Θά βρίσκεσαι καί ἐσύ ἀνάμεσά μας. Ὃταν μετά τἠν ἐπιστροφή σου στήν Ἑλλάδα τό 1980, ἐπισκέφθηκες κάποια φορά τό ἳδρυμα πού ἐργάστηκες στό Ραῖτβικ,εἶπες μεταξύ ἂλλων: " Ἂν ποτέ δεῖτε στό δάσος μία καρδιά ματωμένη, νά ξέρετε πώς αὐτή θά εἶναι ἡ δική μου"! Τό εἶπες αὐτό τότε, ἐπειδή ἀναγκάστηκες νά ἀποχωριστεῖς τό χῶρο πού εἶχες ἀγαπήσει.Τό ἒκανες ὃμως χάριν τῆς ὑπακοῆς στόν πνευματικό σου.Σεβαστέ μας πατέρα, τό δενδράκι πού φύτεψες κάποτε καί πού μέ πολλή ἀγάπη φροντίσαμε τόσα χρόνια ἐμεῖς, μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ τώρα καί τίς προσπάθειες τοῦ
Σεβασμιωτάτου Κλεόπα, ἂρχισε, ὃπως βλέπεις, σιγά-σιγά νά κάνει καρπούς. Γι'αὐτό δέν θέλουμε νά βλέπουμε ἂλλο τήν καρδιά σου ματωμένη. Αὐτό πού θέλουμε εἶναι νά εὐλογεῖς ἀπό ψηλά τίς προσπάθειες πού γίνονται γιά νά μετραταπεῖ ὁ ἃγιος Νικόλαος καί μέ τίς δικές σου εὐλογίες στόν πιό φωτεινό φάρο τῆς Ὀρθοδοξίας! Σ'ἓναν φάρο πού θά φωτίζει καί θά θερμαίνει ὁλόκληρη τή σκανδιναβική γῆ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου