ΑΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΙΕΒΟΥ " Εν τω μεταξύ τρεις πύρινες στήλες εμφανίστηκαν πάνω από τη σορό του Κωνσταντίνου. 5 ΙΟΥΝΙΟΥ

Την εποχή του προαναφερθέντος όσιου πρίγκιπα Τγκόρ, εποχή έντονων Αντιπαραθέσεων και διχοστασιών ανάμεσα στους Ρώσους πρίγκιπες, επικρατούσε Αντίστοιχη άταξία μέσα στήν Εκκλησία και σημειώνονταν συχνές αλλαγές προσώπων στήν κορυφή τής ιεραρχίας. ’Έτσι, μετά τον θάνατο του μητροπολίτη Μιχαήλ του Κιέβου, ό πρίγκιπας Ίζιασλάβ προώθησε τον περίφημο λόγιο μοναχό Κλήμη γιά να γίνει μητροπολίτης, χωρίς όμως προηγουμένως να έχει ζητήσει τήν έγκριση του πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, αντιβαίνοντας έτσι σε μια μακραίωνη παράδοση της Εκκλησίας.

Ό πατριάρχης απέστειλε τότε τον μητροπολίτη Κωνσταντίνο γιά να ερευνήσει το ζήτημα. Ό Κωνσταντίνος απομάκρυνε τον Κλήμη και αφόρισε όλους τους κληρικούς, τούς όποιους εκείνος είχε χειροτονήσει Αντικανονικά. Εξαιτίας αυτής της εξέλιξης ό λαός διχάστηκε και κάποιοι τάχθηκαν με τον Κλήμη, ένώ άλλοι συμφώνησαν με τον Κωνσταντίνο. Τότε ό πατριάρχης, σύμφωνα με τις επιθυμίες των Ρώσων ηγεμόνων, έστειλε κάποιον τρίτο Αντιπρόσωπό του, τον Θεόδωρο, απομακρύνοντας τον Κωνσταντίνο και τον Κλήμη. Όταν πέθανε   ό Κωνσταντίνος το έτος 1159, άνοιξαν τη. διαθήκη που είχε αφήσει και διάβασαν την τελευταία επιθυμία του: ήθελε να μην ταφεί, άλλα να ριφθεί το πτώμα του σ’ ένα χωράφι για να το φάνε τα σκυλιά, διότι θεωρούσε τον εαυτό του υπαίτιο της συγχύσεως που επικρατούσε μέσα στην Εκκλησία.

 Οι άνθρωποι, μη τολμώντας να παρακούσουν το αίτημα της διαθήκης του άλλα και κυριευμένοι από μεγάλο δέος, παρέλαβαν τη σορό του μητροπολίτη και την έριξαν σε χωράφι, όπου παρέμεινε άταφη επί τρεις ημέρες. Τις τρεις εκείνες ημέρες επικρατούσε σφοδρή κακοκαιρία με διαρκείς αστραπές και βροντές στο Κίεβο• άστραφτε συνεχώς ό ουρανός, κεραυνοβολώντας συνεχώς με αλλεπάλληλες βροντές τη γή, ή όποια σειόταν. Από τήν κοσμοχαλασιά αυτή χάθηκαν οκτώ άνθρωποι. Εν τω μεταξύ τρεις πύρινες στήλες εμφανίστηκαν πάνω από τη σορό του Κωνσταντίνου. Ό πρίγκιπας τού Κιέβου, βλέποντας όλα αυτά τα σημεία, πρόσταξε να πάρουν τη σορό του Κωνσταντίνου και να τήν ενταφιάσουν πρέποντος με τιμή μέσα στην εκκλησία, όπου βρισκόταν ό τάφος του Ίγκόρ. Παρευθύς μετά από αυτό, απλώθηκε μια σιγαλιά στη φύση. Έτσι δικαίωσε ό Θεός τον ταπεινό δούλο του!


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΑΧΡΙΔΟΣ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ. ΜΗΝΑΣ  ΙΟΥΝΙΟΣ.