Μαθητές
Μια μέρα μου ζήτησαν να μιλήσω με μαθητές της πέμπτης τάξης. Και τα αιτήματα για επικοινωνία με παιδιά από την πρώτη έως την όγδοη δημοτικού πάντα μου προκαλούν λήθαργο. Λοιπόν, δεν ξέρω τι να τους πω για να καταλάβουν. Οι μαθητές στους οποίους δίνω διαλέξεις για πολλά χρόνια με καταλαβαίνουν: μπορούν να πουν τις λέξεις «τριάδα», «προσευχη», «εξομολόγηση». Στο σχολείο, πρέπει να θυμάστε συνεχώς ότι αυτά είναι παιδιά μπροστά σας και να αλλάζετε τις λέξεις σε πιο κατανοητές. Όταν έχω απέναντί μου ένα κοινό διακόσια πενήντα ατόμων, που μερικές φορές κάνει προκλητικές ερωτήσεις, νιώθω υπέροχα. Και με τα παιδιά της πέμπτης δημοτικού ανησυχώ…
Αλλά παρόλα αυτά πήγαινα σχολείο. Ένα αγόρι με εξέπληξε και απλά με εξέπληξε. Σηκώθηκε και ρώτησε: «Πες μου, σε παρακαλώ, πώς νιώθεις για τη θεωρία του δημιουργισμού;»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου