Πολλές φορές αναφερόταν ο π. Γεράσιμος στον Άγιο Νικόλαο Βελιμίροβιτς και είναι αυστηρός ο Άγιος:
“Ω πωλητές του λόγου, ω υποκριτές, πόσο άνοστη έγινε η ζωή από τη σοφία σας! Πόσο βαριά και ασφυκτική έγινε η ατμόσφαιρα από τη λιπαρή σοφία σας για όλα τα πνεύματα που έχουν συνηθίσει στον αιθέρα, στο φως! Δεν βλέπετε πόσες τρυφερές ψυχές φεύγουν από τη ζωή όπου εσείς κυριαρχήσατε; Άραγε δεν ακούτε τους ρόγχους των αυτόχειρων που πληθαίνουν όσο ποτέ, ω δολοφόνοι με το ελεεινό πρόσωπο, άραγε δεν ακούτε; Ή μόνο καμώνεστε ότι δεν τους ακούτε;
Ω πωλητές του λόγου, ω υποκριτές! Εάν είχατε οποιαδήποτε πεποίθηση μέσα σας και ξέρατε να την σέβεστε, δε θα μπορούσατε να μιλάτε για σεβασμό της πεποίθησης του καθενός, της κάθε πεποίθησης δηλαδή, είτε είναι χρήσιμη, είτε επιζήμια, είτε έξυπνη, είτε ανόητη. Για σας οι διάφορες πεποιθήσεις είναι όπως τα διαφορετικά κοστούμια των ανθρώπων. Έτσι νομίζετε εσείς ότι είναι και με τις πεποιθήσεις, όπως και με τα κοστούμια, φαφλατάδες, στατιστικολόγοι ξένων πεποιθήσεων. Όμως δεν είναι έτσι. ...
Πώς είναι δυνατόν να γίνεται σεβαστό το ψέμα; Έτσι αναρωτιέται ο άνθρωπος στου οποίου την καρδιά και το νου βρίσκεται η αλήθεια. Όμως αυτό το ερώτημα ούτε καν περνά από το νου σας, ούτε κατεβαίνει στην καρδιά σας, επειδή μπαζώσατε το χαντάκι ανάμεσα στο ψέμα και την αλήθεια και τα βάλατε κάτω από την ίδια στέγη και τους δώσατε ίσα δικαιώματα ... σαν δυο δίδυμα της ίδιας αγελάδας που θηλάζουν κάτω από την ίδια μητέρα και γλείφονται χορτάτα στη λιακάδα
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς “Λόγοι πάνω από μια μυρμηγκοφωλιά”, σελ. 46-47
Φοβερό να ανήκει κανείς σε αυτή την κατηγορία, να φέρνει το σκοτασμό στο νου των ανθρώπων.
Και ο π. Γεράσιμος παρουσιάζει τον Αρχηγό της αναπλάσεως αυτού του συληθέντος νοός.
Κάθε Χαίρε είναι κι ένα τριαντάφυλλο προς την Κυρία Θεοτόκο.
"Χαίρε, συ γαρ ένουθέτησας τους συληθέντας τον νούν."
Και λέει για τη σύληση του νου και ποιος είναι ο νους και ποια είναι αυτή η σύληση; Με την ανθρωπολογική έννοια είναι η λογική του ανθρώπου. Με τη θεολογική έννοια, γράφει εκεί ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ότι ο νους είναι οφθαλμός της ψυχής. Η σύληση είναι η κλοπή. Και ο κλέπτης δεν κλέβει κάτι που να μην αξίζει. Ο κλέπτης κλέβει το πολύτιμο, τη λογική. Ο διάβολος που είναι κλέπτης, που κλέβει τη λογική, το νου, παρασέρνει πολλές φορές στην απάτη των παθών, σε αδυναμίες, σε μικρότητες, και καταλήγει ο άνθρωπος να είναι δεμένος με σχοινιά; Ο άνθρωπος αυτός λέει ο Ακάθιστος Ύμνος είναι συλημένος, τον έχουν αλλοτριώσει. Για θυμηθείτε λίγο, ο φιλήδονος άνθρωπος, ο φιλόδοξος, ο μέθυσος, ο ναρκομανής, τι είναι; Είναι άνθρωπος δεμένος. Και ενώ έχει εξυπνάδα, έχει μόρφωση, έχει και κάποια θέση ανώτερη πολλές φορές, αυτό το πάθος τον καταστρέφει, τον εξευτελίζει, με αποτέλεσμα να φέρεται και να άγεται και να παραπαίει. Και ο θυμός, όταν έχει θυμό έχει ερημία φρενών, απουσία λογικής. Ο άνθρωπος παρασύρεται και με τις διάφορες ιδεολογίες, τα διάφορα συστήματα, τις διάφορες φιλοσοφίες και όταν κολλήσει σε αυτή την λανθασμένη πορεία, φανατίζεται, δεν θέλει διάλογο, δεν θέλει άλλη γνώμη, και φτάνει στο σημείο που λέει ο Δαυίδ ο Ψαλμωδός: .«ἄφρων εἶπεν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ· οὐκ ἔστι Θεός» (Ψαλμ. ιγ΄ 1).
Και όπως λέει και ο Ντοστογιέβσκι όπου δεν υπάρχει Θεός, επιτρέπονται όλα. Πλήρης καταστροφή, δηλαδή. Και ποιος θα επαναφέρει τον άνθρωπο, ποιος θα τον διορθώσει, ποιος θα τον επιστρέψει, ποιος θα τον θεραπεύσει, ποιος θα τον γλιτώσει;
Το γράφει στον Ακάθιστο Ύμνο, αδελφοί μου, ανάμεσα στα Χαίρε στην Παναγία μας λέμε:
“Χαίρε Αρχηγέ νοητής αναπλάσεως.” Ανάπλαση! Τι ωραία λέξη! Σημαίνει φτιάχνω από την αρχή. Τι ωραία έννοια, τι ωραίος στόχος. Υπερβολικά το λέει ο Υμνογράφος στην Παναγία, γιατί Αρχηγός είναι ο Χριστός, αλλά επειδή γέννησε τον Χριστό τολμάει και λέει: “Χαίρε Αρχηγέ νοητής αναπλάσεως”. Τι ωραίο ιδανικό! Αλλά και πόσο δύσκολο είναι το επίτευγμα! Από αυτή τη γη πόσοι πέρασαν; Φιλόσοφοι, στοχαστές, επαναστάτες,δημαγωγοί και είπαν για ανάπλαση όλοι οι καημένοι. Αλλά αυτός που είναι ο Αρχηγός της Αναπλάσεως του νοός, της διανοίας, μετά τη σύληση που κατάφερε ο διάβολος και η πτώση, είναι ο Χριστός, αδελφοί μου. Ωραία που τα λέει ο Κύριος μας εκεί στον Ματθαίο: “Ήρθα στον κόσμο για καινή κτίση”, όχι κενή, αδειανή, χωρίς νόημα, τετριμμένη, αλλά καινή, καινούρια, ευλογημένη, αγία, αιώνια ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου