Η τόλμη του Ζακχαίου
Ένα από τα αγαπημένα μου χωρία στην Αγία Γραφή είναι η περιγραφή της συνάντησης του Κυρίου με τον τελώνη Ζακχαίο
Ο Χριστός περνά από την πόλη της Ιεριχούς. Όπως πάντα, γύρω του επικρατεί πλήθος κόσμου, φήμες για τα θαύματά του πριν από την εμφάνισή του. Στην Ιεριχώ ζει ένας «αρχηγός φοροεισπράκτορας και ένας πλούσιος» ονόματι Ζακχαίος. Ακούγοντας για τον Κύριο, παράτησε ό,τι έκανε και έτρεξε μόνο να τον κοιτάξει. Αλλά ο Ζακχαίος ήταν κοντός και δεν μπορούσε να δει τον Χριστό λόγω της ράχης των άλλων, έτσι σκαρφάλωσε σε ένα δέντρο. Ο Κύριος είδε τον τελώνη στη συκιά και τον προειδοποίησε για την επικείμενη επίσκεψή Του στο σπίτι του Ζακχαίου. Ο τελώνης, που δεν το περίμενε αυτό, προετοιμάζεται για τη συνάντηση, αλλά πολλοί καταδικάζουν τον Χριστό επειδή επικοινωνούσε με τον αμαρτωλό Ζακχαίο. Ο Σωτήρας απαντά σε όλες τις κατηγορίες: Ο Υιός του Ανθρώπου ήρθε να αναζητήσει και να σώσει ό,τι χάθηκε
Ποια συμπεράσματα μπορούμε να βγάλουμε από αυτήν την ιστορία του Ευαγγελίου; Πρώτον, ο Κύριος καταστρέφει την ιδέα ότι κάποιοι άνθρωποι είναι ανάξιοι για κοινωνία και σωτηρία. Για ολόκληρο τον πολιτισμένο κόσμο εκείνης της εποχής, αυτό ήταν ανοησία. Πολλοί πολιτισμοί είχαν ανθρώπους που απορρίφθηκαν από την κοινωνία. Στην ισραηλιτική κοινωνία αυτοί ήταν οι Σαμαρείτες, τους οποίους οι Εβραίοι θεωρούσαν ειδωλολάτρες, φοροεισπράκτορες (όπως ο Ζακχαίος) που εισέπρατταν φόρους για τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και έπαιρναν περισσότερο από το μερίδιο που τους αναλογούσε, λεπροί που απαγορευόταν να πάνε κοντά στις πόλεις. Και ο Κύριος έδειξε με τη δράση Του ότι όλες αυτές οι συμβάσεις δεν έχουν σημασία για αυτόν. Και το αποτέλεσμα δεν άργησε να έρθει: ο τελώνης λέει κάτι που δεν το είχε σκεφτεί ούτε μια ώρα πριν: Κύριε! Θα δώσω τη μισή περιουσία μου στους φτωχούς, και αν έχω προσβάλει κάποιον με οποιονδήποτε τρόπο, θα του ανταποδώσω τετραπλά.
Δεύτερον, το παράδειγμα του Ζακχαίου είναι παράδειγμα ευσεβούς, ευφυούς τόλμης. Συνειδητοποιώντας τον εαυτό του ως μεγάλο αμαρτωλό, πηγαίνει ωστόσο να συναντήσει τον Κύριο. Συχνά όμως ντρεπόμαστε να πάμε στην εκκλησία, να εξομολογηθούμε, να υποκύψουμε στον πειρασμό, πιστεύοντας ότι δεν υπάρχει χειρότερος από εμάς και ότι είμαστε ανάξιοι για συγχώρεση.
Στο υπέροχο βιβλίο του Άγγλου συγγραφέα Clive Lewis [50] «Letters of a Screwtape», ένας γέρος δαίμονας διδάσκει σε έναν νεαρό πώς να διώχνει έναν άνθρωπο μακριά από την Εκκλησία, από το ναό. Είναι απαραίτητο να πείσουμε ένα άτομο ότι είναι μεγάλος αμαρτωλός και όλοι στο ναό είναι άγιοι. Μπορείτε να κάνετε το αντίθετο - προτείνετε ότι μόνο οι αμαρτωλοί πηγαίνουν στην εκκλησία και οι δίκαιοι δεν το χρειάζονται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου