Αγιολόγιο Ωφέλημα Ψυχής
Δεν πρόλαβε να πει κουβέντα…βλέπεις στο θαύμα ξαφνιάζεσαι
Περπατώντας το μονοπάτι που οδηγεί στην Παναγούδα, στο Κελλί του Αγίου Παϊσίου διαπιστώνω, όταν έφθασα εκεί, ότι έχω χάσει τα γυαλιά μου που τα είχα κρεμασμένα στο λαιμό μου (πολυεστιακά, αξίας 500 ευρώ).
Έμεινα μισή ώρα στο κελλί του Αγίου Παϊσίου με το Γέροντα Αρσένιο και αναχώρησα για τις Καρυές.Έκανα προσευχή στον Άγιο Μηνά, που βρίσκει τα χαμένα αντικείμενα, να μου βρει τα γυαλιά.
Στην επιστροφή έχω μεγάλη ανηφόρα.Μετά από μισή ώρα περίπου άρχισε να σουρουπώνει, να νυκτώνει και να σκοτεινιάζει.
Λίγο πριν φθάσω στην Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου βλέπω έναν ξένο (το όλο παρουσιαστικό του έδειχνε ξένο – ετών τριάντα περίπου, ψηλός, με πλούσια ξανθά μαλλιά) να κατεβαίνει τον κεντρικό δρόμο και να έχει στο λαιμό του τα γυαλιά μου.
Σταματά μπροστά μου, με κοιτάζει στα μάτια, δεν μιλάει, μου τα δίνει, κάνει στροφή, φεύγει και ανεβαίνει τρέχοντας προς τις Καρυές !
Δεν πρόλαβα να του μιλήσω γιατί έφυγε τρέχοντας.Έμεινα αποσβολωμένος !
Αλήθεια σας λέω.
Τι να μου πει εμένα ο άθεος και ο κάθε άθεος !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου