ΑΓΙΟΤΑΦΙΤΗΣ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΊΤΗΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΕΥΣΈΒΙΟΣ ΔΑΓΓΑΛΑΣ +:

ΑΓΙΟΤΑΦΙΤΗΣ  ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΊΤΗΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΕΥΣΈΒΙΟΣ ΔΑΓΓΑΛΑΣ +: Η είδηση της εκδημίας του μακαριστού πατρός και αρχιμανδριτου του Πατριαρχειου Ιεροσολύμων Ευσεβίου Δαγγαλά έφερε σε όλους θλίψη, η οποία όμως γρήγορα έδωσε τη θέση της στην Αναστάσιμη  χαρά.

Οι ευχάριστες στιγμές διαδέχτηκαν τη στεναχώρια!

Ο π. Ευσέβιος πήρξε ένα εμβληματικό πρόσωπο, το οποίο συνάντησαν χιλιάδες προσκυνητές της Αγίας Γης.

Φορτωμένος πάντα με τσάντες γεμάτες δώρα, παιχνίδια, σοκολάτες και κάθε είδους ευλογία για μικρούς και μεγάλους, διέσχιζε τα πλακόστρωτα σοκάκια της Αγίας πόλης των Ιεροσολύμων θαρρείς ακούραστος.. 

Λίγο πριν το σούρουπο τον συναντούσε κανείς στην Αγία αυλή του Ναού της Αναστάσεως, εκεί όπου περίμενε τους τελευταίους προσκυνητές να τους χαρίσει κάτι αναμνηστικό το οποίο θα έπαιρναν μαζί τους επιστρέφοντας στην πατρίδα τους.

Το κελί του ένα μικρό εργαστήριο όπου τυλιγε τα δώρα που ο ίδιος αγόραζε και στη συνέχεια πρόσφερε.

Αλλά και τόπος συνάντησης Ορθοδόξων από κάθε γωνιά της γης.

Ένας μικροσκοπικός άνθρωπος φορτωμένος με βάρη τα οποία αγαπούσε και επέμενε να κουβαλάει μόνος του ανεβαίνοντας πολλές φορές μέσα στη μέρα τα εκατοντάδες σκαλιά που οδηγούσαν στο κελί του.

Στην ερώτηση της πρώτης μας συνάντησης

- Πάτερ πώς λέγεστε?, η απάντηση ήρθε αυθόρμητα 

-Εγώ παιδί μου είμαι ο βοηθός του Άη Βασίλη.

Ο άνθρωπος που μετέβη στα Ιεροσόλυμα μικρό παιδί μόλις 11 ετών, από την ιδιαίτερη πατρίδα του τις Σέρρες με σκοπό να φοιτήσει στην πατριαρχικη σχολή της Σιών, φαίνεται πως είχε βάλει σκοπό της ζωής του να χαρίζει αγάπη και χαρά και να κάνει τους ανθρώπους να νιώθουν και πάλι παιδιά.

Ιεροψάλτης στο αναλόγιο του Αγίου Κωνσταντίνου επί σειρά ετών αλλά και άριστος γνώστης της λειτουργικής ζωής της εκκλησίας, λάτρης των ελληνικών γραμμάτων και της βυζαντινής μουσικής αλλά και απόλυτα καταρτισμενος σε θεολογικά ζητήματα.

Τις θεολογικες του σπουδές τις ολοκλήρωσε στην Αγία Πετρούπολη, τόπο που επίσης αγαπούσε και επισκεπτόταν κάθε χρόνο καθώς τον συνέδεαν βαθείς δεσμοί φιλίας με Ρώσους αδελφούς.

Για μένα υπήρξε ένας δεύτερος πατέρας, το αποκούμπι μου σε μία ξένη και άγνωστη χώρα, ο άνθρωπος που εξαγορευομουν τις δικές μου καθημερινές στιγμές, το αυτί που ήταν πάντα πρόθυμο να με ακούσει και το στόμα που ήταν πάντα πρόθυμο να με παρηγορησει και να με στηρίξει σε κάθε δυσκολία. 

Η πόρτα του κελιού του ήταν πάντα ανοιχτή! Ένα κελί που ήταν συνήθως στολισμένο χριστουγεννιάτικα με πολλά στολίδια, μπαλόνια και Χριστουγεννιάτικες μελωδίες σαν παιδικός σταθμός.. 

Τις Κυριακές τα μεσημέρια είχαμε μια ευλογημένη συνήθεια, να μαγειρεύουμε και να τρώμε όλοι μαζί,

ατενίζοντας από τη βεράντα του τον τρουλο του Ναού της Αναστάσεως και το Ορος των ελαιών.

Μα και σε όλες τις παιδικές γιορτές της σχολής πηγαίναμε μαζί.

Από το παράθυρό του κρεμόταν πάντα ένα καλάθι, το οποίο χρησίμευε για να μας κατεβάζει ευλογίες όποια ώρα και αν φεύγαμε για την Ελλάδα, είτε στις 12:00 τα μεσάνυχτα, είτε στις 02:00, είτε στις 04:00 το πρωί.

Η είδηση της κοιμησης του ήρθε 5 μέρες μετά από την κοιμηση του κατά σάρκαν πατρός μου. 

Όταν μου τηλεφώνησαν από τα Ιεροσόλυμα σκέφτηκα:

"Ποιός να μου το 'λεγε πως θα τους έχανα και τους δύο την ίδια εβδομάδα.."

Όμως αυτό που μένει τελικά και μας δίνει χαρά και ζωή είναι οι κοινές στιγμές που δημιουργούμε με τους ανθρώπους.

Αυτό που μας παρηγορεί και μας χαρίζει το αίσθημα της πληρότητας είναι οι στιγμές.. Είναι η αγάπη και η χαρά που δώσαμε και πήραμε, είναι οι αγκαλιές, είναι τα δάκρυα, είναι οι αλήθειες που δεν ντραπηκαμε να πούμε, είναι όλα όσα μοιραστηκαμε..

Και δόξα τω Θεώ ζήσαμε και αγαπήσαμε και πονέσαμε και κλάψαμε και ψάλλαμε και τραγουδησαμε αλλά ζήσαμε γιατί μοιραστηκαμε .. 

Σεβαστέ  και αγαπημένε μας πατέρα Ευσέβιε, ευχόμαστε ο Άγιος Θεός να αναπαύσει την κουρασμένη και ταπεινή σου ψυχή και να σου χαρίσει τον γλυκό Παράδεισο..

Ευχόμαστε να ψάλλεις στα ουράνια σκηνώματα μαζί με τους Αγγέλους ανεκλάλητους ύμνους που δεν θα τελειώνουν ποτέ..!!!! 

Σε ευχαριστούμε που μας τίμησες με την θυσιαστική σου αγάπη  και δοξάζουμε τον Θεό που σε έφερε στο δρόμο της ζωής μας. 

Καλό Παράδεισο και καλή αντάμωση!!

Αιωνία σου η μνήμη!

( Spyridoula Vergini)