Προσευχή της μητέρας για ένα νεκρό παιδί
«Ελεήμων Θεέ, ελέησε το παιδί μου που πέθανε στην κοιλιά μου, και γιατί η πίστη και τα δάκρυά μου μην του στερήσουν το Θείο Φως Σου».
Ένα μωρό, του οποίου η μητέρα πέθανε μαζί του κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, κατά την ανάσταση θα εμφανιστεί ως τέλειος άνθρωπος και θα αναγνωρίσει τη μητέρα του και θα αναγνωρίσει το παιδί της. Όσοι δεν έχουν δει ο ένας τον άλλον εδώ θα δουν ο ένας τον άλλον εκεί. Στην ανάσταση δεν θα υπάρχουν ούτε παλιά ούτε μικρά. Όσοι γεννήθηκαν πρόωρα θα φαίνονται το ίδιο με τους ενήλικες.
Ο πόρνος που κατέστρεψε το έμβρυο συνέλαβε στην κοιλιά της για να μην δει αυτός τον κόσμο και η ίδια δεν θα δει τον επόμενο αιώνα. Όπως δεν του επέτρεψε να απολαύσει τη ζωή και το φως σε αυτόν τον αιώνα, έτσι θα της στερήσει ζωή και φως στον επόμενο. Εφόσον αποφάσισε να καταστρέψει το έμβρυό της στη μήτρα πρόωρα για να το κρύψει στο σκοτάδι της γης, τότε η ίδια, σαν νεκρό έμβρυο, θα ριχτεί στο απόλυτο σκοτάδι. Αυτή είναι η ανταμοιβή για τους πόρνους που καταπατούν τη ζωή των παιδιών τους. Ο δικαστής θα τους τιμωρήσει με αιώνιο θάνατο και θα τους ρίξει στην άβυσσο του βασάνου, γεμάτη από τρελή διαφθορά.
Για γονείς και εκπαιδευτικούς
Γονείς και παιδαγωγοί! Προστατέψτε τα παιδιά σας με κάθε φροντίδα από ιδιοτροπίες, διαφορετικά τα παιδιά σας σύντομα θα ξεχάσουν την αξία της αγάπης σας, θα μολύνουν τις καρδιές τους με κακία, θα πνίξουν τη συνείδησή τους, θα χάσουν νωρίς την ιερή, ειλικρινή, φλογερή αγάπη της καρδιάς τους και όταν ενηλικιωθούν θα παραπονεθούν πικρά ότι στα νιάτα τους είναι πολύ αγαπητοί τους πολύ, επιδόθηκαν στις ιδιοτροπίες της καρδιάς τους.
Η ιδιοτροπία είναι το μικρόβιο της διαφθοράς της καρδιάς, η σκουριά της καρδιάς, ο σκόρος της αγάπης, ο σπόρος της κακίας, ένα βδέλυγμα στον Κύριο.
Οι γονείς δεν θα τιμωρηθούν μόνο για τις αμαρτίες τους, αλλά και για τα παιδιά τους αν δεν τα έχουν μεγαλώσει με ευσέβεια.
Δώστε ιδιαίτερη προσοχή στη διατήρηση της καθαρότητας της συνείδησης των παιδιών και των μαθητών μας. Για αυτούς, η συνείδηση πρέπει να είναι καλός οδηγός και κριτής σε όλη τους τη ζωή. Φρόντισε να μην γίνουν αδίστακτοι και να γίνουν μάστιγα στην κοινωνία και η αιτία των δακρύων σου.
Ένα άτομο που είναι αδίστακτο (με την έννοια του να πνίγει τη φωνή της από αμέλεια και πάθος για αμαρτία) είναι το πιο πονηρό και επομένως το πιο τρομερό για τους άλλους και το πιο δυστυχισμένο για τον εαυτό του.
Μια θαυμαστή δύναμη στον άνθρωπο είναι η συνείδηση! Δεν μπορείς να ξεφύγεις από αυτήν, δεν μπορείς να κρυφτείς πουθενά - είναι μαζί μας παντού, βλέπει τα πάντα, τα πάντα, όχι μόνο τις πράξεις μας, αλλά και τις σκέψεις και τις προθέσεις μας. Δεν υπάρχει τίποτα μυστικό για εκείνη. Αυτή είναι η θαυμάσια φρουρά που τοποθετείται πάνω από τον άνθρωπο από τον Δημιουργό.
Η συνείδηση είναι ένας καθρέφτης, μπροστά στον οποίο δεν μπορεί να κρυφτεί ούτε μια κακία. ένας κατήγορος που στοιχειώνει? ένας μάρτυρας που δεν μπορεί να αντικρουστεί· ένας δικαστής στον οποίο δεν μπορείς να αντισταθείς. Η συνείδηση, σύμφωνα με τον Ιωάννη Χρυσόστομο είναι ένας ποτέ σιωπηλός κατήγορος μέσα μας, που δεν μπορεί να εξαπατηθεί ή να παρασυρθεί.
Ένα άτομο που έχει διαπράξει μια αμαρτία και έχει διαπράξει μια παράνομη πράξη θα έχει χρόνο να κρυφτεί από όλους τους ανθρώπους, αλλά δεν μπορεί να κρυφτεί από αυτόν τον κριτή, αντιθέτως, κουβαλά πάντα μέσα του αυτόν τον κατήγορο, που τον ανησυχεί, τον βασανίζει και δεν υποχωρεί ποτέ. . Όπως ένας επιμελής γιατρός, η συνείδηση δεν παύει να εφαρμόζει τη θεραπεία της, και ακόμα κι αν δεν την ακούσουν, δεν υστερεί, αλλά συνεχίζει να φροντίζει συνεχώς, υπενθυμίζοντας συνεχώς την αμαρτία, μην αφήνοντας τον αμαρτωλό να φτάσει στη λήθη. , ώστε τουλάχιστον μέσω αυτού να μην μας κάνει τόσο επιρρεπείς σε αμαρτίες του παρελθόντος.
Ένας άνθρωπος με καθαρή συνείδηση, έστω και αμόρφωτος, είναι ανώτερος από κάθε μορφωμένο που έχει καταπιέσει τη συνείδησή του.
Σε έναν αμόρφωτο άνθρωπο, η απλότητα της καρδιάς, η πραότητα, η καλοσύνη, η σιωπή, η υπομονή είναι πιο πολύτιμες ενώπιον του Θεού από όλες τις γνώσεις μας, όλα τα εξωτερικά βερνίκια, όλες τις απομνημονευμένες εκφράσεις, όλες τις προσποιημένες ευγένειες, όλες τις πονηρά υφαντές ομιλίες. ακόμη και οι ίδιες οι αμαρτίες του, όπως οι αμαρτίες της άγνοιας, είναι πιο συγχωρεμένες. Επομένως, σεβαστείτε την απλή άγνοια και μάθετε από αυτήν την απλότητα, την καλοσύνη, την υπομονή και άλλες αρετές.
Οι αμόρφωτοι είναι μωρά εν Χριστώ, στα οποία ο Κύριος αποκαλύπτει μερικές φορές τα μυστικά Του.
Όταν ο Σωτήρας του κόσμου θέλησε, με την απέραντη καλοσύνη Του, να εκπληρώσει στο τέλος των αιώνων το Αιώνιο Συμβούλιο για τη σωτηρία του ανθρώπινου γένους που χάνεται από την αμαρτία και να βρει τη βασιλική δραχμή που λείπει, να αναζητήσει το χαμένο πρόβατο της λεκτικής Του ποίμνιο, λοιπόν, αφού πήρε ανθρώπινη μορφή και ντύθηκε ολόκληρος ο άνθρωπος από το Άγιο Πνεύμα και τη Μαρία την Παναγία, διάλεξε βοηθούς του εαυτού Του, το μεγάλο έργο Του, απλούς μαθητές και αποστόλους, ψαράδες στο επάγγελμα και μέσω αυτών έδειξε στην πράξη ότι το έργο της σωτηρίας μας δεν εξαρτάται από την εγκόσμια ευγένεια, τη μάθηση ή τη γήινη σοφία, αλλά ότι είναι το μόνο έργο του Θεού, το έργο της καλοσύνης, της σοφίας, της δύναμης, του ελέους Του.
Μάταια έχουμε συνηθίσει να φανταζόμαστε τους αγίους ως τίποτα άλλο από το να περιβάλλεται από διάφορα σημεία και θαύματα του ουρανού, να μην τρώνε τίποτα, να μην κοιμόμαστε ποτέ, να περπατάμε πάνω στο νερό κ.λπ. Δεν ήταν όλοι οι άγιοι θαυματουργοί, όπως δεν ήταν όλοι όσοι έγιναν διάσημοι στη ζωή για τα θαύματά τους ήταν άγιοι. Ο Θεός θέλει και απαιτεί από εμάς μόνο να είμαστε άγιοι. Μπορούμε να είμαστε άγιοι χωρίς να αποσυρθούμε από την κοινωνία και χωρίς να εγκαταλείψουμε τον κόσμο. Πιστέψτε μέσα από την καρδιά σας όλα όσα διδάσκει η Αγία Εκκλησία και ζήστε όπως αυτή απαιτεί. αλλιώς, να είσαι αληθινός Χριστιανός και θα είσαι άγιος.
Η αλήθεια είναι με το μέρος των μικρών
Επιλεγμένα ρητά τών αγίων πατέρων.
«Όλη η ευτυχία και η ικανοποίηση βρίσκονται στο ίδιο το άτομο και όχι στον εξωτερικό κόσμο».
« Η αλήθεια είναι με το μέρος των μικρών , και όχι των πολλών, γι' αυτό ο Κύριος είπε στους αγαπημένους του μαθητές: μη φοβάστε, όποιον ο κόσμος μισεί, ο Θεός αγαπά τον Χριστό μισεί."
Το να αποσυρθείς από τον κόσμο σημαίνει να εγκαταλείψεις ήθη, έθιμα, συνήθειες και απαιτήσεις που είναι εντελώς αντίθετες με το πνεύμα του Χριστού.
«Όπως στον πόλεμο στοχεύουν ζωντανούς στρατιώτες, έτσι και ο κόσμος επιτίθεται σε ζωντανούς χριστιανούς. Ο κόσμος δεν μας επιτίθεται τόσο ομόφωνα και ένθερμα αν δεν βλέπει σε εμάς το εντελώς αντίθετο από τον εαυτό του».
«Η ψυχή είναι ένα μεγάλο μυστήριο, και μεταξύ των ασκητών της ευσέβειας η ζωή της είναι εντελώς κρυμμένη στον Θεό.
Οι ανόητοι του Χριστού, για χάρη της παράξενης συμπεριφοράς και στάσης τους προς τους αγαπημένους τους, έγιναν ο περίγελος όλου του κόσμου, αλλά οι πράξεις τους ήταν τέτοιες που ο κόσμος τους ήταν ανάξιος».
«Κάνε αυτό που αξίζει ανταμοιβής, αλλά μην το επιδιώκεις».
«Τα κατορθώματα της αρετής δεν εξαρτώνται από την ηλικία, όχι από τη σωματική δύναμη, αλλά από μια ψυχή και μια ισχυρή θέληση. Γι' αυτό σε αυτά τα κατορθώματα και οι δύο σύζυγοι στέφθηκαν με νίκη, και οι άνδρες, αντίθετα, ανατράπηκαν, τα παιδιά απέκτησαν δόξα, και οι γέροι σκεπάστηκαν από ντροπή.
Η τόλμη είναι ένα μεγάλο δώρο του Θεού, ένας μεγάλος θησαυρός της ψυχής.
Στην επίγεια μάχη ή στον πόλεμο, το θάρρος και η γενναιότητα των πολεμιστών κάνουν απλώς θαύματα, και ακόμη περισσότερο στην πνευματική ζωή».
«Προσπάθησε να είσαι υπομονετικός στο να υπομένεις τις ελλείψεις και τις κάθε είδους αδυναμίες στον πλησίον σου, γιατί εσύ ο ίδιος έχεις πολλά πράγματα που πρέπει να υπομείνουν οι άλλοι. Εάν δεν μπορείτε να γίνετε αυτό που θέλετε, τότε πώς μπορείτε να απαιτήσετε από τους άλλους να είναι αυτό που θέλετε;»
«Μην επιτίθεσαι στον αδελφό σου την ημέρα της λύπης του και μην προσθέτεις νέα θλίψη στην πνευματική του λύπη».
«Όταν υπάρχουν τρικυμίες και αταξία γύρω σου, τότε μην τρομάζεις, αλλά να χαίρεσαι την ευνοϊκή στιγμή για να λάβεις πολλά στέφανα για υπομονή και για να βοηθήσεις όλους γύρω σου με τη δύναμη και την ικανότητά σου, ξεχνώντας τον εαυτό σου και την ειρήνη σου .»
«Τηρώντας το νόμο, θα διώξετε τον φόβο, γιατί όποιος τηρεί το νόμο είναι άφοβος».
«Να φοβάστε τον Θεό και το αιώνιο μαρτύριο περισσότερο από τους ανθρώπους και τη βραχυπρόθεσμη πικρία».
«Πάνω απ' όλα, να φοβάστε τον Θεό, να τιμάτε τους γονείς σας και να έχετε σεβασμό στους πρεσβύτερους. Ο νόμος προστάζει: ένας γιος δεν πρέπει ποτέ να μπαίνει σε διαμάχη με τον πατέρα του. μιλήστε επαινετικά για τους ιερείς».
«Ο ζυγός και το βάρος του Χριστού είναι οι ευαγγελικές εντολές, απαιτούν αυτοθυσία και γι' αυτό ονομάζονται ζυγός, αλλά και ελευθερώνουν και ζωντανεύουν την ψυχή και γι' αυτό ονομάζονται ζυγός καλός και εύκολος».
«Ευχαριστώ τον Θεό όταν αρχίζεις να παρατηρείς τα ελαττώματά σου».
«Όποιος δεν έχει επιτύχει την τελειότητα ο ίδιος και αρχίζει να διδάσκει τους άλλους, καταστρέφει αυτό που είχε».
«Σε περίπτωση επειγόντων ζητημάτων λόγω της θέσης και της θέσης σας στην οικογένεια ή στην κοινωνία, πρέπει να μειώσετε τα κατορθώματα της νηστείας, της προσευχής και της επίσκεψης στο ναό: η υπακοή είναι ανώτερη από τη νηστεία και την προσευχή. Το να υπηρετείς με πραότητα τους γείτονές σου είναι ανώτερο από το να διαβάζεις κανόνες προσευχής και να επισκέπτεσαι την εκκλησία με αγωνία, πέρα από τις δυνάμεις σου - ο Κύριος δεν το απαιτεί αυτό».
«Θυμήθηκα τον Θεό και χάρηκα»
Από τις σημειώσεις του Αρχιεπισκόπου Χερσώνος Ιννοκέντιος
Η ψυχή μας είναι δεμένη από όλες τις πλευρές με φαντασία – εικόνα μετά εικόνα. Αυτές οι εικόνες αποτελούν τον κόσμο της φαντασίας. Αυτός ο κόσμος σημαίνει πολλά για την ψυχή. Πόσο σημαντικό είναι να γεμίζεις την ψυχή με καθαρή φαντασία! Είναι το ίδιο σαν κάποιος να έχτιζε ένα σπίτι για τον εαυτό του, να ετοιμάζει φαγητό, να ράβει φορέματα, να μαζεύει μια βιβλιοθήκη - όλοι, φυσικά, προσπαθούν να τακτοποιήσουν όλα αυτά τα πράγματα όσο το δυνατόν καλύτερα.
Το σκεφτόμαστε;... Και τι κρίμα είναι να μην το σκεφτόμαστε! Όποιος έχει περάσει τη μέρα του σε τρομερές, αποκρουστικές σκηνές έχει τέτοια τερατώδη όνειρα! Ποιοι πέρασαν τη ζωή τους σε αυτές τις σκηνές - τι θα δουν μετά θάνατον;
Αλλά εδώ είναι μια άλλη παρατήρηση: ορισμένες εικόνες καταλαμβάνουν τόσο την ψυχή που την απασχολούν σε όλη της τη ζωή. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να μην δίνετε προσοχή σε τέτοιες εικόνες. Το πρόβλημα είναι να συνδεθείς με μια κακή εικόνα με αυτόν τον τρόπο.
Από τέτοια αιχμαλωσία στη φαντασία, η ψυχή στερείται την ανεξαρτησία όλο και περισσότερο. «Δεν είμαι ο εαυτός μου», λένε σε τέτοιες περιπτώσεις. Αυτό δεν αρκεί: η εικόνα μπορεί να αφαιρέσει κάθε ανεξαρτησία, να διώξει ένα άτομο από τον εαυτό του και να του στερήσει τη συνείδηση. Πόσοι άνθρωποι έχουν τρελαθεί με αυτόν τον τρόπο!
Και αυτό δεν είναι αρκετό. Έχοντας στερήσει την ανεξαρτησία, μπορεί να φανταστεί κανείς μια εικόνα σε ένα άτομο, αναγκάζοντάς τον να αποδεχτεί την προσωπικότητά του. Ένας τρελός, που φαντάζεται τον εαυτό του σκύλο, γαβγίζει, δαγκώνει και ούτω καθεξής.
Υπάρχει όριο στη μεταμόρφωση εδώ; Προφανώς όχι, μπορεί να προχωρήσει. Μέχρι τι; Στη Σερδανόπολη - σε σημείο κτηνωδίας... Αξίζει να το σκεφτείς!
Ο μαγνητιστής έρχεται σε μια ιδιαίτερη σχέση με την ψυχή του μαγνητισμένου και τον διατάζει. Ο τελευταίος χάνει την ανεξαρτησία του και ζει ως μαγνητιστής. Μπορεί μόνο ένας άνθρωπος να έχει τέτοια επικοινωνία με ένα άτομο; Δεν θα μπορούσε να είναι τόσο με τα καλά όσο και με τα κακά πνεύματα; Οι καλοί, φυσικά, δεν το κάνουν κατάχρηση και όσο αντίθετα με την τάξη των πραγμάτων, δεν εκμεταλλεύονται αυτή την ευκαιρία. Τι γίνεται με τους κακούς; Αυτό που δεν μπορούν να καταπατήσουν. Και πόσο μια φτωχή ψυχή πρέπει να προσέχει να μην πέσει κάτω από την επιρροή του πνεύματος του σκότους!
Συγκρίνω τη φύση σε σχέση με τη γνώση με ένα ψηλό βουνό. Όσοι ζουν στους πρόποδές του απολαμβάνουν όλα τα καθημερινά πλεονεκτήματα της τοποθεσίας: υπάρχουν προβλήτες, ψαρότοποι, βοσκοτόπια, χωράφια κ.λπ.
Οι επιστήμονες ανεβαίνουν ψηλότερα - στη μέση του βουνού: υπάρχουν υπέροχη θέα, αλλά και πάλι η άνεση της ζωής.
Αλίμονο σε όσους, μη αρκούμενοι στη μέση γνώση, ανέβηκαν στην κορυφή του βουνού, ή τουλάχιστον πλησίασαν την κορυφή του, δηλαδή μπήκαν στη σφαίρα της μεταφυσικής. Όλα εδώ είναι στεγνά, γυμνά ή καλυμμένα με πάγο. Από ένα αισθησιακό βουνό μπορεί κανείς να επιστρέψει πίσω, αλλά από ένα μεταφυσικό ύψος, αν γίνει μια πραγματική ανάβαση σε αυτό, δεν υπάρχει επιστροφή.
Η αλήθεια του Θεού είναι στην ορατή φύση .
Ο Απόστολος σημειώνει ότι οι αόρατες τελειότητες του Θεού, που αποκαλύπτονται στη δημιουργία, γίνονται ορατές σε σημείο που ένας προσεκτικός θεατής μπορεί να δει στη φύση την πιο πάντα παρούσα δημιουργική δύναμη και Θεότητα. Σχετικά με μερικές από τις τελειότητες του Θεού αυτό είναι τόσο ξεκάθαρο που δεν μπορεί να υποβληθεί σε καμία αμφιβολία, για παράδειγμα: η παντοδυναμία, η σοφία, η καλοσύνη είναι ορατά στη φύση σε κάθε βήμα. Αλλά ορισμένες τελειότητες αποτελούν, λες, εξαίρεση από αυτή την άποψη—αυτό ισχύει ιδιαίτερα για την αλήθεια του Θεού.
Ποιος σκέφτεται να το δει στη δημιουργία, έξω από τον εαυτό του; Και, ωστόσο, ως μια από τις κύριες τελειότητες του Θείου, θα έπρεπε επομένως να αντανακλάται στην ορατή φύση όχι λιγότερο από άλλες τελειότητες. Γιατί δεν παρατηρείται ή όχι τόσο όσο άλλες τελειότητες; Ήδη επειδή για έναν αμαρτωλό η παρατήρηση αυτής της τελειότητας δεν είναι τόσο ευχάριστη όσο άλλες, για παράδειγμα, η καλοσύνη και η σοφία. και είναι γνωστό ότι όσο λιγότερο αγαπιούνται τόσο λιγότερο παρατηρούνται. Επιπλέον, για να ανακαλύψετε την αλήθεια χρειάζεστε μια δίκαιη ματιά, και ούτε οι αμαρτωλοί έχουν πολλά από αυτήν.
Και, τέλος, στην ίδια τη φύση, η αλήθεια του Θεού αποκαλύπτεται λιγότερο από άλλες τελειότητες. Ανοίγοντας σε όλη του τη δύναμη, θα ορμούσε περισσότερο από όλα εναντίον ενός ατόμου - και είναι κάτω από τη στέγη του ελέους. Ως εκ τούτου, η ανακάλυψη της αλήθειας αναστέλλεται μέχρι τη μεγάλη ημέρα της Κρίσεως - και της αλήθειας και της ανταπόδοσης. Ωστόσο, ανοίγει!
Ένα άτομο μπορεί κυριολεκτικά να τροφοδοτηθεί με μυστικά. Αυτός που γνωρίζει το μυστικό θεωρεί ήδη τον εαυτό του ανώτερο από τους άλλους και είναι έτοιμος να χάσει πολλά. Επομένως, η θέση του μυστικού γραμματέα είναι πιο ευχάριστη από άλλες θέσεις. Δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα για να δέσετε έναν άνθρωπο περισσότερο από το να τον αφήσετε να μπει στο μυστικό σας.
Η μεγαλύτερη ατυχία του Ναπολέοντα κατά την τελευταία του εκστρατεία, μου φαίνεται, ήταν ότι τα πήγαινε καλά, καλύτερα από όλους τους άλλους στο στρατό του, σωματικά. Αν είχε υποφέρει για μια-δυο μέρες ό,τι υπέμεινε ο καημένος στρατιώτης, ή αν είχε τραυματιστεί πιο σοβαρά και υπέφερε από το τραύμα για τουλάχιστον μια εβδομάδα, η ειρήνη πιθανότατα θα είχε κλείσει αμέσως και όλες οι φιλόδοξες σκέψεις θα είχαν φύγει, όπως τα ποντίκια σε μια τρύπα όταν εμφανίζεται μια γάτα.
Ένα μεγάλο πράγμα είναι η σωματική ανάγκη!
«Τι θα ανταποδώσω στον Κύριο για όλα όσα πλήρωσα;»
Αυτή η ερώτηση ισχύει για όλους; Σε όλους, ακόμα και στους πιο άτυχους, προφανώς. Διότι αν υπάρχουν κακοτυχίες, τότε δεν είναι από τον Κύριο, αλλά είτε από τον ίδιο τον άνθρωπο είτε από άλλους ανθρώπους. Επιπλέον, οι συμφορές που υπάρχουν ή συμβαίνουν αγγίζουν μόνο την επιφάνεια της ύπαρξής μας, και το ταμείο - αυτό που είναι από τον Κύριο - είναι πάντα καλό και καλό. Κάθε ψυχή είναι προικισμένη με την εικόνα του Θεού, λυτρωμένη από το Αίμα του Υιού του Θεού, αγιασμένη με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, προορισμένη για αιώνια ευδαιμονία και τοποθετημένη στο μέσο του κόσμου του Θεού. Και τι πραγματικά μπορεί κανείς να Του δώσει; Δεν απαιτεί τα καλά μας. Τι θέλει; Η καρδιά σου: «Γιε μου, δώσε μου την καρδιά σου. Ό,τι έχεις είναι δικό μου, αλλά η καρδιά σου είναι δική σου. Δεν μπορώ να το έχω. Αν θέλετε πραγματικά να με ευχαριστήσετε. Τότε δώσε Μου την καρδιά σου. Θα φτιάξουμε λοιπόν ένα. Και αυτό που σας έχει δοθεί θα το λάβετε μέσω αυτής της σωστής χρήσης».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου