«Ἕνας καϊμακάμης (ἀξιωματοῦχος) ἐνῶ
περπατοῦσε στήν ὄχθη ἑνός ποταμοῦ ἔπεσε μέσα.
Ετρεξαν ὅλοι οἱ περαστικοί νά τόν βγάλουν. “Δῶσε
μας το χέρι σου", τοῦ φώναξαν σκύβοντας, ἀλλά
ἐκεῖνος δέν ἔδινε προσοχή. Λίγο ἀκόμη καί θά πνιγόταν. Ἔτυχε νά περνᾶ ἕνας βεζίρης καί, βλέποντάς
τον σ᾿ αὐτή τή θέσι, τοῦ φώναξε: “Σοῦ δίνω τό χέρι
μου, σώσου”. Ὁ καϊμακάμης ἅπλωσε τό χέρι του και
σώθηκε. Παραξενεύθηκαν ὅσοι ἦταν κοντά καί ρώτησαν γιατί μόνο στό βεζίρη, ἔδωσε προσοχή: “Διότι, ἀπάντησε ὁ βεζίρης, “ἐσεῖς ὅλοι θέλατε νά πάρετε, ἐνῶ ἐγώ ἔδινα. Ὁ καϊμακάμης εἶναι πολύ φιλάργυρος καί δέν θέλει σέ κανένα νά δίνη, ἀλλά ἀπ᾽ ὅλους νά παίρνη"»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου