Την περασμένη εβδομάδα πήγα στο νοσοκομείο Panduri με τα δικά μου προβλήματα! Όρθιος μπροστά στο ιατρείο, καθισμένος σε μια γωνία, εμφανίζεται ένας εξήνταχρονος άνδρας! Τα μάτια έλαμπαν από τα δάκρυα και το ζωγραφισμένο πρόσωπο είχε αυλακωθεί από δύο γραμμές όπου έπεφταν τα δάκρυα. Ανέβαινε τις σκάλες ακουμπώντας σε ένα μπαστούνι και αναστενάζοντας σε κάθε βήμα! Με πλησιάζει αργά και μου ψιθυρίζει περισσότερο!
Πατέρα, σε παρακαλώ συγχώρεσέ με και σε παρακαλώ πες στον Θεό να με συγχωρέσει γιατί δεν μπορώ άλλο! Ήμουν άθεος και ειλικρινά ακόμα και τώρα δεν μπορώ να πω ότι είμαι πιστός! Βλασφήμησα τον Θεό κάθε μέρα, χωρίς αυτός ο Θεός να μου κάνει τίποτα. Μάλωσα με τη γυναίκα μου και χώρισα με φίλους και συγγενείς γιατί δεν υπάρχει Θεός! Κι όμως πάτερ, αυτός ο Θεός με έσωσε από πολλά, αλλά δεν έχω τη θρησκευτική παιδεία, δεν ξέρω τι να κάνω για να πιστέψω σε Αυτόν. Είχα ένα τρομερό ατύχημα πριν από λίγο καιρό, οι διασώστες δούλεψαν δύο ώρες για να με βγάλουν από εκεί και όταν βγήκα είχα μόνο μερικές γρατσουνιές. Πέρυσι ο γιατρός μου είπε ότι έχω καρκίνο και δεν θα ζήσω πολύ, μια ανιψιά μου έδωσε λίγο λάδι από ευχέλαιο το χρησιμοποιούσα συνέχεια και πριν από δύο εβδομάδες που πήγα για τσεκ απ, οι γιατροί είπαν ότι δεν καταλαβαίνουν τίποτα πια, ότι δεν έχω τίποτα πια εκεί. Κι εγώ, πατέρα, από χαρά αντί να ευχαριστήσω τον Θεό, ήπια, ανέβηκα στο βουνό με τη μηχανή μου και χτύπησα άσχημα το πόδι μου! Πατέρα, τι μπορώ να κάνω για να γνωρίσω πραγματικά τον Θεό; Τον κοιτάω λίγο, βλέπω την ειλικρίνειά του και του λέω. Αδερφέ μου, ξέρεις τι έχει μεγαλύτερη σημασία; Σημασία έχει ότι ο Θεός σε γνωρίζει πραγματικά και το βήμα σου προς Αυτόν δεν είναι μάταιο, ο Θεός θα κάνει τα υπόλοιπα 99 βήματα προς το μέρος σου, μόνο αν το θέλεις με όλη σου την καρδιά! Του λέω, ψάξε να βρεις καλό παπά... Λέει: Τι είναι αυτό; Του εξήγησα, του είπα να ακολουθήσει τη συμβουλή του ιερέα και η πίστη θα μεγαλώσει! Μου ζήτησε το τηλέφωνό μου και έφυγα! Σήμερα μετά τη δουλειά μου γράφει! Πατέρα, χθες το βράδυ πήγα να εξομολογηθώ από τα παιδικά μου χρόνια μέχρι τώρα, και σήμερα πήγα για πρώτη φορά στη λειτουργία! Αισθάνομαι υπέροχα! Δεν μπορώ να σου πω ότι πιστεύω περισσότερο, αλλά μπορώ να σου πω ότι έχω μια ψυχική ηρεμία όπως δεν είχα ποτέ και είναι σαν να νιώθω μια απίστευτη ελευθερία μέσα μου.
Τι άλλο να πεις σε τέτοιες περιπτώσεις, στην Εκκλησία, πέφτω στα γόνατα και θαυμάζω πόσο όμορφα λειτουργεί ο Θεός στην ανθρώπινη καρδιά!
Χριστός Ανέστη! Η χαρά όλων μας!
Πατήρ Ιωάννης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου