Μετάφραση: Θάνος Κιοσόγλου
Με εισαγωγή του π Σπυρίδωνος Βασιλάκου
Στο όρος
«Όταν ο Ιησούς είδε τα πλήθη, ανέβηκε στο
όρος, κάθισε, και οι μαθητές του ήρθαν κον-
τά του. Τότε εκείνος άρχισε να τους διδά-
σκει μ’ αυτά τα λόγια».
Ματθ. 5, 1-2
Με το που διαβάζουμε για «πλήθη», καταλαβαίνουμε ότι εκείνη τη μέρα ο Ιησούς απευθυνόταν
σε πολύ κόσμο· σε ανθρώπους καθημερινούς, όχι σε μια κλειστή κάστα εκλεκτών. Ο λόγος του αφορά τον καθένα,
ό,τι κι αν είναι. Λίγους στίχους πριν, άλλωστε, ο Ματθαίου περιγράφει τι είδους άνθρωποι συνέθεταν το πλήθος: «Του
έφερναν όλους όσοι έπασχαν από διάφορα νοσήματα και τους τυραννούσαν κάθε είδους ασθένειες, δαιμονιζόμενους,
επιληπτικούς και παράλυτους, κι εκείνος τους γιάτρευε».
«Ανέβηκε στο όρος»: Τα βουνά αισθητοποιούν το σμίξιμο ουρανού και γης· είναι τόποι όπου ο Δημιουργός συ-
ναντά τη δημιουργία. Σύμφωνα με την παράδοση, το όρος πάνω στο οποίο ο Ιησούς είπε τους μακαρισμούς
ήταν ένας ψηλός λόφος κοντά στην Καπερναούμ, ιδανικό μέρος για μια μεγάλη σύναξη. Στον ίδιο λόφο βρέθηκα με
την οικογένειά μου το 1985. Την ώρα που γευματίζαμε θαυμάζοντας την απέραντη θέα της θάλασσας της Γαλιλαίας,
έφτασε μέχρι τ’ αυτιά μας το εμπνευσμένο κήρυγμα ενός μαύρου ιερέα από το Σικάγο, ο οποίος εξηγούσε σε μιαν
ομάδα Αμερικανών προσκυνητών την Επί του Όρους Ομιλία. Μας χώριζαν καμιά πενηνταριά μέτρα, κι όμως τον
ακούγαμε καθαρά. Δεν ήταν δύσκολο ο νους μου να ταξιδέψει σε ένα πολύ μεγαλύτερο πλήθος που άκουγε τον Ιησού να διδάσκει δύο χιλιάδες χρόνια πριν.
Στη βιβλική συνάφεια, το Όρος των Μακαρισμών συνδέεται με ένα πολύ επιβλητικότερο μνημείο της φύσης, το
Όρος Σινά, ένα απομονωμένο και κατάξερο πέτρινο φρούριο στα νότια της ερήμου Σινά, στην κορυφή του οποίου
ανέβηκε ο Μωυσής για να λάβει τις πλάκες του Νόμου μέσα στο πυκνό σύννεφο. Η διαφορά ανάμεσα στον πρασινι-
σμένο λόφο και το ξερό βουνό δεν είναι η εντυπωσιακότερη. Στο Σινά ο Μωυσής ανέβηκε μόνος, ενώ στη Γαλιλαία
ήταν όλοι ευπρόσδεκτοι να ακούσουν τον Υιό του Θεού να εξηγεί βάσει ποίων αρχών θα ζήσει ο άνθρωπος στη Βασιλεία του Θεού.
«Κάθισε». Στον κλασικό κόσμο συνηθίζεται ο δάσκαλος να είναι καθιστός. Η προσοχή του Ματθαίου στη λεπτομέρεια αυτή δείχνει ότι επρόκειτο για διδασκαλία επίσημη, όχι πρόχειρη. Και στις συναγωγές επίσης ο ραβίνος καθόταν όσο κήρυττε. Οι πανεπιστημιακές «έδρες» και ο
καθεδρικός ναός από εκεί αντλούν την ονομασία τους – cathedra στα λατινικά είναι το κάθισμα του επισκόπου.
«Τότε εκείνος άρχισε να μιλάει και τους εδίδασκε».
Στην επίσημη έκδοση οι λέξεις αυτές μεταφράζονται, «άνοιξε το στόμα του και τους εδίδασκε»: Και οι δύο εκδοχές δηλώνουν τον λόγο της αυθεντίας. Δεν ήταν αρκετό να πει απλώς, όπως ένας δημοσιογράφος, «τους δίδασκε».
Χρειάζονται περισσότερα για να δηλωθεί η βαρύτητα του πράγματος. Ο Ιησούς απευθύνεται για πρώτη φορά στον
κόσμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου