Φέρετρο για τον γιο
Όταν δούλευα ως δημοσιογράφος, έπρεπε συχνά να γράφω για τον εθισμό στα ναρκωτικά και τον αλκοολισμό.
Μια μέρα, ενώ μάζευα υλικά για ένα άρθρο, συνάντησα μια γυναίκα της οποίας ο μονάκριβος γιος ήταν τοξικομανής. Για αρκετά χρόνια πάλεψε για αυτόν. Τους πήγε σε κλινικές, κλείδωσε σπίτια, τους έβγαλε μισοπεθαμένους από υπόγεια, ζυθοποιεία και από την αστυνομία. Όλα όμως ήταν άχρηστα. Έχοντας ανακτήσει τις δυνάμεις του, ο μονάκριβος γιος έφυγε ξανά και η μητέρα του τον αναζήτησε ξανά, χωρίς να ξέρει αν θα τον έβρισκε. Με τα χρόνια αυτή η γυναίκα έχασε το νόημα της ζωής, την ελπίδα και όλα όσα είχε. Ο γιος της κόλλησε ένα σωρό σοβαρές ασθένειες και κυριολεκτικά σάπισε ζωντανός. Και το μόνο όνειρο της μητέρας ήταν ο θάνατός του. Προσευχόταν και περίμενε να τελειώσει η απάνθρωπη ύπαρξη - και του γιου της και της δικής της.
Η πιο ευτυχισμένη στιγμή στη ζωή αυτής της γυναίκας, σύμφωνα με την ίδια, ήταν εκείνη που πούλησε τα υπολείμματα των επίπλων της για να αγοράσει ένα φέρετρο για τον γιο της...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου