Και τι σου είπε ο γέροντας; 0 γέροντας όλο μου επαναλάμβανε: «Ζήτα από τον ακριβό μας Κύριο ταπείνωση και σωτηρία».

Επιστρέφοντας σπίτι με τη φίλη μου, θυμόμασταν την γιαγιά με τη άσπρη σαν το χιόνι και μπαλωμένη προσεχτικά μπλούζα. Ανήκε στη γενιά εκείνη όπου μόνο οι τυχοδιώκτες και οι άσωτοι δεν ντρέπονταν να ζήσουν με χρέη. Ακόμη και οι άνθρωποι με μέτρια εισοδήματα τηρούσαν το ρητό: «Απλώσου μέχρι εκεί που φτάνει το πάπλωμα». Έπαιρναν επί πιστώσει μόνο σε πολύ εξαιρετικές περιπτώσεις και μετά φόβου Θεού: Αν πεθάνουν απρόσμενα και δεν καταφέρουν να εξοφλήσουν το χρέος του, η ψυχή θα φτάσει στο τελώνιο της κλοπής; Θυμάμαι μια ιστορία προεπαναστατική για μια μοναχή από το Σαμορντίνο η οποία εμφανιζόταν στις μοναχές μετά το θάνατό της, λέγοντας πως την σταμάτησαν τα τελώνια επειδή χρωστούσε σε μία γυναίκα δέκα καπίκια.

 Μόνο όταν οι μοναχές κατέβαλαν στη γυναίκα τα δέκα καπίκια η μακαρίτισσα σταμάτησε να εμφανίζεται.

Όλα αυτά όμως ανήκουν στο παρελθόν. Σήμερα οι άνθρωποι παίρνουν με χαρά δάνεια για την αγορά πολυτελών αντικειμένων, χωρίς να καταλάβουν πως πέφτουν στην παγίδα των χρεών

-         Ω, σήμερα θα εξοφλήσω όλα τα χρέη μου, αφού ο άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ με βοήθησε τόσο θαυμαστά, είπε η φίλη μου, ανοίγοντας το πορτοφόλι της που ήταν φίσκα στα χαρτονομίσματα. Κοίτα!

-         Τι έκανες, λήστεψες καμιά τράπεζα; τη ρώτησα, ξέροντας πως η φίλη μου που ήταν βιβλιοθηκάριος, άρχιζε να αγοράζει επί πιστώσει μια βδομάδα πριν πάρει το μισθό της και, δόξα τω Θεώ, την βοηθούσε και ο γιος της, προσθέτοντας στον μίζερο μισθό της εκατό δολάρια το μήνα.

-         Δεν θα το πιστέψεις, συνέχισε η φίλη, αλλά σήμερα το πρωί προσευχήθηκα στον άγιο Σεραφείμ και πήγα στο ανταλλακτήριο για να αλλάξω εκατό δολάρια. Να το ποσό που μου πρόσφερε ο άγιος Σεραφείμ! Εδώ πιθανόν να είναι το αντίτιμο χιλίων δολαρίων, δεν τα μέτρησα.

Κατάλαβα γρήγορα πως τα εκατό δολάρια έγιναν χίλια, σίγουρα η ταμίας έκανε λάθος προσθέτοντας ένα ακόμη μηδενικό. Όχι, η φίλη μου ήταν ένα τίμιο άτομο και ευσυνείδητο, δεν θα έπαιρνε ποτέ κάτι ξένο, αλλά είχε μια ιδιαιτερότητα. Διαβάζοντας κάποια στιγμή το βίο του οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ, αναφώνησε με ενθουσιασμό: «Αποφάσισα, διαλέγω για ουράνιο προστάτη τον στάρετς Σεραφείμ του Σάρωφ!» Από τότε άρχισαν όλα, πήρε την θέση της διευθύντριας στη βιβλιοθήκη με την μεσιτεία του Οσίου Σεραφείμ, κατάφερε να αγοράσει από δεύτερο χέρι σε χαμηλή τιμή ένα παλτό πολυτελείας, πάλι δι’ ευχών του Οσίου. Συνεπώς πώς να μην πάρει τα χρήματα αφού τα πρόσφερε ο Όσιος; .

Ένιωσα λίγο άβολα θέλοντας να δείξω στη φίλη μου την ενοχή της για την ιδιοποίηση των ξένων χρημάτων. Αλλά ευτυχώς είπε από μόνη της φοβισμένη:

-         Θεέ μου, μα πήρα ξένα χρήματα! Πάμε πίσω στο ανταλλακτήριο!

Το ανταλλακτήριο είχε κλείσει, αλλά μέσα ήταν κάποιος και έκλαιγε με λυγμούς. Χτυπήσαμε, ξαναχτυπήσαμε και ετοιμαζόμασταν να φύγουμε όταν εμφανίστηκε η νεαρή ταμίας στην πόρτα με το πρόσωπο κλαμένο. Στην αρχή δεν κατάλαβε πως κάποιος σκοπεύει να της επιστρέψει τα χρήματα, φωνάζοντας με δάκρυα πως άδικα τη θεωρεί κλέφτρα το αφεντικό, αφού δεν έκλεψε ποτέ ούτε ένα κέρμα... Έπειτα έσπευσε να μας φιλήσει τα χέρια και έτσι έπρεπε να φύγουμε.

Την περίοδο εκείνη έφυγα από τη Μόσχα, ενώ τη φίλη μου την ξαναείδα μετά από δύο-τρία χρόνια.

-         Τι κάνεις; την ρώτησα στη συνάντηση, ο όσιος Σεραφείμ σου δίνει χρήματα;

-         Μου δίνει, μου απάντησε, μια στον σβέρκο. Πρόσφατα παρακάλεσα τον Όσιο να μου δώσει ο Κύριος ταπείνωση. Και ξαφνικά όλοι άρχισαν να με κάνουν να ταπεινώνομαι τόσο πολύ που μόλις και κατάφερα να φτάσω στην εξομολόγηση. 0 γέροντας αντί να με παρηγορήσει, μου διάβασε από από τον άγιο Ισαάκ τον Σύρο: «Ζήτα από τον ακριβό μας Κύριο». Στάσου να σου διαβάσω τώρα.

Και η φίλη μου διάβασε τα λόγια του οσίου Ισαάκ του Σύρου: «Ζήτα από τον ακριβό μας Κύριο να μην τον στενοχωρήσεις με τη ματαιότητα του αιτήματος σου. 0 προφήτης Ελισαίος ζήτησε από τον Θεό το ειδικό χάρισμα του προφήτη Ηλία όταν υψώθηκε στους ουρανούς... Ενώ ο Ισραήλ ζήτησε κρέατα αιγυπτιακά και ντροπιάστηκε».

-         Πάτερ, εγώ είμαι ένας άνθρωπος μικρός με έναν μισθό μικρό. Γι’ αυτό ζητώ τα αιγυπτιακά κρέατα, δηλαδή παραπάνω μισθό. Πώς μπορώ εγώ να φτάσω τους μεγάλους αγίους;

-         Και τι σου είπε ο γέροντας;

0 γέροντας όλο μου επαναλάμβανε: «Ζήτα από τον ακριβό μας Κύριο ταπείνωση και σωτηρία». Τώρα ξέρω πώς να ζητήσω την ταπείνωση, σε σηκώνει, σε ρίχνει κι αυτό είναι.

Με τη φίλη μου βλεπόμαστε μετά από μεγάλα χρονικά διαστήματα. Την τελευταία φορά μου είπε:

-         Ξέρεις, γνώρισα μια δυστυχισμένη γυναίκα. Αυτή και ο σύζυγός της είναι άσχημοι και παρακάλεσαν τον Θεό να τους δώσει ένα πανέμορφο μωρό. Πράγματι γέννησε ένα μωρό απερίγραπτης ομορφιάς, όμως είναι κουφό και άρρωστο. Ίσως πραγματικά θα πρέπει να ζητάμε από τον Θεό ταπείνωση και σωτηρία, αλλιώς μπορεί να προσευχηθείς και να λάβεις ποιος ξέρει τι.

Η φίλη μου μου είπε μία φορά με λύπη:

-         Οι άνθρωποι στην εκκλησία αλλάζουν προς το καλό, ενώ εγώ όσο περνάει ο καιρός γίνομαι πιο κακή και αμαρτωλή.

Αυτό βέβαια είναι κάτι το φυσιολογικό, ο άνθρωπος να αρχίσει να αισθάνεται πιο έντονα από πριν τη φθορά του νου και το πλήθος των αμαρτιών που πριν περνούσαν απαρατήρητες.

Αλλά τότε με πόση χαρά τρέχαμε μαζί με την φίλη μου από την μία θαυματουργή εικόνα στην άλλη, εκπλησσόμενες από το πλήθος των θεϊκών θαυμάτων που συνέβαιναν σε μας τις ίδιες! Ίσως αυτά να δόθηκαν σε μας για να ενθαρρυνθεί η ψυχή στη μάχη με τα πάθη και να μην επιθυμεί πια τα «αιγυπτιακά κρέατα», αλλά το πιο πολύτιμο, την επιθυμία να προσεύχεσαι έτσι: «Φείσαι ήμών. Κύριε, κατά τό πλήθος του ελέους σου, και σώσον ημάς διά τό όνομά σου τό Άγιον». Έτσι προσεύχεται τώρα η φίλη μου.


 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. Η ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ ΜΙΧΑΗΛ ΝΙΝΑ ΠΑΒΛΟΒΑ.  . ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΗΠΟ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ.