Συχνά οἱ καλοί καί ἠθικοί ἄνθρωποι γύρω μας στέκονται μέ ἕνα ὅπλο, μέ ἕνα σημειωματάριο καί εἶναι ἕτοιμοι νά μᾶς πυροβολήσουν γιά κάποιο λάθος μας, γιά μιά ἁμαρτία μας-μικρή ἤ μεγάλη- καί ὅταν τό κάνουν καί μᾶς πληγώσουν καί τό δημοσιοποιήσουν καί τό διαδώσουν, τότε αἰσθάνονται μιά ἰκανοποίηση ὅτι ἔχουν συντελέσει στό ἔργο τῆς Θείας Οἰκονομίας. Ὅτι λίγο-λίγο βοηθοῦν τόν Θεό στήν ἀποκάλυψη τῆς δικαιοσύνης...
Σέ ὅλους αὐτούς πρέπει νά ποῦμε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν εἶναι αὐτό ποὺ κάνει, ἀλλά αὐτό ποὺ θέλει μέσα στήν ψυχή του νά γίνει...ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΟ ΛΟΓΟ...Τό λέω αὐτό γιατί πολλοί ἀπό μᾶς ἀπογοητευόμαστε ἀπό λάθη μας, ἀπό ἀστοχίες μας καί φοβόμαστε νά ἐξομολογηθοῦμε, φεύγουμε καί ἀπό τήν ἐκκλησία ἀκόμη...Καί εἰδικά νιώθω ὅτι συμβαίνει μέ τούς νέους αὐτό...Ως νέοι δέν ἔχουν τή σύνεση τῶν μεγάλων καί πέφτουν σέ ἀτοπήματα σοβαρά...Μετά λειτουργεῖ ἡ συνείδηση-ὁ ἐνδιάθετος λόγος-οἱ τύψεις ἀλλά δέν ἔχουν τό κουράγιο νά τρέξουν στό Χριστό καί νά ζητήσουν βοήθεια...Καί πιστέψτε με...Δέν φταῖνε πάντα αὐτοί. Φταῖμε κι ἐμεῖς ποὺ ὡς "ἐκπρόσωποι" τοῦ Χριστοῦ (καί λαϊκοί καί ρασοφόροι) δέν δώσαμε τή σωστή εἰκόνα Του στούς ἄλλους. Γιατί ὁ καθένας μας βιάζεται νά δώσει μιά ἑρμηνεία πρόχειρη, ἀφιλοσόφητη...Καί ἐκτοξεύουμε ἕναν λόγο ποὺ μπορεῖ νά "σκοτώσει" τελικά μιὰ ψυχή...
Σήμερα ἔχω κλείσει ραντεβοῦ στίς 11μ.μ. μέ μιά ψυχή ποὺ μοῦ ζήτησε νά κάνουμε κομποσχοινάκι μαζί... Νά προσευχηθῶ γιά μένα πρωτίστως-γιατί νοσῶ-καί καλούμαστε πρῶτα γιά τόν ἑαυτό μας νά ζητήσουμε συγγνώμη καί μετά γιά ὅλα ὅσα κουβαλῶ μέσα μου ἀπό προβλήματα, ἀγωνίες καί λάθη...Γιά ὅλους τούς ἀγαπημένους ποὺ ὑποφέρουν...Γιά τόσα καί γιά τόσα...
ΚΑΛΗ ΗΣΥΧΙΑ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου