Γέροντας Λουκᾶς Φιλοθεΐτης

Προσπάθησε νὰ αὐξήσεις στὴν καρδιά

σου τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, γιὰ νὰ μὴν σὲ αἰχμαλωτήσει ἡ ἀγάπη τοῦ κόσμου. Τῆς ὁποῖας τὸ τέλος θὰ εἶναι ὄχι ἄνω, ἀλλὰ κάτω. 

Ὅλες οἱ ἀβαρίες ποὺ κάνει κανεὶς στὴν συνείδησή του εἶναι βάρη καὶ αὐτὰ θὰ τὸν κατεβάσουν κάτω, ἄν δὲν προλάβει νὰ τὰ βγάλει ἀπὸ πάνω του, νὰ τὸν ξαλαφρώσει ὁ Κύριος, γιὰ νὰ μπορέσει νὰ πάρει τὸν ἀνήφορο τῆς σωτηρίας. 

Ὁ πόνος εἶναι ἡ σφραγίδα, μὲ τὴν ὁποῖαν ὁ Χριστὸς ἦλθε νὰ ἁγιάσει τὸν ἄνθρωπον καὶ τὸν κόσμον. Μὲ τὸν πόνον. Ὁ Χριστός, ποὺ τὸν ἐφόρεσε, ἁγιάζει ἐκείνους, ποὺ τὸν φοροῦν. 

Ἡ Ἐκκλησία ἀνεδέχθη τὸν Χριστὸν ἀπὸ τὸν Σταυρόν, εἰς τὸν ὁποῖον Τὸν ἀνέβασε ὁ Θεοκτόνος λαός Του. Ἡ Ἐκκλησία, ἡ Μία καὶ Ἁγία τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως, ἡ Καθολικὴ καὶ Ἀποστολική, ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, Αὐτὴ καὶ Μόνη ἀνεδέχθη δεόντως τὸ μαρτύριόν Του καὶ τὸ βιώνει διὰ μέσου τῶν αἰώνων, διὰ τοῦ Σταυροῦ καὶ τῆς Ἀναστάσεώς Του. Αὐτοί, ποὺ ἐσταύρωσαν τὸν Χριστόν, ὡς Κεφαλήν, θὰ ἄφηναν ἀσταύρωτο τὸ Σῶμα Του, τὴν Ἐκκλησία; 

Ἡ δυστυχία, ὁ πόνος, ἡ συμφορὰ ἀνοίγουν τὴν καρδιὰ τοῦ ἐν γνώσει πιστοῦ εἰς τοὺς πόνους ὅλου τοῦ κόσμου. 

Οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες, παλαιοὶ καὶ νέοι, ἔχυσαν, χύνουν αἵματα. Οἱ ἁμαρτωλοί, ὅλων τῶν γενεῶν, ἔχυσαν, χύνουν δάκρυα...

Οἱ μὲν πρὸς ἁγιασμόν. Οἱ δὲ πρὸς σωτηρίαν. 

Γέροντας Λουκᾶς Φιλοθεΐτης