Η εορτή της Μεταμορφώσεως έχει ιδιαίτερη σημασία στην ιστορία της Γεωργιανής Εκκλησίας. Την ημέρα αυτή, η αγία παρθένος Νίνα, η μεγάλη απόστολος της Γεωργίας, ήρθε στη Μτσχέτα, την αρχαία πρωτεύουσα της Ιβηρίας.Αρχιμανδρίτης Ραφαήλ (Καρελίν)

 

Η εορτή της Μεταμορφώσεως έχει ιδιαίτερη σημασία στην ιστορία της Γεωργιανής Εκκλησίας. Την ημέρα αυτή, η αγία παρθένος Νίνα, η μεγάλη απόστολος της Γεωργίας, ήρθε στη Μτσχέτα, την αρχαία πρωτεύουσα της Ιβηρίας.

Εκείνη την εποχή, η κρατική θρησκεία της Ανατολικής Γεωργίας ήταν ο Μαζδεϊσμός(λατρεία της φωτιάς). Η εορτή της Μεταμόρφωσης συνέπεσε χρονικά με μια από τις κύριες γιορτές των Μαζνταϊστών, που καθιερώθηκε προς τιμήν της θεότητάς τους Αρμάζ (Ορμούζντ). Οι δρόμοι της πρωτεύουσας ήταν σαν κοίτες ποταμών κατά τη διάρκεια μιας πλημμύρας, και τα πλήθη των ανθρώπων ήταν σαν τα κύματα ενός ρυακιού που έβραζαν. Η πόλη υποδέχτηκε την Αγία Νίνα με γιορτινό θόρυβο, κραυγές και αγαλλίαση, σαν να γιόρταζαν τη νίκη τους ο Αρμάζ και ο Ζαντέν. Από τα μπαλκόνια των σπιτιών και των παραθύρων κρέμονταν γιρλάντες από λουλούδια και πολύχρωμες κορδέλες από ακριβά υφάσματα. Στους δρόμους και τις πλατείες έκαιγαν τεράστιες λάμπες στολισμένες με τριαντάφυλλα. Στα γύρω βουνά υπήρχαν είδωλα του Αρμάζ και του Κατσή. Ο κόσμος περπάτησε τραγουδώντας ύμνους. Οι πρίγκιπες καβάλησαν πάνω σε άλογα (καβαλάρης στεφανωμένος με στέμμα, μια από τις εικόνες του Αρμάζ). Ένα είδωλο φτιαγμένο από χαλκό, ασήμι και χρυσό, σπινθηροβόλο με μάτια από πολύτιμους λίθους, στεκόταν με γυμνό σπαθί στην κορυφή του βουνού, στους πρόποδες του οποίου τα κρυστάλλινα νερά του Αράγκβι και τα ασημένια ρυάκια του Κούρα σμίγουν.

Η Αγία Νίνα είδε με πνευματικά μάτια τηε δαίμονες που περικύκλωναν τα είδωλα και δέχονταν τη λατρεία από τους ανθρώπους. Γονατισμένη και σηκώνοντας τα χέρια της στον ουρανό, άρχισε να προσεύχεται στον Θεό να δείξει τη δύναμή Του. Και ξαφνικά ξέσπασε μια καταιγίδα, μαύρα σύννεφα σκέπασαν τον ουρανό. Ο κόσμος τράπηκε σε φυγή έντρομος. Η καταιγίδα ξερίζωσε δέντρα και έσκισε γιρλάντες από λουλούδια από τους τοίχους των σπιτιών. Ο ανεμοστρόβιλος σήκωσε τα είδωλα του Ζαντέν και του Αρμάζ και τα πέταξε στον πάτο του φαραγγιού.

Η Ημέρα της Μεταμόρφωσης είναι η αρχή του κηρύγματος της Αγίας Νίνας στη Μτσχέτα.

Το κήρυγμα ξεκίνησε με ένα θαύμα και την εκδήλωση της δύναμης του Θεού. Σε μια καθαρτική καταιγίδα και καταιγίδα, στη λάμψη των κεραυνών και των κεραυνών που τάραξαν τα βουνά, άνοιξε η χριστιανική εποχή στη Γεωργία.

Στην εορτή της Μεταμορφώσεως αποκαλύπτεται η μυστική θεολογία της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Η Μεταμόρφωση είναι μια οπτική εκδήλωση της Βασιλείας του Θεού στη γη.

Λίγο πριν από τα Πάθη στον Σταυρό, ο Ιησούς Χριστός, παίρνοντας μαζί Του τρεις μαθητές - τον Ιωάννη, τον Ιάκωβο και τον Πέτρο, άφησε την Καπερναούμ και κατευθύνθηκε βόρεια προς το όρος Θαβώρ, υψώνοντας σαν φρούριο πάνω από τους λόφους της Γαλιλαίας. Οι μαθητές έμειναν σιωπηλοί, προσδοκώντας ότι ένα μυστικό θα τους αποκαλυπτόταν. Το μυστήριο διαδραματίζεται στη σιωπή. Η ανθρώπινη λέξη σχετίζεται με το μυστήριο όπως ένα κύμα σχετίζεται με τα βάθη του ωκεανού.

Στο Θαβώρ οι απόστολοι είδαν τη Θεία Μεταμόρφωση του Χριστού, την εκδήλωση του μεγαλείου και της δόξας Του. Το πρόσωπο του Σωτήρα έγινε σαν το φως της αστραπής και τα ρούχα του έγιναν άσπρα σαν το χιόνι. Στεκόταν περιτριγυρισμένος από μια λάμψη σαν τις ακτίνες του ήλιου. Δύο προφήτες εμφανίστηκαν στον Σωτήρα: ο Μωυσής και ο Ηλίας και μίλησαν μαζί Του. Οι Εξηγητές (ερμηνευτές της Αγίας Γραφής) λένε ότι αυτή ήταν μια συζήτηση για τη θυσία του Γολγοθά, για τα επερχόμενα δεινά του Χριστού, για το γεγονός ότι οι ανθρώπινες αμαρτίες θα εξιλεωθούν με το αίμα του Υιού του Θεού και Σωτήρα.

Οι τρεις απόστολοι βίωσαν την εκδήλωση του Θείου Φωτός, μια μεγάλη χαρά που δεν μπορούσε να συγκριθεί με τίποτα. Έμοιαζε σαν να είχε σταματήσει ο ίδιος ο χρόνος στην ενατένιση του Θείου Φωτός. Οι απόστολοι έκπληκτοι έπεσαν στο έδαφος. Το όραμα τελείωσε. Μαζί με τον Ιησού Χριστό, κατέβηκαν από το βουνό και επέστρεψαν στην Καπερναούμ το πρωί.

Ο Κύριος όχι μόνο κήρυξε το Ευαγγέλιο στους λαούς της Παλαιστίνης, Αυτός συγχρόνως εκπαίδευε και φώτιζε τους μαθητές του. Και σταδιακά τους αποκαλύφθηκε όχι μόνο ως ο Μεσσίας του Ισραήλ, αλλά όλης της ανθρωπότητας, ως ο Βασιλιάς της αιώνιας πνευματικής βασιλείας. Τα λόγια του Μεσσία ότι έπρεπε να μαρτυρηθεί στην Ιερουσαλήμ προκάλεσαν έκπληξη και φόβο στους αποστόλους. Η θέα του καρφωμένου στον Σταυρό του Μεσσία μπορούσε να προκαλέσει στους μαθητές του Χριστού ένα αίσθημα απόγνωσης, τη σκέψη ότι όλα είχαν χαθεί ανεπανόρθωτα. Το μυστήριο της λύτρωσης θα μπορούσε να φαίνεται στα μάτια τους ως ήττα, ως η ανικανότητα του Μεσσία. Σε ώρες απόγνωσης και αμφιβολίας, η μαρτυρία των τριών αποστόλων για τη Μεταμόρφωση θα έπρεπε να είχε ενισχύσει την πίστη των υπόλοιπων μαθητών.

Ποιο είναι το μυστικό του Χριστιανισμού; Δεν προσελκύει τους ανθρώπους με τη λεπτή και εκλεπτυσμένη διανόησή του, ούτε με τη λαμπρή ευγλωττία των ομιλητών του, ούτε με την εξωτερική ομορφιά των τελετουργιών του. Ο Χριστιανισμός άνοιξε έναν νέο κόσμο στην ανθρώπινη ψυχή, τον κόσμο της αιωνιότητας, τον κόσμο του Θείου φωτός, κάτι που δεν μπορούσαν να δώσουν όλες οι θρησκείες και τα φιλοσοφικά συστήματα.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία διδάσκει ότι υπάρχουν τρία είδη φωτός.

Ο πρώτος τύπος είναι το αισθητήριο, δημιουργημένο φως, το φως των φυσικών ενεργειών, που μπορεί να μετρηθεί και να χαρακτηριστεί.

Το δεύτερο είναι το διανοητικό, ψυχικό, επίσης κτισμένο φως. Αυτό είναι το φως των κρίσεων και των ιδεών, το φως της φαντασίας και των φαντασιώσεων, το φως των ποιητών και των καλλιτεχνών, των επιστημόνων και των φιλοσόφων. Ο ημι-ειδωλολατρικός κόσμος συνήθως θαυμάζει το πνευματικό φως. Αυτό το φως μπορεί να είναι έντονο και φωτεινό, βάζοντας ένα άτομο σε κατάσταση πνευματικής έκστασης. Αλλά το πνευματικό φως ανήκει στη γη. Οι πνευματικές σφαίρες του είναι απρόσιτες.

Ο τρίτος τύπος φωτός είναι το άκτιστο Θείο φως, αυτό είναι η αποκάλυψη της Θείας ομορφιάς στη γη και η εκδήλωση της αιωνιότητας στο χρόνο. Αυτό το φως έλαμψε στις ερήμους της Αιγύπτου και της Παλαιστίνης, στα σπήλαια του Γκαρέτζι και του Μπετλεμί, ενσαρκώνεται στα λόγια της Αγίας Γραφής, στην εκκλησιαστική λειτουργία και στις ορθόδοξες εικόνες.

Η Εκκλησία είναι ο φορέας του Θαβώρ φωτός. Κάθε χριστιανική εκκλησία είναι το Θαβώρ, όπου στα εκκλησιαστικά μυστήρια και την προσευχή η ψυχή πλησιάζει τη μεταμόρφωσή της. Η Εκκλησία είναι ένα θησαυροφυλάκιο Θείου φωτός, γι' αυτό τα δόγματα και οι κανόνες, οι παραδόσεις και οι τελετουργίες της - οι δίαυλοι της χάριτος - είναι τόσο αγαπητά σε εμάς. Μεταρρύθμιση και μοντερνισμός στην Εκκλησία είναι η αντικατάσταση του πνευματικού φωτός με γήινους, πνευματικούς, Θείους θεσμούς με ανθρώπινες ιδέες.

Η εορτή της Μεταμορφώσεως είναι η εκδήλωση της μελλοντικής δόξας των αγίων!

Αρχιμανδρίτης Ραφαήλ (Καρελίν)