7 Ιανουαρίου - Πριν από 86 χρόνια, στη γιορτή της Γέννησης του Χριστού, ο Επίσκοπος Μιχαήλ εκτελέστηκε βάναυσα σε στρατόπεδα κοντά στην πόλη Tyumen.

 7 Ιανουαρίου - Πριν από 86 χρόνια, στη γιορτή της Γέννησης του Χριστού, ο Επίσκοπος Μιχαήλ εκτελέστηκε βάναυσα σε στρατόπεδα κοντά στην πόλη Tyumen.

Την εκτέλεσή του παρακολούθησε ο Schema-Deacon Anthony (Semyonov) /†19/12/1994/, για τον οποίο μπορείτε να διαβάσετε εδώ #Schierodeacon_Antony_Semyonov

Από τα απομνημονεύματά του: «Το 1937 συνελήφθησαν και καταπιέστηκαν οι μοναχοί που ζούσαν στο δάσος μετά το κλείσιμο της μονής, το μοναστήρι καταστράφηκε, ήταν 18 Οκτωβρίου, ημέρα των Αγίων της Μόσχας, μας πήραν τη νύχτα. Χωρίς να σκεφτούμε κάτι κακό, μαζέψαμε τα πάντα από αυτά που είχαν αποθηκεύσει. Μας έβαλαν σε ένα έλκηθρο και μας έφεραν στο Καζάν.

Άναψαν φωτιά στη μέση της πόλης. Μας έδεσαν τα χέρια. Μετά πέταξαν μέσα η φωτιά όχι μόνο ό,τι είχαμε ετοιμάσει, αλλά έσκισαν και τα τελευταία μας πουκάμισα. Μας κρατούσαν γυμνούς και ξυπόλυτους στο δρόμο. Έκαψαν τα πάντα, ακόμα και τους θωρακικούς μας σταυρούς. Μας ξάπλωσαν όλους με την πλάτη, σαν γέφυρα, και άρχισαν να μας χτυπούν με μαστίγια. Έσπασε το δέρμα μας. Τότε ο διοικητής διέταξε να τους οδηγήσουν όλους σε έναν αχυρώνα. Μας κράτησαν εκεί για μια εβδομάδα. Μετά ήρθε η διαταγή να μας στείλουν από την πόλη στην τάιγκα. Στην πορεία, μας βασάνισαν στην πόλη Laishev κοντά στο Καζάν και στο σταθμό Druzhina κοντά στο Sverdlovsk, μετά μας έφεραν στην περιοχή Tyumen, όπου δουλέψαμε όλο το χειμώνα σε ένα στρατόπεδο υλοτομίας.

 Μας έδωσαν μια λεπτή φέτα ψωμί, ένα τέταρτο τηγανίτα και ένα κομμάτι χαλασμένη ρέγγα. Στην πόρτα ακούσαμε φωνές: «Ας πεθάνουν όλοι οι εχθροί! Ας πεθάνουν αυτοί οι μοναχοί!».

Η προσευχή επικοινωνία με τον Κύριο μας βοήθησε να επιβιώσουμε. Οι θείες λειτουργίες γίνονταν χωρίς φόβο τιμωρίας ή θανάτου. Μπροστά στα μάτια μου πέθανε ανήμερα των Χριστουγέννων ο μάρτυρας της πίστεως του Χριστού Επίσκοπος Μιχαήλ.

Είπαν ότι ήταν από την επισκοπή του Σμολένσκ.

Ο επίσκοπος τέλεσε τη λειτουργία του επισκόπου των Χριστουγέννων ακριβώς στον στρατώνα από μνήμης, γιατί δεν υπήρχαν βιβλία. Όταν ξημέρωσε, οι φρουροί τον έβγαλαν από τον στρατώνα, τον έβαλαν σε ένα χαντάκι και του έριξαν κρύο νερό μέχρι που έγινε κολόνα πάγου.