Δεν καταλαβαίνω γιατί βάζουν μνημεία σε τάφους, και μερικές φορές τερατώδους μεγέθους;
Ένας μακρινός συγγενής μου, του οποίου ο γιος πέθανε, αποφάσισε να του στήσει ένα μνημείο και μάλιστα πήρε δάνειο για αυτό το έργο. Είμαι σε απώλεια: δεν θα ήταν καλύτερο να λάβετε ένα δάνειο, αν το θέλετε πραγματικά, και να βοηθήσετε όσους έχουν ανάγκη με χρήματα στη μνήμη του παιδιού σας; Δεν τον νοιάζει πια τι στέκεται στον τάφο του, αλλά η ψυχή του είναι με τον Θεό και χρειάζεται προσευχές...
Έχω περίπου το ίδιο συναίσθημα σε ένα ξύπνημα, όταν όλοι οι συγγενείς μου μαζεύονται για να φάνε και να πιουν. Ίσως κάνω λάθος, αλλά μου φαίνεται πιο σωστό να προσκαλούμε άτομα με χαμηλά εισοδήματα στο τραπέζι της κηδείας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου