Η ΑΓΆΠΗ ΠΑΝΤΑ ΣΤΕΓΕΙ...

Η ΑΓΆΠΗ ΠΑΝΤΑ ΣΤΕΓΕΙ...

 Πρίν από μερικά χρόνια , εφημερίδα τού Ηρακλείου Κρήτης δημοσίευσε μέ πλήρη στοιχεία τούτο τό περιστατικό.

Σέ Κρητικό χωριό της υπαίθρου , χήρεψε πρόωρα μεσόκοπος  χωρικός μέ παιδιά.

Πήρε σπίτι του ώς ψυχοκόρη απροστάτευτη συγχωριανή  του, νά τού κρατάει τό νοικοκυριό καί νά φροντίσει τά μικρότερα παιδιά του. 

Έπειτα από χρόνια εκείνη αγαπήθηκε μέ τόν μεγάλο του γιό καί έμεινε έγκυος.

Λογάριαζαν νά παντρευτούν.

Αλλά ήρθε ή επιστράτευση τού 1940 καί έφυγε γιά τόν στρατό ό πατέρας τού παιδιού της.

Σκοτώθηκε από τούς πρώτους. Εξομολογήθηκε τότε ή κοπέλα στόν ψυχοπατέρα της καί πατέρα τού αγαπημένου της τό μυστικό της.

 Εκείνος συμμερίστηκε τήν αγωνία της.

Διότι πονούσε ώς πατέρας τό κορίτσι πού τό ήξερε τίμιο καί άμεμπτο, έξω από τήν ανθρώπινη αδυναμία του.

Πώς θά μπορούσε από εδώ κι εμπρός νά ζήση στήν αυστηρή κοινωνία τού μικρού χωριού; Πονούσε τήν αγέννητη σπορά τού σκοτωμένου γιού του.

Ό λογισμός νά ρίξουν τό αθώο πλάσμα, τού σάλευε τό μυαλό.

Καλός φίλος τόν στέλνει τότε, νά φωτιστεί, σέ έναν φημισμένο γιά τήν σοφία του ασκητή καί πνευματικό.

Εκείνος τόν συμβουλεύει νά παντρευτεί,

 ό ψυχοπατέρας, τήν κοπέλα, νά σκεπάσει μέ τό όνομα του μάνα καί παιδί.

Δύο εβδομάδες  πάλευε μέ τούς λογισμούς του ό Κρητικός αφού ή πρώτη του απόκριση στόν Γέροντα ήταν αρνητική.

Δέν βρήκε διέξοδο.

Έσκυψε τό κεφάλι καί απεφάσισε τόν γάμο. Έγινε έτσι ό επίσημος πατέρας τού αγέννητου εγγονού του καί ό προστάτης τής ανεπίσημης νύφης του.

Κανείς εκτός από τόν φίλο του καί τόν Γέροντα πνευματικό δέν έμαθε τίποτα.

Έπειτα από χρόνια ο γέροντας Κρητικός έπεσε άρρωστος στο κρεβάτι.

Πριν από τον θάνατο του, μάζεψε γύρω του τους προύχοντες συγχωριανούς του και τους αποκάλυψε το μυστικό του.

-« Ή γυναίκα μου νά μήν φορέσει μαύρα.

Δέν θά είναι ή χήρα μου.

Τήν παντρεύτηκα αλλά δέν τήν έχω αγγίξει.

Τό παιδί της είναι εγγόνι μου, τού σκοτωμένου γιού μου. »

Πέθανε ό άνθρωπος αυτός  τιμημένος από όλο τό χωριό ώς όσιος.!

ΑΙΩΝΊΑ Η ΜΝΉΜΗ ΑΥΤΟΥ

« Η αγάπει πάντα στέγει» Α΄Κορινθίους ιγ΄7

«Αγάπησον τους αμαρτωλούς» ( Αββάς Ισαάκ)

«Τούτο και ημάς δεί ποιείν, και μη εκπομπεύειν τα των συνόντων αμαρτήματα, κάν ανιάτως έχωσι». ( Ιωάννου Χρυσοστόμου ).

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ: Η ΥΠΕΡΒΑΣΙΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ του ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΡΒΑΝΙΤΗ

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ. ΜΗΛΕΣΙ ΑΤΤΙΚΗΣ

ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ : ΕΠΤΑΛΟΦΟΣ ΑΒΕΕ .