Η υπομονή βασίζεται στην αγάπη. Η αγάπη τα αντέχει όλα για να αντέχεις τον άλλον, πρέπει να τον αγαπάς, να τον πονάς. Αν δεν τον πονάς, τον νιώθεις σαν βάρος.
Όταν υπάρχει αληθινή αγάπη και υπομονή, τότε δικαιολογείς τον άλλον και κατηγορείς μόνο τον εαυτό σου. «Θεέ μου, είμαι ένοχος. Αγνόησε με, πέταξέ με στην άκρη και βοήθησε τον άλλον!». Αυτή είναι η σωστή στάση γεμάτη ταπείνωση και ως αποτέλεσμα της οποίας ο άνθρωπος λαμβάνει άφθονη τη Χάρη του Θεού. Αμήν!
Διδάγματα από τον πνευματικό πατέρα Petru Irimescu
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου