Μια καλή κοπέλα δημοσίευσε την απολογία της, γιατί δεν
θέλει να κάνει παιδιά, και μίλησε καθαρά και με λίγα λόγια. Μας είπε ότι δεν
θέλει να είναι δούλα των παιδιών. Κι εγώ τη συγχαίρω την κοπέλα, γιατί μας
θύμισε ότι το να είσαι γονιός αποτελεί δουλεία.
Κανονικά δουλεία είναι όλη μας ή ζωή και ό,τι μας
ευχαριστεί μας κυριεύει με την ανάγκη που νιώθουμε να το αποκτήσουμε και να το
συντηρήσουμε. Δούλοι είμαστε στην κοιλιά μας, δούλοι στην ομορφιά και στον
έρωτα, δούλοι και στην ευαισθησία μας απέναντι στο ζεστό και στο κρύο. Τα
ιατρεία είναι γεμάτα από ασθενείς, που πηγαίνουν και πληρώνουν, για να έχουν
καλά τους κυρίους τους, την υγεία τους, τ’ αυτιά τους δηλαδή, τη μύτη τους, το
λάρυγγα, το στομάχι τους και ...κάθε κύτταρο του σωματικού τους οργανισμού, άσε
πια και κάθε υποψία του ψυχικού τους οργανισμού. Ουσιαστικά γεννιόμαστε δούλοι
των πάντων και όσοι μάχονται να γίνουν κοσμοκράτορες, αυτοί τρέχουν να γίνουν
δούλοι της κοσμοκρατίας.
Πολύ συγκινητικό είναι το θέαμα των μικρών κοριτσιών, που
ακόμα πριν να χρονίσουν, λαχταρούν να κρατήσουν μια κουκλίτσα και όταν την
αποκτήσουν την κουνάνε με μητρική στοργή, για να κοιμηθεί στην αγκαλιά τους.
Κανένα αγόρι δεν το κάνει αυτό. Άρα το κάθε θηλυκό πλάσμα γεννιέται με το
ένστικτο της μητρότητας και ευτυχεί από αυτό.
Άρα η επανάσταση κατά της μητρότητας από την καλή κοπέλα,
που μας τη δήλωσε, είναι η επανάσταση κατά της δημιουργίας και κατά του
Δημιουργού και σαφέστατα κατά της ευτυχίας της καλής αυτής κοπέλας. Επιμένω να
τη χαρακτηρίζω καλή την κοπέλα αυτή, που δεν τη έχω γνωρίσει, γιατί είμαι
βέβαιος ότι αυτή έχει το ένστικτο της μητρότητας μέσα της και απλώς το
πολεμάει, όπως ένας αυτοκτόνος, που πολεμάει το ένστικτο της αυτοσυντήρησης,
που το έχει μέσα του.
Διατηρώ έντονα στη μνήμη μου τη σκηνή μιας γριούλας στο νοσοκομείο,
που αναστάτωνε το θάλαμο φωνάζοντας δραματικά: Διψώ. Δεν διψούσε για νερό,
διψούσε για ένα επισκεπτήριο, για ένα χάδι, για ένα «Μάνα πως είσαι;». Το
πρόσωπο του επισκεπτηρίου ήταν απ’ έξω στο διάδρομο και απαντούσε σε κάποια
νοσοκόμα, που την έλεγχε γιατί δεν πήγαινε κοντά στη γριούλα, με φωνές και
χειρονομίες δραματικές: Μα δεν μπορώ να πάω κοντά της, δεν μπορώ να την πω
μάνα.
Αυτή η ερημιά της μοναξιάς θα γίνεται ολοένα και πιο
αισθητή, ολοένα και πιο σκληρή στο προσεχές μέλλον, όταν δεν θα υπάρχει κανένας
ούτε για να αρνηθεί ή να προσφέρει ένα ποτήρι νερό. Θα τους έχει εξαλείψει
όλους η παιδοκτονία των εκτρώσεων και η η φυγοπονία «των ανδρείων της ηδονής»
του Καβάφη. Τα πτώματα των γέρων, που θα πεθαίνουν ολομόναχοι στα διαμερίσματα,
θα τα μαζεύουν οι σκουπιδιάρηδες της Δημαρχίας, που θα πληροφορούνται γι’ αυτά
από τη βρώμα της αποσύνθεσης· σοκάρει η έκφραση, αλλά πιο πολύ θα σοκάρει η
πραγματικότητα.
Στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, οι πόρνες των Ρωσικών
πόλεων συγκρότησαν εθελοντικά αποσπάσματα και συνόδευαν τις μονάδες των πελατών
τους, κρατώντας και όπλα. Όταν προελαύνοντας έμπαιναν σε Πολωνικά χωριά και
περνώντας ανάμεσα στα σπίτια άκουγαν κλάμα μωρού, έμπαιναν μέσα στα σπίτια οι
δυστυχισμένες αυτές εθελόντριες και συνέτριβαν το κρανίο του μωρού με τον
υποκόπανο. Αυτά μας τα γράφει ο George, ένας Γιουγκοσλάβος γιατρός εθελοντής και αυτός στον
κόκκινο στρατό, προσθέτοντας το σχόλιο ότι δεν άντεχαν να ακούνε καμιά φωνούλα,
που ξυπνούσε μέσα τους την απωθημένη μητρότητα.
Ο γιατρός George μας παραδίδει και μια μαρτυρία λύσεως του δράματος της
απωθημένης μητρότητας. Όταν ο λόχος του κόκκινου στρατού στρατοπέδευσε κοντά σε
κάποιο μοναστήρι Πολωνικό, οι εθελόντριες οργάνωσαν Χριστουγεννιάτικη γιορτή
για ψυχαγωγία του στρατού, παρά την απαγόρευση του σοβιετικού κομισσάριου και
ύστερα ... χάθηκαν οι εθελόντριες ή κάποιες από αυτές.
Αργότερα έμαθαν ότι πήγαν και έγιναν καλόγριες στο
μοναστήρι. Να ένας λόγος για να λέω την κοπέλα του άρθρου μου «καλή κοπέλα».
Όταν θα ακούει μέσα στα σπλάχνα της το κλάμα του μωρού, που δεν το δέχτηκε,
μπορεί κι αυτή να καλογερέψει, για να κάνει τις χιλιάδες μετάνοιες, που θα
χρειαστεί για να παρηγορήσει την ψυχούλα της. Αν διαβάσει το άρθρο μας αυτό
έγκαιρα, μπορεί και να μη γίνει μοναχή αλλά μια καλή μανούλα. Της το ευχόμαστε.
________________
Κώστας Γανωτής
δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα
Ορθόδοξη Αλήθεια, Μάιος 2022
Ακούστε εκπομπή στο ραδιόφωνο, με τη δημοσιογράφο Σοφία
Χατζή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου