Δεν πρέπει να εκπλησσόμαστε πού δημιουργούνται παρεξηγήσεις στή ζωή, ιδιαίτερα κατά τήν περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ (ΣΑΧΑΡΩΦ)

Δεν πρέπει να εκπλησσόμαστε πού δημιουργούνται παρεξηγήσεις στή ζωή, ιδιαίτερα κατά τήν περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Πρέπει όμως να μάθουμε να υπερνικούμε αυτές τις δυσκολίες, γιά να εκπληρώσουμε τον νόμο τού Χριστού πού είπε: «Άφίετε ει τι έχετε κατά τίνος, ίνα και ό Πατήρ υμών ό εν τοις ούρανοίς άφή ύμίν τα παραπτώματα υμών» .

 Με τήν ίδια πράξη, συγχωρώντας τις αμαρτίες τού αδελφού μας, εισαγόμαστε στή διαδικασία της σωτηρίας όλης της ανθρωπότητας. Κάθε φορά πού έμφανίζονται πειρασμοί ή κάποια δυσκολία -γιατί είναι αδύνατον να αποφύγουμε τις προστριβές, τη συνέπεια των περιορισμών της σαρκός μας-, οπωσδήποτε πρέπει να τα υπερνικούμε, και σε αυτό θά φανεί ή σοφία.

Μία από τις πιθανές ερμηνείες τού χωρίου: «Από δε τού ξύλου τού γινώσκειν καλόν και πονηρόν, μή φάγεσθε άπ’ αυτού» είναι ότι αυτό θά έχει ως συνεπακόλουθο τη διαίρεση όλων των ανθρώπων. Το πρώτο φοβερό έγκλημα, οπού ό Κάιν φόνευσε τον Άβελ , συνέβη ήδη στην αρχή της ιστορίας της ανθρώπινης ζωής. Ό Σιλουανός, ό ευλογημένος προστάτης μας, λέει ότι έτσι άρχισε. Και ό Αδάμ θρηνούσε, πού όλη ή ανθρωπότητα θά ζει με διχόνοια, πολέμους, αδελφοκτονίες, αμοιβαίες καταπιέσεις κλπ., καθώς όλα θά πάνε εναντίον τού νόμου της αγάπης .

ΟΙΚΟΔΟΜΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΝΑΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ 

ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΜΑΣ

ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ (ΣΑΧΑΡΩΦ)

ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΤΟΜΟΣ