Μου αρέσει πολύ να θυμάμαι τους νεκρούς και ίσως κάποιος να με θυμηθεί και εμένα», γράφει η σύνοδος του μακαριστού Αρχιμανδρίτη Πάβελ Γκρούζντεφ /23.10. 1910 - 01/13/1996/

 «Μου αρέσει πολύ να θυμάμαι τους νεκρούς και ίσως κάποιος να με θυμηθεί και εμένα», γράφει η σύνοδος του μακαριστού Αρχιμανδρίτη Πάβελ Γκρούζντεφ /23.10. 1910 - 01/13/1996/

Αυτή είναι μια μακρά λίστα από ανθρώπους συγκεντρωμένο σε εξήντα σελίδες - σαν μια περίληψη μιας ζωής που έζησες.

Το πρώτο πρόσωπο που ο ιερέας τίμησε με προσευχή τη μνήμη του ήταν ο Παναγιώτατος Πατριάρχης Τίχων, ο οποίος πατρικά ευλόγησε τον νεαρό Πάβελ Γκρούζντεφ στο μοναστικό μονοπάτι.

Ο ιερέας προσευχήθηκε επίσης για την ανάπαυση των γονέων του Πατριάρχη Τύχωνα, Ιερέα Ιωάννη και Άννας. Στις προσευχητικές αναμνήσεις του Αρχιμανδρίτη Παύλου υπάρχει πάντα ένα οικογενειακό πνεύμα, που δημιουργεί κάποιου είδους ιδιαίτερη, σχεδόν σπιτική εγγύτητα.

Συχνά ο π. Παύλος δεν περιορίζεται στο να αναφέρει απλώς ένα όνομα και ζωγραφίζει με λίγα λόγια την ίδια την εικόνα ενός ανθρώπου - εργάτη, προσευχόμενου, πάσχοντος, ερημίτη, ανόητου εν Χριστώ...

Σχετικά με την ανάπαυση

του μοναχού Νικόδημο Σολοβέτσκι. Έζησε στην έρημο τέσσερα μίλια από το μοναστήρι ανάμεσα στα βουνά σε μια βαθιά δασική χαράδρα. Κοντά στο κελί έσκαψαν ένα πηγάδι. Έφαγε ξερό ψωμί μαλακωμένο με νερό. Έτρωγε βραστό φαγητό μόνο τις γιορτές· δεν υπήρχε ποτέ βούτυρο στα γεύματά του. Ο π. Νικόδημος διάβαζε ολόκληρο το Ευαγγέλιο κάθε μέρα. Έζησε στην έρημο για 17 χρόνια, πέθανε στις 3 Νοεμβρίου 1854. Θυμήσου τον, Κύριε.

Ο μακαρίτης Κοσμάς. Έζησε στην πόλη του Μπιρσκ, χρησιμοποιούσε συχνά τη λέξη "Ω, ντροπαλός, ντροπαλός". Πέθανε στις 12 Νοεμβρίου 1882.

Ευλογημένη Παυλά. Περπατούσε χειμώνα και καλοκαίρι ξυπόλητη και μόνο με ένα πουκάμισο, περνούσε τη νύχτα πάνω σε σωρούς κοπριάς και το χειμώνα έβρισκε καταλύματα σε ρολά σανού ή σωρούς ψωμιού.

Ο Γέροντας Κοσμά Μπίρσκι, όταν ρωτήθηκε για το τι, μίλησε για τη διορατικότητά της ως εξής: "Τι να με ρωτήσετε; Τι ξέρω, ξαπλωμένος στη σόμπα; Ρωτήστε το δασύτριχο κορίτσι Πάσκα, τα ξέρει όλα. Δεν ξέρω τίποτα." Και τον αποκάλεσε Kuzka - ανόητο.

Η Πασάς φαινόταν τρομερη ψηλή το πρόσωπό της μαύρο από τη ζέστη και τον αέρα, τα κομμένα μαλλιά της κολλημένα ψηλά. ένα βρώμικο πουκάμισο, τίποτα άλλο από κουρέλια, βρώμικα ξυπόλητα πόδια, όσα ρούχα κι αν της έδιναν, έβρισκε πάντα τον εαυτό της ξεντυμένο.

Πέθανε στις 21 Νοεμβρίου 1891 και ετάφη στο μοναστήρι των βουνών. Μπιρσκ, στην ταφική πέτρα υπάρχει μια επιγραφή ότι η ιερή ανόητη του Θεού Πασά Καζάντσεβα είναι θαμμένος εδώ.

Αρχάριος Νικόλαος. Ο Νικολάσα, ένας άγγελος του Θεού, ένας ουράνιος άνθρωπος, μπήκε στην Όπτινα σε ηλικία 16 ετών, έζησε λίγο περισσότερο από ένα χρόνο και πέθανε από καρκίνο.

Αρχάριος Ιγνάτιος της Μονής Αντωνίου του Νόβγκοροντ. Τον ήξερα καλά.

Θυμήσου, Κύριε, την υπηρέτρια σου Ματρώνα και τους γονείς της Πάβελ και Νατάλια. Η Ματρόνα, με το παρατσούκλι Ξυπόλητη, ζούσε στο Πετροπαβλόφσκ. Η βασιλεία των ουρανών σε αυτούς.

Στη σύνοδο του Αρχιμανδρίτη Παύλου αναφέρονται πολλοί, πολλοί ελάχιστα γνωστοί ασκητές της ευσέβειας. "Κύριε, πόσοι έχουν πεθάνει, και όλοι είναι δίκαιοι, είμαι ο μόνος αμαρτωλός. Ελέησόν με, Κύριε", αναφωνεί ο ιερέας ανάμεσα στις γραμμές.

Εδώ είναι όλοι οι συγγενείς του Gruzdev, και οι συμπατριώτες, οι αδελφές και οι μητέρες του μοναστηριού Mologa Afanasyevskaya, και συγχωριανοί, και απλά γνωστοί...

«Θυμήσου, Κύριε, την υπηρέτριά σου Αντονίνα. Η Αντονίνα Πετρόβνα είχε μια άκρως χριστιανική ζωή και ζήλο θαυμαστή του πατέρα Ιωάννη της Κρονστάνδης. Πέθανε στις 3-16 Απριλίου 1966 στην πόλη Ρίμπινσκ το Σάββατο κατά τη διάρκεια της εβδομάδας του Πάσχα».

Ποιον θυμάται ο Αρχιμανδρίτης Παύλος; Ακόμη και το μυστηριώδες πρόσωπο της ρωσικής ιστορίας, ο Γέροντας Θεόδωρος Κούζμιτς, για τον οποίο υπάρχουν θρύλοι ότι αυτός δεν είναι άλλος από τον Αυτοκράτορα Αλέξανδρο Α. «Πέθανε στις 20 Ιανουαρίου 1864 στις 8 3/4 το βράδυ», πατέρας Πάβελ επισημαίνει με εκπληκτική ακρίβεια. "Τον έθαψαν στο μοναστήρι Alekseevsky στο Τομσκ. Με τις προσευχές Του, ελέησέ μας, Κύριε."

"Επί της αναμονής του...
R.B. Andrew και Mary, γονείς του Αγίου Ιωάσαφ· Δημήτριος και Δανιήλ, παππούς του Αγίου Ιωάσαφ.

Γέροντας Ιερόθεος. Ταφεί στην Τριάδα στο νεκροταφείο της πόλης Tutaev.

Θυμηθείτε, Κύριε, Γέροντα Adrian του Νότου

μονάχος Βασιανός

Ο υπηρέτης του Θεού Ιωάννης Ευφίμοβιτς πέθανε στις 15 Οκτωβρίου 1906, 104 χρόνια από τη γέννησή του κοντά στο Βίσνι Βόλοτσεκ

μοναχή Πελαγία, Έλενα, Παρασκευά, Ιωσήφ στην Πιάτνίτσα στο Μπορ.

Μοναχή Ευστόλια.

Μοναχή Σάρα, εξορμώντας η θρυαλλίδα πυρπόλησε από τους Γάλλους το 1812 και έτσι απέτρεψε την έκρηξη του μοναστηριού Novodevichy. Πέθανε στις 18 Μαρτίου 1840.

Θυμήσου, Κύριε, Γέροντα Βαρνάβα. Εργάστηκε στα δάση Bryansk, πέθανε από ξυλοδαρμούς από ληστές.

Το τελευταίο κεφάλι της εκκλησίας του χωριού Pravdino, Maria Petrovna Gaganova· πέθανε στις 2 Μαΐου, n/s 1978. Το Βασίλειο των Ουρανών σε αυτήν 

Φαίνεται ότι πρέπει να ζήσουμε για χάρη αυτών των νεκρών, ποιος θα τους θυμάται; - γράφει ο π. Παύλος. "Στις πόλεις, οι ιερείς είναι υπερφορτωμένοι και στα χωριά υπάρχουν όλο και λιγότεροι ιερείς, οπότε, ίσως, πρέπει να ζήσουμε και να θυμηθούμε."

Στη φωτογραφία είναι η τελευταία σελίδα του μνημείου του αείμνηστου Αρχιμανδρίτη Παύλου . Γκρούζντεφ, θυμήσου τον, Κύριε, στη Βασιλεία Σου.