Πρόσφατα εορτάσαμε τον Ευαγγελισμό και δοξάσαμε την Υπεραγία Θεοτόκο - την Παναγία, που λάμπει από αγνότητα, όμορφη σαν το γαλάζιο του ουρανού, με ψυχή πιο φωτεινή από τις ακτίνες του ήλιου. Στην αξιοπρέπειά Της ξεπέρασε όλα τα δημιουργήματα του Θεού, συμπεριλαμβανομένων των υψηλότερων ουράνιων δυνάμεων. Η Υπεραγία Θεοτόκος είναι ένα θαύμα των θαυμάτων.
Αλλά τώρα θυμόμαστε ένα άλλο θαύμα: πώς ο Κύριος, Σωτήρας και Λυτρωτής, μέσω των προσευχών της Μητέρας του Θεού, ανύψωσε μια αμαρτωλή ψυχή, σαν να την άρπαξε από τα σκοτεινά βάθη της κόλασης, και έδωσε όχι μόνο συγχώρεση, αλλά και μεγάλη αγιότητα. Μια τέτοια μετανοημένη αμαρτωλή, που ανέβηκε στον ουρανό πάνω από τις κορυφές των βουνών, ήταν αυτή που στάθηκε πιο χαμηλά από όλους τους ανθρώπους μέσω της φλογερής μετάνοιας που έλαβε τη χάρη του Θεού, την οποία δεν πέτυχαν ακόμη και οι παρθένες που αφιέρωσαν ολόκληρη τη ζωή τους από τη νεότητά τους. Η δούλα του δαίμονα έγινε νύφη του Χριστού.
Ο δαίμονας απεικονίζεται ως ένα μαύρο πλάσμα, γυμνό, με γυμνά δόντια. Το μαύρο χρώμα σημαίνει εγωισμό: απορροφά μόνο, αλλά δεν δίνει ζεστασιά και φως στους άλλους. Η γύμνια είναι απώλεια της χάρης, απώλεια του αμετάκλητου, απώλεια του αιώνιου. Οι δαίμονες έχουν μόνο έναν δρόμο - κάτω και κάτω, από το ένα βάθος στην άλλη άβυσσο. Επομένως, η κόλαση απεικονίζεται στα βάθη της γης. Είναι κρυμμένος από τον ουρανό, η γη τον πιέζει, σαν να τον συνέτριψε το βάρος όλων των βουνών· η φωτιά όλων των πυρκαγιών που ταλαντεύονται στη γη φαίνεται να καίει, αλλά δεν την καταστρέφει, και το κρύο της ταυτόχρονα υπερνικά το κρύο του αιώνιου πάγου. Τα γυμνά δόντια του δαίμονα σημαίνουν ότι οι ψυχές μας είναι το θήραμά του, αυτό είναι το αόρατο φαγητό και ποτό του.
Η Αγία Μαρία της Αιγύπτου όχι μόνο δελεάστηκε και υποδουλώθηκε από τον διάβολο, αγάπησε τον δαίμονα και την αμαρτία περισσότερο από την ίδια της την ύπαρξη και προσπάθησε στη ζωή της να μην μείνει ούτε ένα βδέλυγμα που να μην το διέπραξε. Πήγε ακόμη και επίτηδες στους Αγίους Τόπους για να βεβηλώσει τους προσκυνητές που κατευθύνονταν προς την Ιερουσαλήμ κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, να τους αφαιρέσει αυτό που ήλπιζαν να λάβουν - τη χάρη του Θεού, και να αντικαταστήσει την αγιότητα με το βδέλυγμα.
Φαινόταν ότι η Μαρία είχε πέσει σε απελπισία, ότι δεν υπήρχε σωτηρία για αυτήν, αν και δεν σκεφτόταν τη σωτηρία και δεν την ήθελε. Αλλά ο Θεός μας είναι Θεός που κάνει θαύματα! Άρπαξε το θύμα του από το στόμα του διαβόλου, έδωσε στο πρώην φίδι φτερά και μετέτρεψε τον σκορπιό σε περιστέρι.
Η εορτή της Αγίας Μαρίας της Αιγύπτου είναι χαρά για εμάς τους αμαρτωλούς, ενισχύοντας τη φαινομενικά μη ρεαλιστική ελπίδα μας για σωτηρία. Ο Κύριος είδε στην καρδιά της Μαρίας κάτι που η ίδια δεν γνώριζε και που κανένας που τη γνώριζε δεν θα πίστευε. Ίσως ο Κύριος να δει ένα τέτοιο ξεκαθάρισμα μέσα από τα σύννεφα των αμαρτιών στις καρδιές μας.
Στο πρόσωπο της Μαρίας της Αιγύπτου, ο Κύριος έβαλε πάλι σε ντροπή το δαίμονα και για μιάμιση χιλιάδες χρόνια, μετά το θάνατο της πόρνης που έγινε ερημίτης, η Εκκλησία την καλεί: «Αξιότιμε μητέρα Μαρία, προσευχήσου στον Θεό για εμάς."
Σήμερα, μέσω του παραδείγματος της Παναγίας, μας διδάσκει να μην πέφτουμε σε απόγνωση και απόγνωση, ακόμα κι αν η ζωή μας περνάει σε βρωμιές και βδελυγμία, και μας μένει μόνο μια μέρα να ζήσουμε στη γη. Και αυτή την ημέρα μπορεί κανείς να σωθεί αν κάποιος έχει ακλόνητη ελπίδα και φλογερή μετάνοια! Αρχιμανδρίτης Ραφαήλ ( Καρελίν ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου