Ἀναφέρει ὁ Jack Canfield: «Ὁ Ντέιβιντ, ὁ γείτονάς μου, ἔχει δύο μικρά παιδιά πέντε καί ἑπτά
χρονῶν. Μιά μέρα μάθαινε στόν ἑπτάχρονο γυιό του Κέλι πῶς νά χρησιμοποιῆ τή βενζινοκίνητη χλοοκοπτική συσκευή στόν κῆπο τους. Τήν ὥρα κατά τήν ὁποία τοῦ ἔδειχνε πῶς νά σπρώχνη τό μηχάνημα, τόν φώναξε ἡ Γιάν, ἡ γυναῖκα του, γιά νά τόν ρωτήση κάτι. Ὅταν ὁ Ντέιβιντ γύρισε γιά νά ἀπαντήση, ὁ Κέλι ἔσπρωξε τό χλοοκόπτη στό παρτέρι μέ τά λουλούδια καί τά κούρεψε ὅλα!
Ὅταν ὁ Ντέιβιντ γύρισε καί εἶδε τί εἶχε συμβῆ,
ἄρχισε νά χάνη τήν ψυχραιμία του. Είχε κοπιάσει
πολύ γιά νά φτιάξη αὐτά τά παρτέρια πού τά ζήλευε ὅλη ἡ γειτονιά. Καθώς ἄρχιζε νά ὑψώνη ἐπικίνδυνα τή φωνή του στο γυιό του, ἡ Γιάν ἔτρεξε κοντά του, ἔβαλε τό χέρι της στόν ὦμο του καί εἶπε,
“Ντέιβιντ, σε παρακαλῶ, μήν ξεχνᾶς... μεγαλώνουμε παιδιά, ὄχι λουλούδια!"» .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου