Όμως κάποια Κυριακή λειτούργησε και η φωνή του ακουγόταν υπέροχα, γεμάτη κατάνυξη άνοιγε τον Ουρανό. Μέσα στο ναό επικράτησε μια χαρά ανείπωτη και λέχθηκε ότι του έγινε θαύμα. Ήταν περίοδος του Σαρανταλείτουργου και τις πρωινές ώρες της Δευτέρας βρεθήκαμε στον Άγιο Νικόλα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το φως των ματιών αυτού του ιερέα όταν έξω από την Ωραία Πύλη μάς αποκάλυψε ότι έκανε το σημείο του σταυρού στο λαιμό με το λαδάκι που του έφερε η κ. Β. Α. από την ακοίμητη κανδήλα του Γέροντα Πορφυρίου από τη Μονή στον Ωρωπό και η φωνή του επανήλθε.
Και ο π. Ιερόθεος με ευγνωμοσύνη προς τον Ευεργέτη του, κρέμασε μιαν ωραία μεγάλη κανδήλα στο ναό και άρχισε να μοιράζει βιβλία για τον Γέροντα Πορφύριο προς δόξα Θεού.
Μετά μάθαμε κι από τον π. Γεράσιμο πολλά για τον Γέροντα Πορφύριο. Μας είπε ότι ήρθε στην Κεφαλονιά και είδε ότι οι μοναχές στον Άγιο Γεράσιμο ταλαιπωρούνταν φέρνοντας νερό από απόσταση. Με το χάρισμα που είχε τους βρήκε νερό πολύ κοντά στο μοναστήρι.
Επίσης ο Άγιος ένα βράδυ κοιμήθηκε στο σπίτι του π. Ευάγγελου Χιόνη και ο π. Γεράσιμος μάς έδειχνε το κρεβάτι και χαιρόταν που το σπίτι που τον φιλοξενούσε, φιλοξένησε και τον Άγιο Πορφύριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου