ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΒΛΑΣΙΟΥ
µας, ἡ ὁποία τιµᾶται τόν Ἰούλιο µήνα καί µπορῶ νά προσθέσω ὅτι εἶναι µιά ἁγία
πού τιµᾶται ἰδιαιτέρως στήν Μητρόπολή µας. Πολλοί ἐνοριακοί Ναοί καί
Παρεκκλήσια φέρουν τό ὄνοµά της καί οἱ εὐλογηµένοι Χριστιανοί τιµοῦν τήν
µνήµη της. Γεµίζουν οἱ Ἱεροί Ναοί τήν ἡµέρα αὐτή, ἀσπάζονται τήν ἱερά εἰκόνα
της, τελοῦν ἀρτοκλασίες καί προετοιµάζονται κατάλληλα γιά νά κοινωνήσουν τό
Σῶµα καί τό Αἷµα τοῦ Χριστοῦ. Αὐτό εἶναι σηµαντικό, διότι µέ τήν θεία
Λειτουργία καί µέ τήν θεία Κοινωνία ἁγιαζόµαστε καί µιµούµαστε στήν πράξη
τόν βίο τῶν Ἁγίων.
διάνοια τῶν ἀνθρώπων. Κανείς δέν µποροῦσε νά τήν κάνη νά ἀρνηθῆ τόν Χριστό, διότι εἶχε προσωπική γνώση τῆς Χάριτός Του καί τῆς παρουσίας Του. Προτίµησε νά πεθάνη, παρά νά ἀρνηθῆ τόν Χριστό.
ὑπελόγισε οὔτε ἀπειλές οὔτε µαρτύρια καί παρέµεινε πιστή στόν Χριστό.
Τό συναξάριο µᾶς δίνει µιά λεπτοµέρεια πού εἶναι σηµαντική γιά τήν
ἑρµηνεία αὐτῆς τῆς προσωπικῆς πίστεώς της. Γράφει: «Ἀφοῦ ἔµαθε ἡ ἁγία τά ἱερά γράµµατα, πάντοτε µελετοῦσε τίς Γραφές καί µένοντας στήν Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ
ἠσχολεῖτο µέ τήν ἁγία προσευχή».
Ἀπό µικρό παιδί ἡ ἁγία Παρασκευή ἔµαθε ἀπό τούς γονεῖς της νά ζῆ µέσα
στήν Ἐκκλησία, µελετώντας «τά ἱερά γράµµατα» καί ἀσχολούµενη µέ τήν «ἁγία προσευχή».
µαθητή του Τιµόθεο: «Ἀπό βρέφους τὰ ἱερὰ γράµµατα οἶδας, τὰ δυνάµενά σε
σοφίσαι εἰς σωτηρίαν διὰ πίστεως τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ» (Β΄ Τιµ. γ΄, 15).
Ἀπό µόνα τους τά γράµµατα µιᾶς γλώσσης δέν εἶναι ἱερά, ἀλλά ἀδιάφορα.
Εἶναι γράµµατα µέ τά ὁποῖα συνθέτουµε προτάσεις γιά νά ἐκφράσουµε ὅλες τίς
σκέψεις µας πάνω σέ ἕνα συγκεκριµένο θέµα. Ὅµως, τό περιεχόµενο τῶν
γραµµάτων δίνει τήν ὀνοµασία στά γράµµατα ὡς ἱερά ἤ ὡς ἀνίερα. Ὅταν
χρησιµοποιοῦµε τά γράµµατα τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης γιά νά ὑµνοῦµε τόν Θεό, ὅπως γίνεται µέ τά τροπάρια τῆςἘκκλησίας µας, εἶναι ἱερά. Ὅταν χρησιµοποιοῦµε τά γράµµατα τῆς ἴδιας γλώσσας γιά νά βλασφηµοῦµε ἤ νά ἀρνούµαστε τόν Θεό, εἶναι ἀνίερα καί βλάσφηµα.
ἡ Ἁγία Γραφή, Παλαιά καί Καινή ∆ιαθήκη, εἶναι οἱ προσευχές µέ τίς ὁποῖες
δοξάζουµε τόν Θεό, Τόν εὐχαριστοῦµε γιά ὅλα ὅσα µᾶς προσφέρει καί Τόν
παρακαλοῦµε νά µᾶς δίνη τίς δωρεές Του.
Παρασκευή, δηλαδή µελετοῦσε τήν Ἁγία Γραφή, συµµετεῖχε στήν λατρεία τῆς
Ἐκκλησίας καί ἠσχολεῖτο µέ τήν «ἁγία προσευχή». Οἱ γονεῖς της, πού λέγονταν
Ἀγάθων καί Πολιτεία, τῆς ἄφησαν µιά µεγάλη πνευµατική κληρονοµιά, δηλαδή τήν ἀνέθρεψαν µέ τά «ἱερά γράµµατα» τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτά τά «ἱερά γράµµατα» τῆς ἔδωσαν πίστη στόν Θεό, ὑποµονή στήν ζωή της, ἀνδρεία σέ ὅλες τίς πράξεις της καί αὐτά τά «ἱερά γράµµατα» τήν ἔκαναν µεγαλοµαρτύρα καί τήν δόξασαν.
Πέρασαν ἀπό τότε 19 αἰῶνες καί τιµᾶται ἡ µνήµη της.
νέους, ἀλλά αὐτή ἡ τιµή εἶναι πρόσκαιρη, εὔκολα λησµονοῦνται, εὔκολα µπαίνουν
στό στάδιο τῆς ἀφάνειας. Ἡ Ἁγία Παρασκευή µέ τά «ἱερά γράµµατα» ζῆ στούς αἰῶνες, ὅσο θά ὑπάρχη ὁ κόσµος αὐτός θά δοξάζεται.
Σέ ἀντίθεση µέ τά «ἱερά γράµµατα» εἶναι τά λεγόµενα «ἄθεα γράµµατα».
Μετά τήν ἀπελευθέρωση τῆς Ἑλλάδος, ἄρχισε νά εἰσρέη πολύ περισσότερο στήν χώρα µας ἡ ἀθεϊστική νοοτροπία, γι' αὐτό ἕνας εὐλογηµένος µοναχός, ὁ
Χριστοφόρος ὁ λεγόµενος Παπουλάκος, γύριζε ὅλες τίς περιοχές τῆς τότε
Ἑλλάδος καί µιλοῦσε γιά τά «ἄθεα γράµµατα». Αὐτά ἀποδοµοῦν τήν παράδοση τοῦ τόπου, αὐτά κάνουν τόν ἄνθρωπο νά ζῆ χωρίς θεµέλια.
Στήν σηµερινή ἐποχή, πού ὑπάρχει µεγάλη ἀπογοήτευση ἀπό πολλούς
παράγοντες, ἰσχυρή ψυχολογική ἀνισορροπία, φοβερή ἀνεστιότητα, ἰδεολογική σύγχυση, θρησκευτικός συγκρητισµός κλπ. πού ὅλα αὐτά δηµιουργοῦν
ἀνασφάλεια, χρειάζεται νά στηριχθοῦµε στά «ἱερά γράµµατα» τῆς Ἐκκλησίας µας.
πρέπει νά τό κάνουµε µόνον ἐξωτερικά, δέν πρέπει νά συνδέουµε τήν πανήγυρη
µόνον µέ ἐξωτερικές ἐκδηλώσεις, ἀλλά νά δίνουµε µεγάλη ἀξία σέ αὐτό πού
ἀνέδειξε τήν Ἁγία Παρασκευή καί αὐτό εἶναι «τα ἱερά γράµµατα» τῆς Ἐκκλησίας καί «ἡ ἁγία προσευχή».
Εὔχοµαι σέ ὅλους σας χρόνια πολλά, νά ἔχετε τήν προστασία καί τήν εὐλογία
τοῦ Θεοῦ διά πρεσβειῶν τῆς εὐλογηµένης Ἁγίας µας, τῆς ἁγίας Παρασκευῆς, καί
νά παραµένετε πιστοί στά «ἱερά γράµµατα» τῆς Ἐκκλησίας µας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου