Δεν μπορώ όμως και να ξεχάσω και τον Αύγουστο που μόλις πέρασε. Θυμάμαι αρχές Αυγούστου έπαιρνα τηλέφωνο όταν ήμουν εδώ στην Αθήνα και δεν είχα πάρει άδεια να κατέβω στον χωριό εάν ο πατέρας Ιωάννης είναι στον Ναό για εξομολόγηση. Η χαρά μου ήταν μεγάλη όταν από το τηλέφωνο μου έλεγαν ότι είναι στο Πέραμα για εξομολόγηση. Πάρα πολλά πνευματικά του παιδιά ειμασταν από άλλες περιοχές της Αθήνας και μάλιστα μακριά.
Θυμάμαι το 2017 τον Αύγουστο που κατέβηκα στο Πέραμα για εξομολόγηση, του είπα ότι δεν έχουμε Λόγια να σας ευχαριστήσουμε που είστε εδώ μαζί μας στην ζέστη του καλοκαιριού για την πνευματική μας καθοδήγηση και για τις παρακλησεις της Υπεραγίας Θεοτόκου. Αισθανομαστε μεγάλη ευγνωμοσύνη για αυτή την μεγάλη θυσία που κάνετε για εμάς.
Θυμάμαι είχε συγκινηθει τόσο πολύ. Δεν το περιμενε φαίνεται αυτό που του είπα.
Άνοιξε το συρτάρι του γραφείου και έβγαλε από μέσα μια Καινη Διαθήκη. Έγραψε μια προσωπική αφιέρωση σε εμένα και μου την έδωσε. Παιδί μου να την διαβάζεις κάθε μέρα. Είναι η πόρτα που θα σε οδηγήσει στην αιώνια ζωή στην Βασιλεία του Θεού. Τα συναισθήματα που ένιωσα εκείνη την ώρα δεν υπάρχει τρόπος να τα περιγράψω.
Την χαρά και την ευγνωμοσύνη που το έδειξα ότι Αυγουστιατικα ήταν εδώ μαζί μας, το γύρισε σε εμένα μέσα από ένα θείο δώρο Χάριτος.
Δεν λογαριαζε ούτε την συνέχεια της ξεκούρασης που τόσο την είχε ανάγκη, δεν λογαριασε για την αγάπη του Χριστού ούτε καυσωνες ούτε άλλες οικογενειακες δυσκολίες. Ήταν εκεί δίπλα μας. Θυσία πνευματική στο ποιμνιο του. Αγωνιστης, άνθρωπος του καθήκοντος, νοιαζοταν τι θα απογινουμε. Έλεγε παιδί μου έχεις κάτι που σε βαραινει τώρα το καλοκαίρι που έλειπα; πνεύμα παρηγορητικο, πνεύμα συνεσεως, αγωνία μην χάσουμε τον Χριστό. Θυμάμαι ένα Αύγουστο κατέβηκα στο Πέραμα και ήταν γεμάτο κόσμο λες και ήταν Πάσχα. Όλοι για εξομολόγηση. Πνευματική δίψα να πάρουμε την Χάρη. Ήταν τόσο ο κόσμος που δεν μπόρεσα να κάτσω. Όμως μέσα μου με έτρωγε συνέχεια ότι θέλω να τον δω. Έτσι κατέβηκα την Κυριακή να τον δω να πάρω την ευχή του. Το είχε καταλάβει και μου λέει. Μετά την θεία Λειτουργία και τον καφέ μην φύγεις θέλω να σε δω. Ακούς θέλω να σε δω. Με το Άγιο Πνεύμα που είχε μέσα του διότι ήταν καθαρός ιερέας, ιερέας της Χάριτος με το διορατικός του χάρισμα έβλεπε την ψυχή μου που ήθελε να τον δει, να πάρει δύναμη πνευματική κλπ.
Όταν ήσουν με το πάτερ στο εξομολογητηριο πάντα ένιωθες αυτό που διαβάζουμε στα πνευματικά βιβλία.
Η συμβιλιωση του ανθρώπου με τον Θεό.
Εκεί ακριβώς είναι η αλήθεια της ύπαρξης μας.
Και είμαστε Μάρτυρες σε αυτό που ζήσαμε, μαρτυρουμε μια αλήθεια που βιώσαμε και επειδή την μαρτυρουμε ενώπιον των άλλων αδελφον μας, τους βεβαιωνουμε μέσα από την καρδιά μας, ότι ο Χριστός είναι ο ίδιος σε όλους τους χρόνους και αιώνες.
Και όταν οι Χριστιανοί βιώνουν αυτήν τη πραγματικότητα όπως ο πιστός δούλος του Ιερέας των μυστηριων του Θεού ο χαρισματικός Πατήρ Ιωάννης βλέπεις με τα ίδια σου τα μάτια και με τα μάτια της καρδιάς τον αγιασμο αυτού. Αμήν.
Πάτερ Ιωάννη πρέσβευε υπέρ ημών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου