Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τρίτη 30 Μαρτίου 2010

ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ

Όταν ή γυνή της αμαρτίας προσέφερε (μετανοούσα) το μύρον εις τον Κύριον (εκδηλώνουσα ούτω την φλογεράν της προς Αυτόν αγάπην), τότε ο μαθητής έκαμνε συμφωνία με τους παρανόμους (άρχοντας των Ιουδαίων, δια να παραδώ-ση τον Κύριον)· εκείνη μεν εχαιρεν, αδειάζουσα (από το δοχείον) το μεγάλης αξίας μύρον, αυτός δε έτρεχε να πώληση τον Κύριον, του Όποιου ή αξία (είναι άπειρος και δι' αυτό) δεν δύναται να εκτιμηθή· αύτη (εν τω προσώπω του Ιησού) άνεγνώριζε τον Κύριον, αυτός δε από τον Κύριο άπεχωρίζετο αύτη έγίνετο ελευθέρα (από τα δεσμά της αμαρτίας) και ο Ιούδας έγίνετο δούλος του εχθρού (Διαβόλου). Φοβερόν πράγμα είναι ή αμέλεια (δια την σωτηρία της ψυχής)! Μεγάλη ή αξία της μετανοίας! Αυτήν την μετάνοια δώρησε εις εμέ, Σωτήρ μου, Συ πού υπέμεινες (φρικτά) Παθήματα υπέρ ημών, και σώσε μας.



Πόσον άθλιος ήτο ο Ιούδας! Ενώ παρετήρει την πόρνη να φίλη τα πέλματα των ποδών του Ιησού, εσκέπτετο ταυτοχρόνως με δόλον το φίλημα της προδοσίας (πού θα έδιδε εις τον Διδάσκαλον). Εκείνη τάς πλεξίδας της κεφαλής της έλυσεν, ενώ εκείνος έδένετο με τα δεσμά του μίσους του, προσφέρων εις τον Διδάσκαλον του αντί μύρου την βρωμερά κακία. Διότι εκείνος πού έχει κυριευθή από το πάθος του φθόνου (όπως ο Ιούδας) δεν δύναται να (σκεφθη και να) προτίμηση το συμφέρον (της ψυχής) του. Πόσην αθλιότητα είχεν Ο Ιούδας! Από αυτήν την αθλιότητα απάλλαξε, ω Θεέ, τάς ψυχάς μας.



Ή πόρνη έτρεξε να αγοράση μύρον, πανάκριβον μύρον, δια να αλείψει με αυτό τον ευεργέτη Χριστόν, και εις τον μυροπώλην έλεγε δυνατά: Δώσε εις εμέ το μύρον δια να αλείψω και εγώ Αυτόν πού μου εξήλειψε (με την συγγνώμην Του,) όλας μου τάς αμαρτίας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: