγων του).

Ένα πρωί, λοιπόν, που του πήγα στο κελλάκι του το καθιερωμένο καφεδάκι με το λουκουμάκι, του ζήτησα… “αντίδωρο” -Παππού, πές μου κάτι!- κι εκείνος, που σπάνια μιλούσε, μετά από μικρή σιωπή αντιπροσέφερε στη δίψα μου τον παρακάτω λόγο : «Μη χάνεσαι, παιδάκι μ’, μέσα σε πολλά… Όλο το νόημα της Χριστιανικής ζωής μας -είτε μοναχοί είμαστε είτε λαϊκοί- είναι ΤΕΣΣΕΡΑ πράγματα, 

τα ΔΥΟ πρέπει πάντα να τα ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ… 

και τα ΔΥΟ πρέπει πάντα να τα ΛΗΣΜΟΝΟΥΜΕ… : 

Να ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ τα ΚΑΚΑ που κάναμε εμείς στους άλλους…(1) και τα ΚΑΛΑ που έκαναν οι άλλοι σ’ εμάς (2)! 

Και να ΛΗΣΜΟΝΟΥΜΕ τα ΚΑΛΑ που κάναμε εμείς στους άλλους…(3) και τα ΚΑΚΑ που έκαναν οι άλλοι σ’ εμάς!»(4).

Εκείνη την ώρα δεν αντελήφθην ποσώς το εννοιολογικό βάθος/πλάτος του λόγου του παπα-Ματθαίου, που μου ακούστηκε περισσότερο σαν φτηνό ευφυολόγημα… παρά σαν ακριβό μαργαριτάρι θεοσοφίας. Έτσι, τον ευχαρίστησα, ζήτησα την ευχή του και έφυγα στο διακόνημά μου. Αργότερα, αναμηρυκώμενος πνευματικά μια - μια τις λέξεις του λόγου του, περιήλθα σε κατάπληξη και αμηχανία… διαπιστώνοντας ότι, πραγματικά, μέσα από την απλότητά τους, συμπύκνωναν σε μία φράση τέσσερις κεφαλαιώδεις Χριστιανικές αρετές!

Ευχές και Ευλογίες από το Θεομητορικό Περιβόλι…

———————————

(1) Μετάνοια…

(2) Ευγνωμοσύνη…

(3) Ταπεινοφροσύνη…

(4) Συγχωρητικότητα…