«Κραυγάζεις, Κύριε Ιησού Χριστέ, και η ευωδία του Αγίου Πνεύματος αναβλύζει...»
Το όνομα του Ιησού, η προσευχή του νου, λένε οι Άγιοι Πατέρες, είναι σαν ένα δοχείο μύρου.
Το ανοίγεις, το λυγίζεις, και η μύρα αναβλύζει, και ο τόπος γεμίζει με μια ευωδία γλυκιάς ευωδίας.
Κραυγάζεις, Κύριε Ιησού Χριστέ, και η ευωδία του Αγίου Πνεύματος αναβλύζει· λαμβάνεις την «αφθονία του Αγίου Πνεύματος».
Γιατί «το Άγιο Πνεύμα, υποφέροντας μαζί μας, έρχεται πάνω μας» και «μας προτρέπει στην αγάπη της πνευματικής προσευχής».
Επιπλέον, ο Ίδιος προσεύχεται στη θέση μας, όταν ξεχνάμε, και αναλαμβάνει πάνω Του τις αδυναμίες μας, τις ακαθαρσίες μας, τη φτώχεια της ύπαρξής μας.
Γιατί ο καθένας μας είναι ναός του Θεού, και όταν προσευχόμαστε γινόμαστε υπηρέτες ενός μεγάλου μυστηρίου.
Γι' αυτό ένας Πατέρας της Εκκλησίας λέει τόσο όμορφα:
«Πάρτε ένα θυμιατήρι και θυμιάστε, γιατί ο Χριστός είναι εδώ, στην καρδιά σας, από την οποία ανατέλλει ο «Κύριος Ιησούς Χριστός»».
Και σε άλλο σημείο λέει:
«Όταν ακούμε να χτυπούν θυμιατήρι, ας θυμόμαστε ότι εμείς οι ίδιοι είμαστε ναός και ας νιώθουμε με το νου μας ότι θυμιατίζουμε στον Χριστό που είναι μέσα μας· και έτσι ας λατρεύουμε αυτό το κατοικητήριο του Αγίου Πνεύματος».
Ιερέας Αιμιλιανός Σιμωνοπέτρι
(Στη φωτογραφία: Το Ιερό με τον Άγιο Σωφρόνιο του Έσσεξ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου