«Γιά τό ἁμάξι του ὁ ἰατρός Fédor Pétrovitch
Haas (1780-1857) χρησιμοποιοῦσε πάντα πολύ γέρικα ἄλογα, πού ἦταν τά πιό φθηνά. Ὅταν ἕνα ἀπ᾿
αὐτά γερνοῦσε τόσο, ὥστε νά μή μπορῆ πιά νά τόν
ὑπηρετήση, ὁ γιατρός τό ἄφηνε να τελειώση τίς ἡμέρες του εἰρηνικά κι ἀγόραζε ἄλλο. Ἀλλά τό διάλεγε πάντα ἀπ᾿ τήν ἀγορά τῶν σφαγείων. Γιατί ἔτσι
ἔσωζε ἕνα ἄλογο ἀπ᾿ τό χασάπη. Συχνά, καθώς διέσχιζε τούς δρόμους τῆς Μόσχας, σταματοῦσε κι ἀγόραζε τέσσερα ψωμάκια: γιά τόν ἑαυτό του, γιά τόν
ἁμαξᾶ καί γιά τά δύο του ἄλογα. Κάποτε ἕνας φίλος
του τοῦ προσέφερε ἕνα ὑπέροχο καινούργιο ἁμάξι κι
ἕνα ζευγάρι ἄλογα. Σέ λίγη ὥρα ὁ γιατρός τά εἶχε
πουλήσει γιά νά διαθέση τά χρήματα στούς φτωχούς. Η ανάγκη του νά υπηρετεί τους πονεμένους ήταν ένα πάθος πού πλημμύριζε το Haas.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου